Kokusai-dori หรือถนนโคคุไซ ถนนหลักของเมืองนาฮะที่นักท่องเที่ยวไม่ควรพลาดเมื่อมาเยือนโอกินาวา ถนนโคคุไซได้รับการขนานนามว่าเป็น “1 ไมล์มหัศจรรย์" ตลอดเส้นทางเดินถนนมีร้านค้าหลากหลายชนิด อาทิเช่น ร้านของฝาก ร้านขนม ร้านสินค้าอารยธรรมเก่าแก่ของคนญี่ปุ่นและรวมถึงร้านสินค้าอย่างว่า...

              ขึ้นชื่อว่าเมืองญี่ปุ่นแล้วบรรยากาศรอบข้างตอนนี้สวยงามสมคำล่ำลือ เด็ดที่สุดก็คงจะไม่พ้นกลุ่มนักเรียนตัวเล็กผิวขาวอมชมพูพร้อมกับยูนิฟอร์มโรงเรียนที่จัดกระโปรงพลีทสั้นมาให้เข้ากับสายลมอ่อนของฤดูใบไม้ผลิที่เดินวนเวียนใกล้ตัวเขานี่แหละ ฮึ่ม ไม่ใส่ซับด้วยแหะ

" โอ๊ย เจ็บนะม่อน "

" ... "

" โกรธหรอ "

" ... "

" เธอ ดูสิ ขนมร้านนั้นน่ากินมาก " 

" อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง มึงหลายคดีแล้วนนน ถ้ามีอีกรอบกูหนีกลับไทยจริงด้วย " 

นนนเลือกที่จะเงียบแสดงความสำนึกผิด หันสายตามองบรรยากาศรอบข้าง มือแกร่งเลื่อนมาโอบเอวเล็กเข้าหาตัว ปกติก็ไม่ชอบแสดงความเป็นเจ้าของใครหรอกแต่ครั้งนี้สุดจะทน ไอ้พวกคนแถวนี้มันจ้องแฟนของเขาตาเป็นมันเชียว ก็คงจะมีแต่เจ้าตัวนั่นแหละที่ยังคงยืนหนึ่งด้านความซื่อบื้อไม่ทันคน

" นนน ปล่อยมือ " ใบหน้าเล็กบูดบึ้งหันมากระซิบ

" แหม คู่นี้หวานกันอีกแล้วนะเนี่ย "

" อิจฉาก็หาบ้างดิน้ำตาล "

" โอ๊ย อย่าฟาดชิม่อน " 

" ขอโทษน้ำตาลเดี๋ยวนี้ " นับวันยิ่งเหมือนแม่ขึ้นไปทุกที

" ฮ่าฮ่า นี่แฟนหรือแม่กันเนี่ย " พี่ปลื้มได้พูดแทนผมไปหมดแล้ว

" ก็ดูมันพูดจาดิพี่ ต้องให้ใช้กำลังกันตลอด "

" อย่าให้เค้าต้องใช้กำลังกับเธอบ้าง " 

" คนอย่างกูไม่กลัวหรอก แบร่ :p "

อืม เก่งให้สุดทางแล้วกัน อยากรู้ว่าคืนนี้จะซ่าได้สักกี่น้ำ

     กว่าจะถึงที่พักก็ดึกแล้ว วันนี้เราเดินกันจนเหนื่อยหอบของพะรุงพะรังเต็มไปหมด ส่วนมากก็เป็นของผมนี่แหละ ต้องขออวดว่าขนมที่นี่น่ากินมากๆแล้วก็มี

หลายชนิดให้เลือกมากกว่าที่ไทยเป็นร้อยเท่า(เว่อร์มาก) ใครที่เป็นห่วงว่าเงินจะหมดตั้งแต่วันแรก หมดห่วงเรื่องนั้นไปเลยครับเพราะนนนบอกแล้วว่าทริปนี้น่ะเขาจะเป็นคนออกให้ทั้งหมด ยอมรับว่าดีใจแต่ก็แลกกับการอดเล่นน้ำสงกรานต์กับพวกควายนั่น(กัน ซิง เฟียต) น่าเสียดายชะมัด โดยเจ้าตัวก็ให้เหตุผลว่าไม่ไว้ใจ กลัวจะมีใครมาฉุดไป เฮ้อ..ให้ตายเหอะ อย่าลืมว่านี่ก็เป็นผู้ชายเหมือนกันใครมันจะมาฉุดกูได้ครับ 

*ย้อนกลับไปเมื่อวันก่อน 

" กูจะอยู่เล่นน้ำกับเพื่อน "

" ไม่เอาดิ กูไม่สบายใจเลยม่อน มึงไปกับกูนี่แหละ "

" มึงไปดูงานของสภาจะให้กูไปทำเหี้ยอะไร "

" ไปเป็นแฟนกูนี่แหละ นะครับน้า ไม่คิดถึงกูหรอ3วันเลยนะเธอ " มึงเล่นไม้นี้อีกแล้วนะ 

" ไม่เอา กูอยากเล่นสงกรานต์ กูจะอยู่นี่ กูไม่ตายหรอกมึงสบายใจเหอะ "

...

