เนื่องจากว่าเราเพิ่งดู Black Butler (ซึ่งหลังจากนี้เราจะย่อเหลือแค่เรียกว่า พ่อบ้านดำ นะ) จบครบทั้ง 3 ภาค โดย 2 ภาคแรก ดูเป็นพากย์ไทย (พยายามหาซับแต่ก็ไม่เจอ แงงงง) จริงๆ อยากซื้อมาดูด้วยซ้ำ แต่เพราะอยากดูกระทันหัน ขอประทานโทษที่ไม่ได้หาดูแบบถูกลิขสิทธิ์ TT

โดยส่วนตัวเราติดการ์ตูนเรื่องนี้อยู่แล้ว โดยส่วนใหญ่ เราเป็นพวกอ่านมังงะ มากกว่าดู anime ซึ่ง ช่วงนี้เผอิญว่าเป็นช่วงปิดเทอม เลยถือโอกาสหาการ์ตูนดู (ปกติเป็นพวกเรื่องมาก สมาธิจะสั้นมากๆ เวลาดูการตูนเรื่องยาว) เริ่มจากการที่เราอ่าน black butler มาตั้งแต่สี่ปีก่อนเห็นจะไป ไปหอบมาจากงานหนังสือ และเก็บไว้ที่บ้าน แต่ปกติเป็นเด็กที่เก็บหนังสือไม่เป็นที่ พอปิดเทอมอยากอ่านเลยหาอ่านไม่ได้ เพราะมันกระจายอยู่เต็มบ้าน เราไม่สามารถค้นทุกตู้หนังสือและลังหนังสือได้หมดในเวลาสั้นๆ TT จะหาอ่านในเว็บก็ไม่มีตั้งแต่เล่มหนึ่ง เลยตัดสินใจ เอาล่ะ ไหนๆ ก็ไม่เคยดูเมะเลย ! ลองดูแล้วกัน

แต่พอพูดกับพี่ชายปุ๊บ

"ในเมะกับมัง เนื้อหามันไม่เหมือนกันหรอกนะ" 

#ฟีลลิ่งของมนุษย์ที่อยากดูแค่ช่วงมาดามเรดละครสัตว์แล้วก็เรื่องราวของโชเซ

แต่ไหนๆ ก็ว่างนี่นะ....

เราเลยตัดสินใจดูตั้งแต่ภาคแรกไปเลย...

-ต่อไปจะเป็นการบ่น ตกผลึกความคิด รีวิวโดยสิ่งมีชีวิตที่อ่านมังมากกว่าดูเมะ อาจจะแฝงไปด้วยอคติโปรดใช้วิจารณญานครับผม !-

ภาคแรก

ยอมรับว่า เหวอ เหวอมาก มากถึงมากที่สุด เพราะมีตั้ง 25 ตอน เราคิดว่าเราต้องดูไปจนตาแฉะแน่ๆ (แล้วก็ฉ่ำไปเลยครับ) ช่วงแรกๆ มาแบบพออุ่นใจ เพราะว่าค่อนข้างคล้ายกับในมังงะที่โชว์ความสามารถของพ่อบ้าน แต่ที่ัขัดใจสุดๆ คือ... "เสียงพากย์!!!!" แค่คิดก็หดหู่ใจแล้ว แต่ก็พยายามคิดให้น้อยและดูต่อไปเรื่อยๆ แล้วก็เป็นการเริ่มเรื่องได้ดี เพราะมีช่วงของการไขคดีต่างๆ แล้วก็ไปที่คดีของมาดามเรด ตอนแรกเข้าใจว่า เมะ จะพยายามทำให้มันต่างจากมัง ทั้งเนื้อเรื่องและเนื้อหาไปเลย แต่คิดว่า การเริ่มมาด้วยคดีของมาดามเรด เหมือนเป็นการเริ่มที่ดี เพราะการตายของมาดามเรด เป็นเหมือนกับ บัทเตอร์ฟลายเอฟฟเฟก ที่มีผลกระทบต่อเนื้อเรื่องในหลายเรื่อง ทั้งยมฑูตผมแดง ที่มาของเสื้อสีแดงที่อยู่บนแขน อาจจะคิดว่า ทำไมไม่ใส่ไปเลยฟะ ! จริงๆ จิ๊กมาจากตอนมาดามเรดตาย ไม่ใช่ไซส์นาง เป็นต้น... 

