หลังจากที่ แอนเดรีย แซคส์ เรียนจบ เธอก็ได้ร่อนจดหมายไปตามสำนักพิมพ์ต่าง ๆ เพื่อมุ่งหวังที่จะได้ตามฝันของการเป็นนักหนัสือพิมพ์ เธอมุ่งมั่นตั้งแต่ยังเรียนอยู่ เธอเป็น บก. บห. ของ เดลี่ นอร์ทเวสเทิร์น หนังสือพิมพ์ของมหาวิทยาลัย และชนะรางวัลเขียนข่าวระดับชาติ ในช่วงของวัยเรียนทุกคนก็จะมีความฝัน ต่างก็เลือกตำแหน่งและบริษัทที่ต้องการจะทำงานด้วย เพราะมันเป็นเพียงความฝัน เรามีสิทธิ์เลือกอะไรก็ได้ที่เราปราถนา แต่เมื่อถึงชีวิตจริง การเลือกอาจจะไม่ใช่สิทธิ์ของเราอีกต่อไป 

แอนเดรีย ผิดหวังจากการสมัครงานในหลายแห่ง แต่เธอก็ได้เรียกสัมภาษณ์จากนิตสารแฟชั่น Runway ในตำแหน่งผู้ช่วย บก. ให้กับ  มิแรนด้า พรีสท์ลี่ ด้วยบุคลิกภาพของเธอที่ไม่ได้สนใจแฟชั่น แต่งตัวด้วยรสนิยมตามแบบของเธอ ที่ไม่ได้เข้ากับงานด้านแฟชั่นเลย เธอคิดว่าเธอไม่เหมาะกับงานสายนี้เลย ทุกคนที่ Runway ดูแปลกแยกจากเธอ และเธอก็ไม่เข้าใจทุกคนที่นั่น ทำให้การสัมภาษณ์ของเธอก็ดูจะไม่เป็นที่ถูกใจของ  มิแรนด้า พรีสท์ลี่ สักเท่าไหร่ แต่แล้วด้วยความแตกต่างหรือความมุ่งมั่นในการทำงานที่เธอมี ทำให้  มิแรนด้า มองเห็นอะไรบางอย่างในตัวเธอ และเธอก็ได้เริ่มงานนี้ งานที่เธอต้องปรับตัวเป็นอีกคนที่เธอเคยไม่ชอบไปอย่างไม่รู้ตัว

การเป็นตัวของตัวเอง คือคุณสมบัติที่ทุกคนควรมี แต่ก็ควรมีการปรับตัวให้เข้ากับสังคมรอบข้างเพื่อการพัฒนาตัวเองต่อไป แต่หากคุณให้สิ่งรอบข้างมาครอบงำความเป็นตัวของคุณ จนกลืนจิตวิญญานที่คุณมี อาจนำมาซึ่งบางอย่างที่ต้องสูญเสียไป และความเสียใจจะอยู่ที่ตัวคุณ แอนเดรีย เริ่มทำงานด้วยความสับสน เธอทำงานผิดพลาดหลายอย่างด้วยความที่เธอไม่รู้ เธอต้องอดทนต่อความงี่เง่าของ มิแรนด้า แต่เธอก็ฝ่าฝันด้วยความมุมานะของเธอ เพื่อให้ มิแรนด้า เห็นว่าเธอไม่ใช่คนที่ไม่เอาไหน การเปลี่ยนตัวเองเพื่อให้เข้ากับงาน ทำให้กราฟการทำงานของ แอนเดรีย พุ่งขึ้น แต่กราฟความสัมพันธ์ของเธอกับแฟนหนุ่มและเพื่อนกลับตกลงเหมือนกับที่ ไนเจล สไตล์ลิสคู่หู มิแรนด้า พูดกับเธอว่า "ชีวิตความรักล่วงหรือยัง ครอบครัวล่มสลายหรือยัง นั่นแหละเป็นสัญาณว่าเธอจะเจริญก้าวหน้า"

แอนเดรีย ก้าวผ่านกำแพงของตัวเองกับงานนี้ เธอทำหลายอย่างถูกใจ มิแรนด้า เธอทำถูกใจ เอมิลี่ เพื่อนร่วมงานของเธอ และเธอก็ยังไปถูกใจ คริสเตียน ทอมสัน คอลัมนิสต์คนโปรดของเธอ ได้เข้ามาหยิบยื่นความช่วยเหลือในการทำงาน และยังได้ยื่นความสัมพันธ์แสนพิเศษที่แอนเดรียปฏิเสธไม่ลง เมื่อเราเริ่มที่จะเปลี่ยนแปลงบางอย่าง สิ่งที่ตามเข้ามานั่นคือโอกาศต่าง ๆ ที่ตัวตนเก่าของเราอาจไม่เคยได้รับ คราวนี้ก็อยู่ที่ว่าเราจะใช้วิจารณญาณอย่างไรจัดการกับโอกาศต่าง ๆ อย่างเหมาะสม เพราะทุกอย่างที่เข้ามาในชีวิต มันจะเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปตลอด 