" ถ้ากูตายหรือหายไปมึงก็ไปหาเมียใหม่ที่ญี่ปุ่นเอา "

" เลิกพูดบ้าๆแล้วเก็บของเดี๋ยวนี้ "

...

" กูรู้นะว่าคนอย่างมึงจะใส่ขาสั้น ทำตัวแบบนี้จะไม่ให้กูหวงได้ไง  " 

...

" ถ้าจะใส่ชุดนั้นก็เอาไปญี่ปุ่นด้วย แล้วก็ใส่เล่นน้ำกับกูในห้องนี่แหละ จะทำให้เปียกสมใจเลย "

" เออ ไปก็ไป หมดอารมณ์เล่นแล้วไอ้สัส "

" พูดง่ายแบบนี้ค่อยน่ารักหน่อยคุณ " 

ไม่ต้องมาทำหน้ายิ้มกรุบกริบเลยไอ้เจ้าหมาบ้า เกลียดตัวเองว่ะ สุดท้ายก็ใจอ่อนให้มันอีกแล้ว 

" ชิม่อน ให้เข้าไปแต่งตัวนะเว้ย อย่าแอบหลับ " นนนตะโกนถามคนในห้องน้ำที่เข้าไปสวมชุดยูกาตะนานนับครึ่งชั่วโมง 

" ไม่ได้หลับ กูใส่ไม่ได้สักทีว่ะ "

ก๊อก ก๊อก

" เธอเปิดประตูให้หน่อย เดี๋ยวช่วย "

" ไม่เอา กูออกไปไม่ได้จริงๆ " ชิม่อนตะโกนอ้อมแอ้มออกไป

" เขินเหี้ยไรออกมาเร็ว พี่ๆเค้ารอแช่ออนเซ็นย-อยู่ "

สิ้นเสียงสุดท้ายแอบนนนสะดุด กลืนน้ำลายดังอึก ก็เจ้าตัวเล็กอยู่ดีๆ โผล่จากประตูอย่างไม่ให้ซุ่มเสียงกันก่อน 

เสื้อคลุมสีน้ำเงินเข้มขับผิวขาวเหลือง

ใบหน้าเล็กก้มงุดประดับด้วยใบหูและแก้มแดงปลั่งไปทั่วทั้งใบหน้า

เรียวขาขาวโผล่พ้นจากเนื้อผ้าโชว์เนื้ออิ่ม

คอเสื้อกว้างแหวกลึกโชว์ร่องอกเนียนใสอย่างไม่รู้ตัว

ปลายปมเชือกหลวมกระตุกทีเดียวก็คงหลุดติดมือเขามาด้วย 

ทำไมชอบทำตัวน่ารังแกนักนะ...

" น-นี่ จะอุ้มไปไหน "

นนนไม่รอช้ารีบพุ่งไปรวบคนตัวเล็กตรงหน้าข้อหาใช้ความน่ารักสิ้นเปลืองเกินเหตุ

สาวเท้าเดินมุ่งหน้าไปที่เคาน์เตอร์ครัวเผื่ออะไรๆมันจะชัดเจนขี้น

" จ้องอะไร ไอ้สัสไหนบอกจะช่วยไง " ชิม่อนช้อนตามองค้อนเมื่อคนตรงหน้าไม่ยอมช่วยอะไร แถมยังวางแขนกั้นข้างตัวกันไม่ให้ลูกแมวตัวน้อยหนีไปไหน ยังไม่พอสายตาของคนตรงหน้าที่ยังคงจ้องไม่หยุดนั่นอีกใครเจอแบบนี้ก็คงต้องเขินรีบหลุบสายตาลงกันทั้งนั้นแหละ 

" มองเมียไม่ได้รึไง "

" เมียเหี้ยไร พูดให้มันดีๆ " ชิม่อนพูดขู่พลางขยับเสื้อคลุมสีน้ำเงินให้กระชับปกปิดร่างกายมากขึ้น 

" แล้วกูพูดผิดไหน เมียกูน่ารักเป็นบ้า " นนนยกยิ้มบาง

" น่ารักที่หน้ามึง "

