แม่ชีไซรัปนั่งรถเมล์สาย 68 ก. ขนาบข้างแม่ชีกาก้า แต่งชุดขาวสงบสำรวม ตามองตรง ริมฝีปากพึมพำ They got nothing on you baebae, nothing on you baebae โยกคอเหมือนในหนังอินเดียตามจังหวะกระตุกของเบรค กระเป๋าตบกระบอกตั๋วแก๊บๆ เป็นคอรัส สไลด์รองเท้านาจาไปกับพื้นไม้

แก๊บๆ เบบี้เบบี้ ครึ่กๆ เลดี้เลดี้

เครื่องยนตร์คำรามในลำคอ อิมโพรไวซ์ครืนครืน

สุดสาครขี่ม้านิลมังกรผ่านหน้าแม่ชีกาก้าไปหนึ่งกระพริบตา นางคลำหาไบเบิ้ลใน tote bag ปัดผ่านมิแรนดา จูลายและคัมภีร์เพื่อชีวิตอีกแปดปีที่เหลวแหลกจนเจอแบบเรียน

มือซ้ายยังสวดมนตร์ ไล่นิ้วไปตามลูกกลมที่ทำมาจากขนมผิง

ตึกตึกตึก แต๊แดดแตแดดแตแดดแต็

รถเมล์วิ่งผ่านงานวัด มีชิงช้าสวรรค์คนหมุนและเมียงู สุดสาครบอกพระอภัยมณีว่านางเงือกรับงานไม่เลือกอีกแล้ว

Oops! I did it again แม่ชีไซรัปร้อง คว้าสายไหมสีฟ้าที่ปลิวมาจากงานวัด ประดับมันไว้บนศีรษะของแม่ชีกาก้า นางไม่ลืมถอดวิกสีชมพูบ็อบออกก่อน แม่ชีพึมพำบทสวดนิ่งสงบ รถเบรคเป็นระยะๆ

บูมมาดูมบู๋มบู๋ม บาดูมบูมเบเบ

นิกกี้ มินาจโบกรถเมล์ คนขับกระตุกเกียร์ออกขวา พระอภัยมณีไม่ใช่คนขับ

รถไฟฟ้ายังอีกไกล ไฟไหลจากฟ้าไม่พอเพียง แม่ชีกาก้าเสียสละสายไหมบนศีรษะเพื่อเติมไฟในรถไฟฟ้า หวังว่าจะได้บุญ

บุญ 52 บาท ลงสยาม แม่ชีกาก้าหยิบเงินผ้าป่ามาสำรองจ่าย กลายเป็นรถไฟฟ้าฟรีจากภาษีศาสนิกชน เก็บภาษีไว้ในซาวด์คลาวด์

แม่ชีไซรัปได้ยินเสียงภิกษุวัดท่าไม้บอกว่าชอบไมลี ไซรัส แม่ชีแก้มแดง อากาศคงร้อน ริมฝีปากพึมพำบทสวด

มาย โลนลีเนส อิส คิลลิงมี

แอ๊นด์ ดาย์ ภิกษุรูปสองตอบ ทั้งสองเซลฟีแบบไม่มองกล้อง แล้วเดินจากกันไป

สุดสาครรอแม่เลิกงานที่บูท เมียงู ไม่รู้เป็นอะไร