15 : จางหาย

ผมหมดเรี่ยวแรงที่จะเขียน
เพราะมือสั่นเทาและกระเพาะที่ว่างเปล่า
ทำให้ประสานสัมผัสของผมพร่าเบลอ

หากพยายามเขียนเพลง
ดินสอจากแท่งถ่านก็จะถูกับนิ้วมือจนเป็นรอย
จากร่องรอยก็กลายเป็นแผลเป็น

หากไม่เขียนก็จะไม่มีเงินเพื่อกินให้อิ่ม
หัวใจกับท้องที่กลวงโบ๋สร้างฝันร้ายให้แก่ผม
ผมสูญเสียพลังที่จะมีชีวิต

ถ้อยคำจางหายไปจากหัวใจของผมเสียแล้ว

01.

ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก
เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเสมอตลอดช่วงชีวิตที่ผ่านมา
แต่สิ่งที่ต่างออกไปคือปาร์คจิมินอยู่ตรงนั้น
ลมหายใจของเขาลูบไล้จมูก

ผมลอบมองใบหน้าของนางฟ้า
พระเจ้าสร้างคุณเพื่อให้เป็นที่รัก

นางฟ้าของผมทำไมถึงได้มานอนในรังหนูสกปรกแบบนี้กันนะ

ผมเลือนใบหน้าเข้าใกล้
ริมฝีปากสัมผัสกับหน้าผากของคุณ

02.

ผมตื่นอยู่ แต่ไม่กล้าขยับตัว
เพราะสัมผัสของคุณช่างอบอุ่นจนหัวใจหลอมละลาย

มิน ยุกกิกลับไปนอนที่เดิม
ทิ้งไออุ่นที่ไม่มีวันจางหายไว้ที่หน้าผาก

และหัวใจของผม

03.