" น่ารักทั้งตัวเลยครับ "

ฟอด

" อ่ะ ฮือ ใช่เวลามาล้อเล่นไหม พวกพี่เค้ารออยู่ "

" ไม่ได้ล้อเล่น จะเอาจริงแล้วเนี่ย "

" ชุดนี่น่ะ ถ้าใส่ไม่เป็นห้ามไปขอร้องให้ใครช่วยนะเข้าใจไหม "

ประโยคคำสั่งเด็ดขาดถูกกระซิบเข้าที่ข้างหูอย่างแผ่วเบา ชิม่อนเอียงตัวหลบเล็กน้อยแต่หารู้ไม่นั่นเท่ากับเปิดทางใกล้ชิดให้กับปีศาจ นนนรู้จุดอ่อนของคนตัวเล็กดีเขาบรรจงกดจูบหวานลงที่ปลายติ่งหูอย่างแผ่วเบา ขบกัดหยอกเย้าเรียกเสียงอื้ออึงจากคนตัวเล็ก 

" อะ อื้อ นนน ส-ใส่ชุด "

" อืม กำลังใส่ให้ครับ "

ฝ่ามืออุ่นเกี่ยวผ้านิ่มติดมือลงมาเล็กน้อยเผยไหล่บางเนื้อเนียนอวดสายตา สอดมือดันหลังกระชับความใกล้ชิด ดูดดึงเม้มซอกคอหนักหน่วงขึ้นตามอารมณ์ร่างเล็กในอ้อมกอดเริ่มอ่อนยวบไปทั้งตัว เสียงครางเล็กน่ารักกระตุ้นความกระหายของเสือหนุ่มตรงหน้า 

" นน อ๊ะ อย่ากัด "

" ย-อย่าทำ อื้อ รอย "

ใบหน้าหล่อเข้าใกล้จนสัมผัสลมหายใจร้อนผ่าวของคนตรงหน้าประกบปากเข้าใช้ลิ้นดันแยกริมฝีปากอีกฝ่าย ลิ้นเล็กถดหนีเมื่อปลายลิ้นร้อนถูกส่งเข้ามาในโพรงปาก สองลิ้นเกี่ยวกระหวัดกันอย่างคุ้นเคย ร่างโปร่งถอนจูบแล้วจู่โจมซ้ำอย่างไม่รู้จักเบื่อ

" อะ-อึก...พอก่อน " ชิม่อนหอบหายใจหน้าแดงอย่างน่าสงสาร 

" อื้อ..นนน " 

ฝ่ามืออีกข้างบีบเค้นเอวบางของคนตรงหน้า อาภรณ์ปกปิดร่างกายขยับตามแรงสัมผัส ไหล่บางสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อนนนดึงแขนเสื้อลงมากองอยู่ที่ข้อศอกหยุดมองแฟนตัวเล็ก ผิวกายขึ้นสีไปทั้งหมดหยาดน้ำใสร่องรอยจูบร้อนยังคงอยู่ แววตาฉ่ำน้ำมองคาดโทษเหมือนลูกแมวขู่ฟ่อๆ สภาพชิม่อนตอนนี้ดูยังก็ไม่ต่างกับนางเอกเอวีที่เด็กผู้ชายชอบดู เพียงแต่คนที่จะได้เห็นความน่ารักแบบนี้มีแค่เขาคนเดียวเท่านั้น

มือเรียวไล้บีบเค้นจากเอวบางขึ้นมาเคล้นคลึงแผ่นอกขาว ปลายนิ้วเรียวสะกิดตุ่มไตเล็กอย่างชอบใจ แผ่นอกบางเผลอหยัดแอ่นขึ้นโดยไม่รู้ตัว นนนก้มลงกดจูบซับอย่างแผ่วเบากลิ่นดอกไม้หอมอ่อนๆทำให้อารมณ์เขาเตลิดยากเกินจะควบคุมก่อนจะงับครอบครองยอดถันดูดเม้มตุ่มไตเล่นราวกับเด็กทารกกระหายนม ริมฝีปากหยักร้อนดูดและเม้มเชยชมความหอมหวานทั้งสองข้างไม่ให้น้อยหน้ากัน

จ๊วบ!

