#NamJinweeklyth
Week 15 : แก้เบื่อช่วงอยู่บ้าน



"ทำไมมันวางแบบในคลิปไม่ได้วะ"

เสียงบ่นเบา ๆ ออกมาจาริมฝีปากของ คิม ซอกจิน พนักงานบริษทธรรมดาที่ตอนนี้ถูกสั่งให้หยุดอยู่บ้านอันเนื่องมาจากวิกฤติของโรคที่ระบาดไปทั่วโลก
หลังจากผ่านไปสามวันกับการปัดกวาดเช็ดถูแทบจะทุกซอกมุมของบ้าน ในระหว่างที่กำลังหาวิดีโออะไรดูแก้เบื่อช่วงเย็นของวันที่สาม ซอกจินจึงได้ค้นพบกับบางสิ่ง นั่นก็คือ วิดีโอการสร้างบ้านจากเกมเดอะซิมส์สี่ อันที่จริงตัวเขาเองนั้นเล่นเกมนี้ล่าสุดตั้งแต่ภาคสอง แต่พอได้กดดูวิดีโอในยูทูปเขาก็ค้นพบกับแรงบันดาลใจบางอย่าง ในวิดีโอเหล่านั้นมีการสร้างบ้านหลายรูปแบบแถมสวย ๆ ทั้งนั้น ราวกับทุกคนเป็นสถาปนิกกันไปหมดแล้ว เมื่อวิดีโอสร้างบ้านแม่มดซึ่งเป็นวิดีโอที่สิบหรือสิบเอ็ดกันนะที่เขาได้ดู คิม ซอกจินก็ตัดสินใจบางอย่างได้

ซื้อเกมสิครับ รออะไรล่ะ!

หลังจากเสียเงินและรอเวลาการติดตั้งเกมจนเสร็จสิ้น ในที่สุด! คิม ซอกจิน คนนี้ก็จะได้ระเบิดจินตนาการอันยิ่งใหญ่ของตนเสียที
แต่..

เนื่องจากแล็ปท็อปของเขานั้นมีอายุยืนนานมาแล้วถึงห้าปี ข้อความแจ้งเตือนเรื่องคุณภาพของภาพในเกมจึงได้เด้งขึ้นมาแจ้งเตือน ซอกจินกดปุ่มที่เกมขึ้นมาให้กดทันที
ถึงคุณภาพของภาพอันจะไม่คมชัดระดับฟูลเอชดีก็ยังดีกว่าไม่ได้เล่นล่ะนะ

เขาตัดสินใจกดสุ่มตัวละครมั่ว ๆ แล้วเริ่มเกมทันที และสิ่งที่ทำให้ตกใจก็คือเกมภาคสี่นี้มีโลกให้เลือก 

โอ้โห พัฒนาไปไกลมาก และหลังจากลังเลระหว่างโลกแวมไพร์กับโลกแห่งท้องทะเลอยู่ห้านาทีเขาจึงตัดสินใจเลือกอย่างหลังแล้วเข้าสู่โหมดการสร้างทันที

ซอกจินเริ่มต้นสร้างบ้านของตนไปเรื่อย ๆ ขอสารภาพว่ามันช่างออกมาธรรมดาไม่เห็นจะสวยเหมือนในวิดีโอที่ดูเลยสักนิด นอกจากภาพจะไม่คมชัดแล้วบ้านยังออกมาแปลก ๆ อีก
เขาล้มเลิกแผนการสร้างบ้านแบบเรือนกระจกในฝันก่อนจะถอนหายใจ ทำไมมันไม่เป็นอย่างที่ต้องการเลยนะ ไอ้กระจกที่ไม่พอดีนั่นคืออะไรกัน ต้นไม้ที่วางห่างกันนั่นอีก

อยากวางให้ชิดกันหรอกนะแต่เกมมันไม่ให้วางนี่!

"ทำไมมันวางแบบในคลิปไม่ได้วะ" ใช่ นี่คือเสียงบ่นของคิม ซอกจิน ที่กำลังสร้างบ้านหลังที่ห้าในเวลาบ่ายของวันหยุดวันที่สี่ หลังจากที่เมื่อคืนลากมาจนถึงเช้าเขาได้สร้างบ้านไปแล้วสี่หลัง
เป็นบ้านสี่หลังอันล้มเหลวออกมาไม่ได้ดั่งใจเลยสักหลัง เมื่อเหลือบมองเวลาบอกเวลาเจ็ดนาฬิกาเขาถึงกับอุทานคำหยาบออกมา ก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดม่านเพื่อพบกับแสงแดดเป็นการตอกย้ำถึงการไม่ได้นอนของตนเอง ซอกจินตัดสินใจออกจากเกม ปิดแล็ปท็อป อาบน้ำ กินข้าว นอน และตื่นมาเล่นเกมต่อในเวลาบ่ายนี่เอง

