พอมาย้อนดูรูปแล้วเราก็นึกขึ้นได้ว่าตอนนั้นเรากับน้ำหวานทำอะไรด้วยกันเยอะมาก พิมพ์อะไรแบบนี้แล้วดูเป็นซีนโรแมนติกจัง 55555555555 ความจริงคือเราสองคนก็ทำอะไรเยอะจริง ๆ เพราะนอกจากการถ่ายธีสิสแล้วเรายังต้องช่วยกันเช็กสภาพของธีสิสแต่ละชิ้นด้วย เพราะบางชิ้นก็มีตำหนิจากการที่นำไปจัดแสดงซึ่งผ่านการใช้งานมาจริง โดยเฉพาะธีสิสสื่อผ้าที่ทำจากผ้าสักกะหลาดก็จะยิ่งเห็นตำหนิชัดมากเพราะเป็นเนื้อผ้าที่เป็นขุยได้ง่าย ถ้าถ่ายใกล้เกินไปก็จะไม่สวย แต่กับธีสิสบางชิ้นมีขนาดเล็กมากจึงจำเป็นต้องถ่ายใกล้ ทางแก้ของพวกเราคือ ต้องช่วยกันตัดขุยบนผ้าออกให้ได้มากที่สุด เพื่อให้ธีสิสของพี่ดูดีที่สุด
รูปด้านบนคือตอนที่เราช่วยกันซ่อมชิงช้าสวรรค์ของพี่ มีทั้งรอยแตกของไม้และสีลอก น้ำหวานที่เป็นเทพด้านการผสมสีเลยต้องจัดการผสมหาสีที่คล้ายสีเดิมที่สุด ซึ่งน้ำหวานก็ทำได้ ;-;;
มีธีสิสอีกหลายชิ้นที่เราต้องช่วยกันเช็กและซ่อมก่อนถ่ายลงเว็บแต่ก็สนุกมากเพราะถือว่าได้ทำอะไรนอกจากการถ่ายรูปบ้าง เหมือนได้ผ่อนคลายไปในตัว ถึงแม้บางชิ้นเราจะต้องหาวิธีซ่อมไม่ค่อยได้เพราะไม่มีอุปกรณ์สำหรับซ่อมอะไรเลยก็ตาม แต่เราก็ใช้ของจากห้องพักครูทั้งหมดเลย เพราะในห้องนั้นมีแทบทุกอย่าง มีกาวหลาย ๆ แบบ มีคัตเตอร์ มีสีหลายประเภท ของใช้จุกจิกเราสามารถหาได้จากที่นั่นและเรียกโซนนั้นว่า สหกรณ์
และนี่ก็คือหลักฐานของการทำงานเป็นทีม ✨ หลังจากที่ซ่อมชิงช้าสวรรค์เสร็จแล้วก็ต้องถ่ายรูปต่อซึ่งธีสิสชิิ้นนี้ใหญ่มากก กว่าจะถ่ายภาพรวมของงานได้เราก็ปวดคอมาก ไม่ห่วงตัวเองเลยแต่ห่วงกล้องครูแจ๊พมาก ดูแล้วคงราคาสูง ? การถ่ายงานชิ้นนี้คือเพื่อน ๆ ช่วยกันเซฟเราเป็นอย่างดี ดูได้จากการที่จับบันไดตั้งสามคน หรืออีกอย่างก็คือเพื่อนก็ห่วงกล้องครูแจ๊พเหมือนกัน 55555555
เราถ่ายธีสิสบ่อยมากแถวกล้องก็หนักมาก ส่วนมากที่ถ่ายก็จะเป็นการก้มหน้าถ่ายนาน ๆ ทำให้เราปวดคอ ทุกครั้งที่กลับถึงบ้านคือต้องรีบเอนหลังให้หัวถึงหมอนก่อนเป็นอย่างแรก นั่นคือวิธีพักผ่อนที่ดีที่สุดในวันฝึกงานของเรา แล้วตอนนั้นเองเราก็มีแพลนในหัวว่าถ้าฝึกงานเสร็จแล้วเราจะไม่ไปเที่ยวแต่เราจะไปร้านนวด! ?
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in