ส่วนตัวมองว่า พ่อบ้านดำเป็นการ์ตูนที่มีตัวละครแฟนตาซี คือตัวเอกเป็นซาตาน ยมฑูต อะไรประมาณนี้ ที่เหลือเป็นมนุษย์ที่เปลี่ยมไปด้วยความโลภ ความโกรธ ความหลง ซึ่งเป็นต้นเหตุให้เกิดเรื่องต่างๆ ทั้งทำให้มนุษย์มีความสามารถ ทำให้มนุษย์สับสน ทำให้มนุษย์ไร้การควบคุม อะไรประมาณนี้ แต่พอมากลางๆ เรื่องไปยันหมาปีศาจ...

ด้วยความบริสุทธิ์ใจ... เพราะพลูโตไม่เคยโผล่มาในมัง เลยงงมาก แต่เมดคนนั้นก็เผยตัวมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้วด้วยว่าตัวเองไม่น่าใช่คนธรรมดา เพราะเมอร์ลินดันไปเห็นเข้านั่นแหละ แต่ก็ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นตัวละครหลักและสำคัญอะไรขนาดนี้ แอบช๊อคไปเลย 

ตัวละครพ่อบ้านองค์ราชินี เพราะเราชินกับคู่หูชาร์ล เลยงงในส่วนของพ่อบ้านคนนี้(อีกแล้ว แงงงงง) และองค์ราชินีที่ไม่เปิดเผยหน้า ทั้งที่มีการมาชมการแข่งขันทำอาหารตั้งแต่ต้น (โยงไปถึงตอนจบยังไงล่ะ) 

เอาจริงๆ ช่วงท้ายๆ เรื่องคือเราเริ่มยมๆ เลยดูไปเล่นเกมไปแบบไม่คิดอะไรเท่าไหร่ ซึ่งรู้สึกว่ามันสนุกดี ไม่ได้อยากคิดอะไรมาก จริงๆ การรีิวิวภาคหนึ่งตั้งแต่ตอนนี้ ค่อยสรุปทั้งหมดอีกที

เปลี่ยนหน้าแล้วกัน

เป็นอีกภาคที่ชวนเหวอ เพราะมันห่างไกลจาก ออริในมังงะมากๆ อลัวมาจากไหนฟะ ! แต่ก็เป็นแมงมุมของราชินีที่มีอลัวเป็นคนที่ไม่อยากทำงานนี้ เท่าที่ดู อลัวเป็นมนุษย์ที่เต็มไปด้วยความโลภ โกรธ หลงที่แท้จริง แต่แสดงให้เห็นเกี่ยวกับความรักที่มีต่อพ่อบ้านของตนมากที่สุด หลงจนเสียสติ อลัวเป็นเด็กขาดความรักมากๆ เอาตัวเข้าแลกในตอนสุดท้ายที่เอิร์บ ทรานซี่คนนั้นไม่มีเด็กมาปรนเปรอ ตอนแรกท่านเอิร์ลนั่นไม่ชอบจิมเลยด้วยซ้ำ แต่ก็เสพสุขจากเขาไปเต็มๆ เอาจริงๆ บางคนอาจจะดูตอนอลัวเข้ามาในห้องว่า พอร์นนะ แต่ส่วนตัวเรา ตอนนั้น อลัวน่าสงสารมากๆ และน่าสมเพศในเวลาเดียวกัน แต่อย่างว่า ชิเอลกับอลัว ในสถานการณ์ประมาณนั้น มันคล้ายกัน แต่ชิเอลโชคดีกว่ามาก จริงๆ ตั้งแต่เกิดแล้วด้วยซ้ำ แต่นั่นก็ทำให้ชิเอลนั่นแหละที่แข็งแกร่งและแข็งกร้าวกว่าอลัวแบบสุดๆ อลัวเต็มไปด้วยความปรารถนา แต่ชิเอลเป็นคนที่ต้องการพาตัวเองไปในที่ที่สูงกว่าคำว่ามนุษย์ ด้วยคำที่เรียกว่า สุนัขรับใช้ขององค์ราชินี อะไรประมาณนี้ ส่วนอลัวไม่ได้สนใจอะไรนอกจากการเติมเต็มความต้องการของตัวเองในแต่ละวันก็พอ