และแล้วก็เหมือนกับมีประกายความคิดบางอย่างเกิดขึ้น เดอะซิมส์ มันมีสูตรนี่! ไม่รอช้ามือบางหยิบสมาร์ทโฟนคู่ใจขึ้นมาทันที
'สูตร The sims4 ' คือคำค้นหาที่เขาได้พิมพ์ลงไป นิ้วเรียวกดเข้าไปดูในผลการค้นหาอันหนึ่งที่ปรากฏขึ้นมา เมื่อเลื่อนอ่านดูก็พบว่า

bb.moveobjects สูตรวางของได้ทุกพื้นที่

เหมือนกับการค้นพบแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ในที่สุดพระผู้เป็นเจ้าก็เมตตาคิม ซอกจินคนนี้ จากนี้เขาจะสร้างบ้านให้สวยดั่งใจ

เวลาของบ่ายวันที่สี่ล่วงเลยไปอย่างรวดเร็วโดยที่ซอกจินไม่รู้ตัว ละจากหน้าจอเกมมาดูนาฬิกาอีกทีก็พบว่าเป็นเวลาสิบแปดนาฬิกาแล้ว นี่เขามัวแต่เล่นเกมสร้างบ้านไม่ทำอะไรมาแล้วสี่ชั่วโมง
คนติดเกมมองหน้าจอแล็ปท็อปที่มีบ้านที่เริ่มจะสวยงามตามความคิดของคนตนขึ้นมาบ้าง ก่อนจะกดเซฟออกจากเกมไปหาข้าวเย็นกิน

มื้อเย็นวันที่สี่เป็นเมนูไข่ตุ๋นอย่างง่าย ถึงจะรอเวลาสักพักกว่าจะได้กินก็ไม่เป็นไรสำหรับของชอบนั้นรอได้เสมอ

ครืดดดด

การสั่นเตือนของสมาร์ทโฟนทำให้ซอกจินที่กำลังเก็บกวาดครัวไปเรื่อยระหว่างรอไข่ตุ๋นเสร็จเรียบร้อยหยิบขึ้นมาดูทันที

njkim เพิ่งโพสต์รูปภาพ

หลังจากเห็นการแจ้งเตือนที่ตนเองรอเสมอ ซอกจินจงกดเข้าไปดูโพสต์นั้นทันที

ดวงตากลมโตมองเห็นภาพการฟังเพลง ๆ หนึ่งพร้อมแคปชั่น เพลงยามเย็น

ริมฝีปากอิ่มยกยิ้มบางก่อนจะจิ้มบนรูปภาพนั้นเป็นการกดหัวใจ แล้วกดเข้าอีกแอพพลิเคชั่นเพื่อฟังเพลงที่อีกฝ่ายเพิ่งโพสต์




เสียงของทำนองแสนหวานนุ่มละมุน เรียกรอยยิ้มจากซอกจินได้เป็นอย่างดี เขาพาตัวเองไปหยิบไข่ตุ๋นที่เพิ่งทำเสร็จมาวางบนโต๊ะก่อนจะตักข้าวสวยร้อน ๆ มานั่งทานพร้อมกับฟังเพลงซึ่งเป็นเพลงเดียวกับที่คนที่แสนสำคัญนั้นแนะนำ

หลังจากมื้อเย็นจบลงไปเรียบร้อยซอกจินจึงกลับมานั่งที่หน้าแล็ปท็อปของตนอีกครั้ง เขาตัดสินใจสร้างตัวละครในเกมขึ้นใหม่แทนตัวละครที่สุ่มสร้างขึ้นมามั่ว ๆ ริมฝีปากบางยกยิ้มกับความคิดของตนเอง ก่อนจะเริ่มสร้างตัวละครที่พยายามจะทำให้หน้าเหมือนใครคนหนึ่งมากที่สุด