" ฮึก...อ๊ะ...ยะ-อย่างับ "

" อื้อ...นนน "

" อืม...เป็นผู้ชายทำไมนมหวาน " นนนเงยหน้าขึ้นมาพูดให้เขินอายเล่นก่อนจะก้มลงไปตวัดเลียยอดอกเล็กต่อ

" พ-พูดบ้าอะไรของมึง "

ก้มมองดูสภาพตัวเองอีกทีชุดยูกาตะที่ขอให้แฟนตัวดีใส่ให้ก็กลายเป็นเศษผ้าที่ปกคลุมร่างกายอย่างหลวมๆ กว่าจะรู้ตัวว่าโดนเรียกออกมารังแกก็สายไปซะแล้ว...ชิม่อนจิกเล็บเกาะไหล่นนนแน่นเชิดหน้าขึ้นขบกัดริมฝีปากระบายอารมณ์จากสัมผัสจาบจ้วง มืออีกข้างกดหัวคนด้านล่างให้จมแผ่นอกบางมากขึ้น

จ๊วบ! จ๊วบ!

" แรง...อื้อ...ฮะ "

เสียงครางสั่นพร่าติดอ้อนของแมวตัวเล็กทำให้เขาใจเต้นระรัว พยายามยับยั้งใจไม่ให้รุนแรงกับคนตรงหน้าแต่ชิม่อนก็ยังเป็นชิม่อน เจ้าแมวน้อยช่างยั่วไม่เคยรู้ตัวเลยว่าตัวเองตอนนี้น่ารักขนาดไหน อยากจะจับกลืนกินทั้งตัว

.

ลิ้นสากไล่ขบเม้มประทับรอยตามแนวแยกสาปเสื้อรวมถึงเรียวขาขาวกลมกลึง นนนย่อตัวลงให้ใบหน้าอยู่ระดับเดียวกันกับแกนกายเล็กก่อนจะแกล้งเป่าลมฟู่แกล้งให้คนตัวเล็กหวาดเสียวเล่น รู้เต็มอกอยู่ว่าอีกฝ่ายก็คงมีอารมณ์ไม่แพ้กัน

" จ-จะทำอะไรก็ทำสิ " ไอ้บ้านี่มันใช่เวลามาเล่นไหม!

" รีบทำไม มีเวลาเล่นกันทั้งคืน " กวนตีน

" ดูสิหน้าแดงหมดแล้ว ไหนใครแกล้งเธอ "

นนนจัดการแยกเรียวขาขาวออกอีกครั้งกดจูบปลายแกนกายปริ่มน้ำก่อนอุ้งปากร้อนจะครอบครองทั้งหมดไว้ ลิ้นร้อนตวัดเลียดูดดึงสร้างความพอใจให้กับร่างเล็กในขณะที่มืออีกข้างก็เริ่มไล่วนช่องทางอ่อนนุ่ม แถมยังกดนิ้วเบาๆกระตุ้นเพิ่มสัมผัสหวาม ชิม่อนครางเสียงฮือภาพตรงหน้าทำให้เขาเขินอายไปหมดมันทั้งเขินและชอบใจปฏิเสธไม่ได้ว่านนนเจนจัดเรื่องนี้มากกว่าเขาสิบเท่า 

" อึก...นนน "

" อื้ม...ไหนใครแกล้งตัวเล็กครับ "

"  นนน...ฮ๊า...ซี๊ด...ไม่ไหว...อ้าาาส์ " น้ำรักสีขาวพุ่งพรวดออกมาแน่นอนว่าร่างแกร่งก็จัดการดูดกลืนมันจนหมด ดวงตาหวานฉ่ำม่านน้ำตาบดบังภาพตรงหน้า  แรงกดที่ริมฝีปากทำให้รับรู้การเข้ามาของเรียวนิ้วทั้งสาม นนนรู้จักเขาน้อยเกินไปอย่าคิดว่าตัวเองแกล้งได้ฝ่ายเดียว ชิม่อนจับข้อมือแกร่งไว้แน่นดูดกลืนนิ้วเรียวอย่างละเมียดละไมลิ้นเล็กแตะวนโคนนิ้วลากขึ้นมาแล้วจงใจขบกัดปลายนิ้วอย่างยั่วยวน

" อืม...ซนนักนะตัวดี "

" มะ...มึง...ฮึก..อื้อออ "

ร่างสูงอาศัยจังหวะที่ชิม่อนเผลอค่อยๆกดนิ้วเบิกช่องทางรัก ยกตัวขึ้นประทับจูบให้ลืมความเจ็บปวด นิ้วเรียวควานลึกสู้กับแรงตอดรัดกดกระแทกเน้นย้ำจนพบจุดกระสัน