แต่ภาคสองนี่แหละที่ทำให้รู้สึกว่าการ์ตูนเรื่องนี้เป็นการ์ตูนแฟนตาซี แบบแฟนตาซีจ๋าไปเลย ไม่ได้มีกลิ่นของการสืบสวนเท่าไหร่ (เทียบแล้วภาคหนึ่งมีความเป้นการ์ตูนสืบสวนมากกว่า) เอาจริง ๆ ส่วนตัวไม่ค่อยดูการ์ตูนแฟนตาซีเท่าไหร่ เลยไม่ค่อยว้าวอะไรมาก แต่มันก็สนุกนะ อยากดูต่อไปเรื่อยๆ ไม่ใช่ว่าน่าเบื่ออะไรมากมาย แต่เนื้อเรื่องบางทีก็งงนิดหน่อย แต่ก็เติมเต็มเหตุและผลต่างๆ ได้เป็นอย่างดี ตอนจบอลัวยิ่งน่าสงสารเข้าไปใหญ่ แต่ความต้องการสุดท้ายของอลัวก็สัมฤทธิ์ผลไปได้ และไปอยู่กับน้องชายของตัวเอง ซึ่งตอนนั้น อลัวคงมีความสุขมากกว่า

สงสารอ่ะ... แงงงงง

ตอนแรกหมั่นไส้อลัวมากนะ เพราะเป็นตัวละครที่น่ารำคาญ เอาแต่ใจ อยู่ในจุดที่คล้ายกับชิเอลมากๆ แต่เรื่องความจริงใจนี่คนละเรื่องเลย แต่ตอนจบก็ทำให้อลัวน่าสงสารได้อย่างน่าประหลาด แบบไม่อยากให้เด็กคนนั้นตายเลยว่ะ...

พ่อบ้านด้วย เป็นตัวละครที่เกลียด ชห. เป็นปีศาจเหมือนกัน แต่ความสัตย์ของเซบาสเตียนน่าประทับใจกว่ามาก 

จริงๆ เคยอ่านผ่านๆ เหมือนซซ.2 เอาใจสาววายก็ว่าจริง มีฉากที่เซบโกรธเพราะโดนแย่งชิเอลไป แต่เพราะชิเอลเป็นนายน้อยของเขา อีกทั้งเป็นวิญญาณที่น่าจะอร่อย ไม่อยากให้ใครได้เชยชิมไปหรอก ถถถถถถถ เป็นนี่ถ้าโดนแย่งของกินที่ชอบก็โกรธ

แต่แอบคิดว่า การที่ชิเอลยังไม่ถูกกินมันเป็นอะไรที่ไม่ค่อยสมเหตุสมผลยังไงไม่รู้ เหมือนเป็นเหตุผลท่เขาเอาลวกๆ หรือนี่ดูแบบลวกๆ เองก็ไม่แน่ใจ จริงๆ ชอบตอนจบแบบนี้นะ ชิเอลกลายเป็นซาตานที่มีพ่อบ้านซาตาน เออ โคตรเท่อ่ะ แต่ความสมเหตุสมผล พิธีกรรมอะไรแบบนี้ น่าจะมีให้เห็นบ้าง.... มันเลยรู้สึกแปลกๆ คนดูก็คงไม่ประทับใจ (แต่ส่วนตัวนี่ชอบมาก 555555555555)

