เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ไดอารี่ความหลังถ้วยบะหมี่ที่กินไม่หมด
ถ่ายรูป
  • เมื่อไปในสถานที่ที่เรารู้สึกชอบ คิดว่ามันสวยดี หรือโมเม้นต์อะไรบ้างที่เราอยากจะเก็บไว้
    เราก็มักจะถ่ายรูปเก็บไว้เสมอ เพื่อโพสในโซเชียลมีเดีย หรืออะไรก็ตาม


    แต่สำหรับผมการถ่ายภาพซักภาพ มันไม่ต้องโมเม้นต์ดีๆ หรือคอมโพสสวยๆ 
    ผมแค่อยากให้คนที่ได้ดูรูปของผมได้เห็นมุมมองที่ผมมองในสิ่งที่ผมเห็น
    จนหลายครั้งเวลาที่ผมออกไปข้างนอกกับเพื่อนแล้วยืนนิ่งนานๆ
    เลยโดยถามถามว่า ' ถ่ายอะไรน่ะ ไม่เห็นมีอะไรเลย '



    ใช่ มันไม่มีอะไรเลย แต่มันเป็นโมเม้นต์ที่ผมเห็นแล้วผมอยากจะเก็บมันไว้

    เพราะไม่ว่าอีกกี่ 1000 รอบ ทั้งความรู้สึก ช่วงเวลา ผู้คน 

    ยังไงมันก็ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว






เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in