วันนี้ตัวเราได้เดินในเมืองด้วยเพียงตัว
ที่ขัดกับสังคมที่ก้มหน้า

สายตามองรอบข้างอย่างชัดเจน
ได้เห็นด้วยตา ได้ยินด้วยหู
แปลกที่เหมือนมันไม่คุ้นทั้งทีเป็น
เส้นทางเดิมและโลกเดิมที่เราอยู่

เมื่อยามเย็นยืนมอง
อาทิตย์อัดสดงที่งดงาม
สาดแสงกระทบน้ำชวนฝัน

ผู้ใดหนอสังสรรสร้างได้งาม
จนเกรงถึงความยิ่งใหญ่
แต่สัมผัสถึงความรัก
โรม 1 : 20

ขอบคุณความงามในวันนี้
ที่หน้าจอของโลกจำลองไม่อาจ
ให้ได้ จงเงยหน้ามองฟ้าสีคราม
เดินเท้าบนพื้นดิน