ขอจบภาคสองไว้ตรงนี้ book of circus อยู่อีกหน้า

เหมือนเด็กหลงทางที่อยากทำเมะต่อแต่ไม่รู้จะทำไงเลยหยิบเอาช่วงของมังมาทำ เหมือนพร้อมจะกลับมาเดินตามมังแล้วนะ เพราะเอาจริงๆ ถ้าสร้างเนื้อเรื่องใหม่มันหมดมุกแล้วอ่ะ ทำให้ภาคสองมันจบแบบสมบูรณ์ไปแล้ว แต่....

ภาคนี้ไม่ใช่ภาคของเรื่องราวต่อจากนั้น แต่เป็นเรื่องราวเรื่องราวหนึ่งของชิเอล แฟนธ่อมไฮฟ์และพ่อบ้านของเขา โดยใช้ชื่อ book of circus ประมาณนี้ ซึ่งตามที่บรรลุเป้าหมาย เราอยากดูตอนในคณะละครสัตว์ 5555555555555555555555 ซึ่งในเมะสามารถเล่นตามมังได้ทุกประการ เพราะจำได้หมดจริงๆ แงงงงงงงงง ความน่าประทับใจในธีมของ ความโลภ โกรธ หลง และวังวลของมนุษย์ยังคงอยู่ให้เห็น ชิเอลสองภาคที่ผ่านมา บางคนว่าดูอ้อนแอ้น ในขณะที่ชิเอลภาคนี้หลายคนมองว่าชิเอลดูโรคจิต แต่ถ้าอ่านมังมาอย่างตั้งใจ นี่แหละ ชิเอล แฟนธ่อมไฮฟ์ที่เต็มไปด้วยความมืดมิด การเอาชนะ ตีสองหน้า สร้างสถานการณ์ และความต้องการที่แสนจะเยือกเย็น บอกตามตรงว่าชิเอลช่วงนี้น่าประทับใจมาก แงงง ชอบ!

อีกอย่าง เรื่องนี้ด้วยความที่ได้ดูแบบซับเลยค่อนข้างตั้งใจดูกว่าภาคอื่น

ทำไมต้องสร้างภาคนี้ ?

แน่นอนว่าตอนนี้เป็นช่วงประมาณเล่ม 7 เล่ม 8 แล้ว... แต่เรื่องข่วงนี้ก็เป้นเรื่องที่เป้นที่มาของอะไรหลายๆ อย่าง (เช่น ova book of mudder) ที่มีงูของสเนคมาเกี่ยวข้อง แล้วยังมีแว่วๆ มาอีกว่า จะทำภาคไททานิค ที่บนเรือสำราญ นั่นก็เป็นอีกภาคนึงที่ชอบมากๆ ก็คิดอยู่

และอีกอย่าง การมีของภาคนี้ทำให้ชิเอลได้เผาเด็กๆ ที่เคยเป็นเหมือนชิเอลและเพื่อนด้วย มีชีวิตอีกครั้งมันไม่ได้อะไรหรอก ประมาณนี้ ได้เห็นความจงรักภัคดีของเซบ และยังแสดงถึงความหลงใหลในวิญญาณของนายน้อยที่เซบมีด้วย... 

เรื่องราวของสองคนนี้เป็นอะไรที่สาววายอย่างเราอ่านแล้วไม่ได้ชวนจิ้นอะไรมากมายขนาดนั้น (หรือความจริงต่อมความวายของฉันมันพังไปแล้ว....)

