...สวัสดีวันพุธที่แสนง่วงงุน จริงๆ เราก็ไม่ได้ชอบเขียนไดอารี่เท่าไหร่ เหตุผลก็คิดว่ามันไม่มีความจำเป็นขนาดนั้น แต่จะลองเขียนดูก็ได้ 

                  วันนี้ตื่นนอนขึ้นมาด้วยอาการหน้าบวม อันที่จริงตอนเช้ารู้สึกว่าปากเจ๋อจริงๆ แต่ตอนไปทำงานน้องที่ร้านบอกว่า ทำไมพี่หน้าบวมล่ะ เหมือนกินอะไรผิดมา นี่ก็คิดว่าเอ่อ...อะไรที่กินล่าสุดเห็นจะเป็นไข่ต้มของเมื่อคืน กินแล้วก็นอน เอ๋...ไข่ต้มทำคนหน้าบวมได้ด้วยเหรอ 5555 แต่ถึงจะบวมน้องก็บอกว่า หน้าใหญ่แต่มองดูก็รู้ว่าผอม เอ๋ รอบสอง นี่มันยังไงหว่า... น้องยังบอกว่าเหมือนเอเลี่ยนด้วย พร้อมวาดภาพหัวเอเลี่ยนที่หัวโตๆ คางแหลมๆ ให้ดู ยิ่งตัดผมสั้นยิ่งเหมือน เราเลยบอกน้องว่า 

                เธอทำฉันเสียใจ... 

                (ส่วนนี้เรารู้ตัวดีว่าเหมือนจริงๆ นั่นแหละ รู้ตั้งนานแล้ว แต่ว่านะ พอยิ้มในกระจกทีไรก็รู้สึกว่าตัวเองหน้าบานมาก ฮือ ใครหลอกใครกันแน่เนี่ย)

                 อ่อ ช่วงนี้ชอบถูกแซวว่าเป็นอะไรทำไมยิ้มตลอด เป็นบ้าเหรอ เอ้า! ยิ้มก็ไม่ได้เนอะ เฮ้อ คนเรานี่ก็นะ มาสังเกตคนอื่นอยู่ได้ตัวเองนั่นแหละบ้าจริงๆ 

                เปลี่ยนเรื่องดีกว่า

                ช่วงนี้เหมือนจะชอบร้องเพลงมาก เพราะใครพูดด้วยก็จะร้องต่อเป็นเพลงทันที ฮ่าๆ ไม่รู้นะ ก็จู่ๆ มันก็มีเนื้อเพลงขึ้นมานี่นา แถมคนฟังก็ยังยิ้มด้วย (ยิ้มแบบเฮ้ออีกล่ะ 55) อันที่จริงก็ติดนิสัยเอนเตอร์เทนคนอื่นนะ ไม่อยากให้เครียดกัน ทำงานก็เหนื่อยแล้ว อย่างน้อยมองเราก็ยังยิ้มเนอะ (เออจะว่าไปแล้วเรานี่แม่งโคตรเจ๋งเลยว่ะ)

               เอาเป็นว่าวันนี้ก็พอแค่นี้แหละ

               

               ลาก่อนวันพุธ พรุ่งนี้คือวันพฤหัสที่แสนสดใส