10 : hello It’s me

ผมไม่ได้ทำงานพิเศษ จนถูกเจ้าของร้านต่อว่า
เพราะไข้ที่จับตัวทำให้ร่างกายหนักอึ้งเกินจะขยับ
ในห้องอพาร์ตเมนต์แคบเก่าเก็บย่านโซล
ตัวผมที่นอนขดราวกับทารกในครรภ์
ทำให้คิดถึงอ้อมกอดอบอุ่นของคุณ

แม้ผมใจร้ายแค่ไหน ปาร์ค จิมินจะโอบกอดผมไว้เสมอ
คุณจะให้อภัยตัวผมที่โง่เขลาและน่าสมเพชคนนี้รึเปล่านะ
นางฟ้าของผม

“… ยุกกิ ผมเองนะ”
ราวกับคุณรู้ว่าผมคิดถึงอย่างนั้นล่ะ ให้ตาย

01.

วันนี้มิน ยุกกิไม่ได้มาโรงเรียน
ผมสงสัยว่าอาจเป็นความผิดของสเวตเตอร์บางตัวนั้น
การที่ไม่ได้เห็นแผ่นหลังของคุณ ทำให้กระวนกระวายใจถึงเพียงนี้
เพราะการได้เป็นห่วงคุณนั้นเป็นความปวดร้าวที่รู้สึกดี

ผมจึงตั้งใจว่าจะแวะไปเยี่ยมพร้อมโจ๊กหมูอุ่นๆ
พอมาหยุดอยู่ที่น่าประตูก็รู้สึกลังเลเสียขึ้นมา

หากคุณปฏิเสธ ผมจะทำอย่างไร
หากคุณผลักไส ผมคงเจ็บปวดเป็นแน่

“… ยุกกิ ผมเองนะ”
ความเงียบปกคลุมอพาร์ตเมนต์เก่าเก็บ

“เข้ามาสิ”
ผมรู้สึกราวกับได้รับพร

02.