เซบาสเตียนกับชิเอลถูกผูกพันกันเอาไว้ด้วยสัญญา ยิ่งสัญลักษณ์ใกล้ตามากเท่าไหร่ก็จะยิ่งรุนแรกมากเท่านั้น และชิเอลที่เคยสดใสเป็นแสงสว่างสุดๆ ที่ต้องมาเจอกับเหตุการณ์แบบนั้น กลายเป็นคนที่เย็นชาและตายด้าน เลือกที่จะทำสัญญาไว้ในดวงตาไปเลย นั่นยิ่งทำให้รุนแรง เป็นคำขอที่ต้องการให้สัมฤทธิ์ผล ชิเอลต้องการการเอาชนะ เป็นคนที่มีเล่ห์เหลี่ยมรู้จักใช้งาน และใช้ประโยชน์ อย่างที่ชิเอลพูดไว้ตลอด เซบาสเตียนเป็นตัวหมากนึงบนกระดานเท่านั้น ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น คิงก็ต้องไม่ตาย ต่อให้โดนรุกฆาตตัวหมากอย่างเซบก็จะต้องเข้ามาช่วยเหลืออย่างแน่นอน ส่วนเซบาสเตียนที่ผูกสัญญาเอาไว้เพียงแค่ทำตามสัญญาที่มีไว้ให้ และเพราะความหลงใหลในความหยิ่งทะนงของชิเอล ไม่แปลกใจเลยที่เซบาสเตียนจะทำเพื่อชิเอลทุกอย่าง เพราะเขาต้องเลี้ยงดูวิญญาณของชิเอลที่หอมหวานนั้นให้ส่วนกินต่อไปเรื่อยๆ เป็นความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นและน่าขยะแขยง แต่ในมุมมองของคนอื่น เซบาสเตียนคือพ่อบ้านที่ซื่อสัตย์ต่อนายแบบไร้ขอกังขาใดๆ ดูยิ่งใหญ่มาก แต่ในสถานการณ์นั้นของทั้งสองคนไม่มีอะไรมากไปกว่าสัญญาหรอก...

มีหลายคนคุยกันเกี่ยวกับตอนจบของการ์ตูนเรื่องนี้ โดยส่วนตัวอย่างที่เรากล่าวไปข้างต้น เราชอบตอนจบแบบภาค 2 ค่ะ สัญญาดูเป็นนิรันดร์ดี แบบถ้าใส่เหตุผล พิธีกรรม และอะไรต่างๆ ลงในความเป็นซาตานของชิเอลมันจะยิ่งดูคูลไปสุดๆ แต่เพราะจบภาคสองแบบเหวอๆ มันเลยเหวอไปหมด

แล้วลิซซี่กับพวกคนใช้อื่นๆ ล่ะ ?

จริงๆ แล้วสองคนนั้นไม่ได้คิดอะไรมากมายเกี่ยวกับอนาคตหรอก ชิเอลและเซบาสเตียนสนใจแค่การแก้แค้นของตนเอง 

โดยส่วนตัว... มีคนพูดว่า ถ้าจบแบบ happy เซบจะเลือกรอให้ชิเอลแต่งงานมีลูกค่อยกินวิญญาณของชิเอล แต่เราว่ายังไงก็เป็นไไม่ได้ เรื่องนี้ไม่ได้โลกสวยเลย เราว่ายังไงลิซซี่ก็ไม่ได้แต่งงานกับชิเอล เพราะถ้าชิเอลมีลูก คิดว่าวิญญาณที่เติบโตขึ้นจะไม่กลมกล่อมเหมือนอย่างเคย 555555555

ส่วนตอนจบแบบ ภาค 1 ก็ชอบนะ แต่มีภาคสองมาเสริมก็เป็นอะไรที่สนุกดี 

การที่ภาค 1 มีราชินีเป็น last boss อาจจะเป็นความตั้งใจก็ได้ เพราะตอนนั้น ชิเอลไม่มีอะไรติดค้างกับโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว ได้แก้แค้นแล้ว และไม่ต้องการทำงานให้องค์ราชินีอีกต่อไปแล้วด้วย เข้าสู่วังวลแห่งโลกปีศาจจบๆ ไปซะ 

เราคิดว่าแบบนี้ดีนะ.... 

จบ..

คิดอะไรไม่ออกแล้ว แงงงงงงงงงงงงงงงง