" อ๊ะ...นี่...บะ..เบาหน่อย " เสียงหวานครางลั่นเมื่อโดนย้ำที่จุดอ่อนไหว นนนกดย้ำแรงๆไปอีกสามสี่ครั้งเมื่อมั่นใจว่าร่างเล็กพร้อมสำหรับตัวเขาจึงถอนนิ้วเรียวออกแล้วปลดกางเกงรูดรั้งแกนกายให้เสียดสีกับร่องบั้นท้ายเนียน

" อื้อ...เลิกลีลาซักที " 

" เจ็บแล้วอย่ามางอแงแล้วกัน "

สองแขนสอดใต้เรียวขาตรงข้อพับ แยกเรียวขาขาวให้ห่างออกจากกันมากขึ้น 

จับแกนกายใหญ่จ่อปากทางแล้วดันเข้าไปจนสุด

" อ๊ะ...อ๊า..เจ็บ..ชิเจ็บ " 

" ฮึ่ม ชิม่อนอย่าเกร็ง  " แล้วยังมาอ้อนอีกจะฆ่ากันให้ตายหรอชิม่อน

มือหนาเลื่อนไปจับปลายคางแหลมให้หันมาหาตนสอดลิ้นร้อนเข้าไปเกี่ยวกระหวัดอย่างหนักหน่วง จูบซับแก้มและนิ้วปลอบขวัญเจ้าแมวน้อยในอ้อมกอด แต่แรงกระแทกยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนร่างเล็กไหวไปตามแรงกระแทก แผ่นอกขาวแอ่นบิดเร้าตามอารมณ์

บทรักในห้องครัวไม่มีท่าทีว่าจะหยุด จังหวะการเน้นย้ำของร่างหนาเพิ่มขึ้นอย่างไม่มีจุดสิ้นสุด จนเมื่อถึงจุดกระสันจึงลดระดับให้ช้าและหนักแน่นแกล้งให้รู้สึกดีจนจะขาดใจ

" เรียกชื่อหน่อยคนเก่ง "

" นะ...อื้อ..นะ...ฮื่อ " 

" นะอะไรคะ "

จบประโยคนี้คนตัวเล็กต้องซ่อนใบหน้ามุดลงที่ไหล่หนา บอกกี่ทีแล้วว่าไม่ชอบให้พูดคะขาด้วย 

" นะ...อึก...นนน "

" ฮึ่ม...ไม่ใช่ชื่อนี้ "

พูดจบร่างสูงซอยสะโพกถี่จนแรงสั่นสะเทือนส่งไปถึงเคาน์เตอร์ด้านล่าง 

พั่บ!  พั่บ!ๆๆ

" อ๊ะ...อ๊าาาาๆๆ...คะ-..คุณเอ็น..คุณเอ็น..แรง..แรงอีกฮะ " ใครเอาอะไรให้กิน วันนี้ยั่วเก่งเป็นบ้า

" อืม..อย่ายั่ว "

" รักนะ....อื้อ อ๊ะ..ฮ๊าาา! "

" คะ..คุณเอ็น...รักนะคะ...อ๊าาาาาา " ร่างบางครางลั่นเมื่อรู้สึกได้ถึงของเหลวที่ที่ฉีดพุ่งเข้ามาในร่างกายหลังจากที่เขาปลดปล่อยไปก่อนไม่นานนี้

สิ้นสุดเพลงรักนนนใส่ชุดยูกาตะให้เข้าที่ตามสัญญา(?) ช้อนตัวคนอ่อนแรงตรงหน้า กระซิบบอกรักคืนพร้อมกดจูบเม้มที่ปลายหูแดง ดวงหน้าหวานซุกเข้าที่อกแกร่งหมดแรงจะดื้อจะเถียงเอาไว้พรุ่งนี้จะตามด่าให้หูฉีกทั้งวันแน่...

่าไๆก้ฟหวาด้หฟวกด้นฟเำเ้งสพาเงฟเ

 จบเหอะ!!! งานลวกมาก เอาเปนว่ากรุบกริบๆ มากก่านี้ไม่ได้นะลงดีเทลมากกว่านี้นี่จะต้องขาดเลือดมาเลี้ยงแน่   แงงงงเหนื่อยมากทุกคนนี่ไม่ได้เช็คคำผิดถี่ถ้วนเลยกลัวจะเลยวันสงกรานต์เนอะ แบบครั้งแรกมากทุกคนอย่าคาดหวังกัน5555555555555555

ยังไงชอบไม่ชอบก็มาบอกเนอะจะได้มีกำลังใจแต่งต่อ ฮึ่บบ ฟิคก็คือแต่งเพราะเครียดเรื่องเรียน กรั่กๆๆๆ เอาเป็นว่าคือของขวัญคืนความรักให้กับทุกคนน้า @cinnamoni_