คนที่เป็นเจ้าของแอคเคาท์ njkim คนนั้นอย่างไรล่ะ

หลังจากที่เสียเวลาไปสักพักกับการสร้างคุณ njkim ซอกจินก็ต้องเริ่มสร้างตัวละครอีกตัวที่แสนสำคัญก็คือตัวเขาเอง และแล้วในที่สุดตัวละครสำคัญทั้งสองก็เสร็จสิ้น
เขาตั้งค่าปณิธานต่าง ๆ ของทั้งสองตัวละครจนมาถึงอีกค่าหนึ่ง ความสัมพันธ์ ของทั้งคู่ และแน่นอนว่าซอกจินกดคำว่า Husband อย่างไม่ลังเล >//<
เมื่อทั้งสองตัวละครเสร็จสิ้นก็ได้เวลาแห่งการใช้ชีวิต(?)ในเกมกันแล้ว และก็เป็นอีกสิ่งที่แน่นอนว่าในเกมนั้นพวกเขาร่ำรวยมากจากสูตรการเพิ่มเงินที่ใคร ๆ ก็ต้องรู้ และตอนนี้พวกเขาก็มีเงินหนึ่งล้านซิมส์โลนเป็นที่เรียบร้อยหลังจากที่ซอกจินพิมพ์สูตรมาแล้วหลายรอบ

ตัวละครในเกมเริ่มต้นการใช้ชีวิตคู่ตามการบังคับของซอกจิน การแสดงความรัก ไปเดท ไปเที่ยว ทำกิจกรรมหลายอย่างร่วมกัน ถึงแม้จะเป็นเพียงแค่ในเมก็เถอะแค่นี้ซอกจินก็แสนจะสุขใจแล้ว
ริมฝีปากอิ่มยกยิ้มเมื่อนึกถึงคุณ njkim ที่ป่านนี้น่าจะปั่นเปเปอร์งานวิจัยของตัวเองอยู่แน่ ๆ การกักตัวของว่าที่ด็อกเอตร์ก็น่าจะเป็นอย่างนั้นล่ะนะ...

ซอกจินกดเล่นเกมไปเรื่อย ๆ จนมาถึงตัวเลือกหนึ่งที่แสนจะสำคัญ(?) Woohoo ดวงตากลมไล่อ่านหัวข้อย่อยของตัวเลือกนี้ก่อนจะพบกัน

woohoo in bush

แม่เจ้าโว้ยยยยยยยย เดอะซิมส์สี่มันล้ำไปไกลขนาดนี้แล้วเรอะ เขาตัดสินใจกดตัวเลือกนั้นด้วยความอยากรู้ก่อนจะมองการกระทำของตัวละครในเกม ทั้งสองค่อย ๆ เดินจูงมือกันออกไป
นอกบ้านมองซ้ายมองขวาก่อนจะกระโดดเข้าไปในพุ่มไม้ พุ่มไม้นั้นสั่นไหวพร้อมกับมีหัวใจสีชมพูวิ้ง ๆ ล่องลอยขึ้นมาเต็มไปหมด

ซอกจินเผลอจินตนาการไปไกล ถ้าเป็นเขาล่ะ ถ้าเป็นเขากับอีกคนที่ริมทะเลท่ามกลางแสงจันทร์แบบในเกมนี่ล่ะ... >/////<
บัดสีบัดเถลิงที่สุด!! หยุดคิดเดี๋ยวนี้นะ คิม ซอกจิน!! หยุดคิด!!
แก้มกลม ๆ และใบหูนั้นเริ่มเป็นสีแดงระเรื่อ มืบางยกมือขึ้นปิดหน้าพร้อมกับส่ายหน้าไปมา

"ฮื้ออออออ แกมันบ้าที่สุดเลยคิม ซอกจิน"

njkim : สำหรับฮยองผมว่างเสมอนั่นแหละครับ
njkim : ช่วงนี้ผมตอบฮยองช้าตลอดเลย ขอโทษนะครับ

njkim : เอางั้นก็ได้ครับ ไม่ได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันนานแล้ว
njkim : ว่าแต่อะไรทำให้คิม ซอกจิน คนติดบ้านอยากเที่ยวได้ครับเนี่ย

njkim : ครับ?

njkim : ฮยอง!!!
njkim : ไม่เจอหน้าแค่ไม่กี่วันซ่าขนาดนี้แล้วเหรอ
njkim : เปเปอร์ผมเสร็จเมื่อไหร่ฮยองไม่รอดแน่
njkim : เตรียมตัวเตรียมใจไว้เลยนะ
njkim : จินนี่

END

จบไปแล้วสำหรับosแบบมึน ๆ จากเรานะคะ หวังว่าทุกคนคงจะชอบ และก็หวังว่าจะช่วยให้ทุกคนมีความสุขช่่วงการอยู่บ้านและwork from home กันนะคะ
แล้วเจอกันค่า ^^