นิทานของเด็กชายที่จะเป็นทหาร - สายลมเสรี

กาลครั้งนี้ มีเด็กชาย ผู้มากด้วยความสดใส
ความฝัน เขาเติบโตในหมู่บ้านที่แสนอบอุ่น
เขาต่างเป็นที่รักของคนในหมู่บ้าน สิ่งที่เขา
รักในชีวิตของเขาก็คงจะเป็นครอบครัว
หมู่บ้านและความฝันที่เขาอยากเป็น
นักประพันธ์ละคร เขาใช้โอกาศในชีวิต
เรียนรู้ศึกษา เขาว่างแผ่นตัวเองไว้
ว่าเขาจะเป็นนักเขียนบทละครชื่อดัง
เขาจึงเฝ้าภาวนาต่อพระเจ้าทุกวัน

ในทุกวันของเขาจึงเต็มด้วยไปวันที่จริงจัง
วันที่สบาย วันที่ไม่ทำอะไรเลย เพราะ
เขารู้ว่ายังไงยังมีเวลาอีกมากมาย ตอนนี้
เขาอาจลืมความสำคัญของชีวิตไป

จนวันหนึ่งวันที่ราชอาณาจักรต้องการเหล่า
ทหารจำนวนมากในการปกป้องอาณาจักร
จากสงครามที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต
และเด็กชายก็ต้องไปเป็นทหารของอาณาจักร

แต่ขอบคุณพระเจ้าที่เขามีเวลาอยู่พักใหญ่
ก่อนที่ชีวิตจะเปลี่ยนไป เพราะสิ่งนี้เองเขา
จึงเห็นความสำคัญของเวลาและชีวิต
แม้เขาจะเสียใจที่เขาต้องทิ้งฝันไปนาน
แต่สุดท้ายเขารู้ว่าพระเจ้าคงจะนำให้ไปถึงฝัน

เขาจึงใช้ทุกวันอย่างเต็มที่ อยากทำอะไรก็ทำ
เมื่อถึงเวลานั้นสิ่งที่เขาทำทิ้งไว้ จะเป็นพลัง
ให้เขาในตอนที่ต้องบอกลาฝันนั้น

#นิทานหน้าฝน
#สายลมเสรี

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น