เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ประสบการณ์แลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่น @Gifu Universityaiamaor
ลองเข้าชมรมที่ญี่ปุ่น EP.3 | ไปซ้อมวันแรก เกือบตาย
  • หลังจากวันที่ปีนเขาชมรมก็หยุดช่วงปิดเทอมฤดูหนาวประมาณ10 วัน แล้วก็กลับมาซ้อมหลังปีใหม่ เราตื่นเต้นรอคอยวันนั้นมาก อยากรู้ว่ามันจะเป็นยังไง แต่พอได้รู้ว่าวันแรกของการซ้อมคือ Control Test ที่ย่อว่า CT หรือก็คือการทดสอบสมรรถภาพในด้านต่างๆ เช่นพวกการสปรินท์ กระโดด หรือการเวทงี้ จากความตื่นเต้นดีใจก็กลายเป็นความตื่นเต้นแบบหวาดกลัวขึ้นมาเลย ก็เพราะว่าเราไม่อยากให้ทุกคนรู้ว่าตัวเองอ่อนแอขนาดไหนน่ะสิ แงง

    คือต้องบอกก่อนว่าตอนที่เราอยู่ไทยเราก็เข้าชมรมกรีฑานะแต่ไม่ได้ซ้อมแบบจริงจังแค่ซ้อมวิ่งกับบอดี้เวทบ้างนิดหน่อย แล้วก่อนมาญี่ปุ่นเราก็ไม่ได้วิ่งเลยมาประมาณเกือบครึ่งปีพอมาเจอการทดสอบขนาดนี้ในวันแรกก็ช็อคดิ แล้วคือนอกจากการสปรินท์เราก็ไม่เคยทำอะไรอีกเลย ทุกคนก็เลยต้องค่อยๆสอน ค่อยๆบอก ค่อยๆช่วยเรา รู้สึกว่าทำให้คนอื่นเดือดร้อนมากจริงๆ คือมันทั้งรู้สึกแปลกใหม่แล้วก็ยากมากๆ แต่ก็สนุกๆมากเหมือนกัน(แต่ไม่รู้คนที่คอยช่วยเราเค้าสนุกด้วยมั้ยนะ)

    ส่วนผลลัพธ์ก็ตามคาด คือต่ำมากๆ เทียบกับคนอื่นแบบไม่ติดฝุ่น แล้วเราวิ่งระยะสั้น อย่างน้อยการสปริ้นท์มันก็ควรจะดีหน่อยใช่ป่ะ แต่ก็ไม่เลยจ้า เราสปรินท์ช้ากว่านักวิ่ง 400 เมตร หรือคนที่กระโดดไกลอีก อนาถตัวเองมากวันนั้น คือจริงๆเรากลัวการทดสอบนี่มากเลยนะ เพราะเราคิดว่าคนอื่นจะต้องมีความคาดหวังต่อตัวเราบ้างไม่มากก็น้อย หรือต่อให้ไม่คาดหวังก็คือสนใจอะเพราะอยู่ดีๆมีเด็กแลกเปลี่ยนจากไหนไม่รู้มาเข้าชมรม (แล้วก็ได้รู้ว่าเค้าสนใจจริงๆ เพราะตอนวัดผลของเดือนถัดไป เพื่อนในชมรมจำสถิติเราได้ทุกอันเลย แบบบางอันเรายังจำไม่ได้อะคิดดู) ตอนแรกเราก็เลยคิดว่าถ้าทำได้ไม่ดีมันจะต้องน่าอายมากแน่ๆเลย แต่พอทำได้ไม่ดีจริงๆมันก็แค่ เออไม่ดีไง แล้วก็จบแค่ตรงนั้นไม่มีใครเดินมาบอกเราว่าเฮ้ยทำไมกากจังวะ คือต่อจะให้มีคนคิดงั้นจริงๆเราก็ไม่รู้อยู่ดี และที่สำคัญคือเพื่อนไม่มีใครกดดันเลย สอนให้แบบใจดีมาก แล้วก็ให้กำลังใจตลอด เพราะงั้นสิ่งที่เราทำได้ก็คือยอมรับ เพราะมันก็เป็นความสามารถของเราจริงๆ พอยอมรับได้ก็ตั้งใจซ้อมแล้วก็พัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นแค่นั้นเอง 

    ต่อจากนี้จะเล่ารายละเอียดของCT ให้เห็นถึงความโหดร้ายของมัน ถ้าใครที่เป็นนักกีฬาอยู่แล้วอาจจะเฉยๆแต่สำหรับเรามันคือนรก555 คือการทดสอบจะแบ่งออกเป็น 4 ประเภท 

    คือหนึ่ง การสปรินท์ระยะสั้น มี 30 เมตร กับ 60 เมตร จะใช้ที่วัดแบบอัตโนมัติเราไม่รู้ชื่อเรียกนะ แต่มันจะเป็นแบบขาตั้งสองอันพอเราวิ่งผ่านตรงกลางมันก็จะจับเวลาให้เลย อันนี้คืออันที่ชอบที่สุดแล้ว

    ประเภทที่สองคือการกระโดดอันนี้เกลียดมากก มันจะมีการกระโดดที่เรียกว่า 5SJT คือให้กระโดด 5 ครั้งว่าไปได้ไกลแค่ไหน แค่กระโดดให้ถูกก็ทำไม่ได้แล้ว ส่วนที่เหลือจะทดสอบในห้อง ให้กระโดดบนเครื่องที่เป็นแผ่นเหล็กแบบขาเดียวบ้าง สองขาบ้าง ครั้งเดียวบ้าง ต่อเนื่องบ้าง แล้วเครื่องก็จะคำนวณให้ว่าเรากระโดดได้สูงเท่าไหร่ ความเร็วเท่าไหร่ คือตัวเลขมันจะเยอะมากๆ จนทุกวันนี้ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจ รู้แต่ว่าได้ต่ำมากๆ แง 

    ส่วนประเภทที่สามคือการทดสอบกำลังแบบพื้นฐาน ก็คือจะให้ขว้างmedicine ball ไปข้างหน้ากับขว้างกลับหลังแล้ววัดระยะทาง ของผู้หญิงจะหนัก3 กิโล ของผู้ชายหนัก 4 กิโล แล้วก็การทดสอบอันสุดท้ายคือวัดกำลังกล้ามเนื้อ หรือการเวทนั่นเองจะวัดทั้งหมด 4 ท่าด้วยกัน ก็คือ Deadlift, Power clean, Squat, Bench press 

    โดยการทดสอบCT นี้จะจัดขึ้นทุกต้นเดือนเฉพาะหน้าหนาว ตั้งแต่เดือนพฤศจิกายนถึงกุมภาพันธ์ เราตื่นเต้นกับอุปกรณ์แต่ละอย่างของเค้ามาก แบบคิดว่ามันจะต้องจริงจังขนาดนี้เลยหรอ แต่ก็สมกับเป็นญี่ปุ่นนั่นแหละ ไม่จริงจังก็ไม่ใช่ญี่ปุ่น แล้วทุกเดือนก็จะมีการสรุปผลเป็นไฟล์ลงในกลุ่ม แล้วเราก็จะเห็นของทุกคน จะมีการเปรียบเทียบกับเดือนก่อนหน้าให้ดูด้วยว่าดีขึ้นหรือแย่ลงยังไง และมีการแสดงค่าเฉลี่ยของชมรมแบ่งตามประเภทแล้วก็แยกชายหญิง และแน่นอนว่าเดือนแรกที่มีเราเข้าไปค่าเฉลี่ยก็ลดฮวบเลย55555

     

     

     

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in