เมื่อถึงเวลาที่เราต้องเอาจริงกับสิ่งที่เรากำลังทำอย่างเต็มตัว ความสัมพันธ์ของครอบครัว เพื่อน หรือคนรัก ย่อมเกิดรอยร้าว เพราะว่าเราไม่ได้ให้ความสำคัญเหมือนกับแต่ก่อนที่ผ่านมา สิ่งที่เราผูกสัมพันธ์ในเวลานี้ อาจไม่ใช่เพื่อนหรือคนรัก แต่เป็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า นั่นคืองานที่เราต้องทุ่มเวลาทั้งหมดในการแก้ปัญหา และทำมันอย่างสุดความสามารถ แอนเดรีย เป็นหนึ่งในคนที่ใช้ชีวิตสุดโต่ง เธอมอบเวลาทั้งหมดในการทำงาน ไม่มีแม้เวลาส่วนตัวให้กับ แฟน หรือพ่อของเธอเลย แม้จะไปกินข้าวนอกบ้านกับพ่อ เธอก็ยังจำเป็นต้องรับโทรศัพทของ มิแรนด้า เพราะกลัวว่าจะพลาดสิ่งสำคัญที่อาจจำทำให้เธอตกงานได้ตลอดเวลา นั่นทำให้ความสัมพันธ์ของคนรอบข้างของเธอตกขอบลงไปในที่สุด 

เมื่อรู้สึกว่ามีบางอย่างเสียไป เราย่อมกลับมามองดูว่าเราทำอะไรพลาด หลายคนที่เลือกทางเดินอีกเส้นทีไกลออกไปแล้ว อาจมองไม่เห็นว่ามีสิ่งไหนที่เป็นปัญหาในระยะทางที่ก้าวมา แต่ไม่ใช่กับแอนเดรีย ถึงแม้ว่าเธอจะใช้ชีวิตการทำงานอย่างสุดโต่ง แต่ความเป็นตัวเธอลึก ๆ ข้างใน ยังสามรถบอกเธอได้ว่าเธอพลาดกับบางอย่างในชีวิต แอนเดรียเลือกที่จะทำงานบางอย่างที่มีความสำคัญสำหรับเอมิลี่เพื่อนร่วมงานของเธอ ในบางมุมมองอาจไม่ใช่ความเห็นแก่ตัวของเธอ แต่กระนั้นก็เป็นสิ่งที่เธอเลือกเอง แม้จะรู้ถึงความผิดหวังของคนอื่น แต่เธอก็คิดว่าสิ่งที่เธอเลือกนั้นดีที่สุดแล้ว 

หลังจากที่แอนเดรียได้มาทำงานแทนเอมิลี่ที่ปารีส เธอได้เห็นอีกด้านนึงของมิแรนด้า ที่ใช้ชีวิตอย่างตกขอบมาเช่นเดียวกับเธอ มิแรนด้ากับลังจะหย่ากับสามี แวบนึงที่เธอรู้สึกเห็นใจหัวหน้าของเธอ แต่แล้วเธอก็ต้องกลับรู้สึกแย่ เมื่อสิ่งที่มิแรนด้าทำต่อเพื่อนสนิทของเขาเองอย่าง ไนเจล ด้วยการทำลายฝันที่ ไนเจล หวังว่าจะได้ มิแรนด้า ทำเพื่อให้ตัวเองยังอยู่ในตำแหน่งที่เดิมของเธอ ซึ่งแอนเดรียรู้สึกผิดหวังกับตัวมิแรนด้าอย่างมาก โดยเธอไม่ทันได้คิดเลยว่าเธอได้ทำกับ เอมิลี่ ไปก่อน มิแรนด้า แล้ว

บางครั้งเราได้แต่คิดว่าคนนั้นทำไมทำแบบนั้น คนนี้ทำไมทำอย่างนี้ โดยที่เราไม่ทันได้มองตัวเอง ว่าเราได้ทำเรื่องอย่างนั้นลงไปแล้วหรือไม่ หลังจากที่แอนเดรียมองย้อนกลับมาที่ตัวเองแล้วสะท้อนไปถึงการเลือกของเธอที่ทำให้เธอกลายเป็นสิ่งที่เธอเกลียด เธอตัดสินใจลากออกจากผู้ช่วยของ มิแรนด้าทันที แอนเดรียกลับมาเดินตามความฝันขอเธออีกครั้งด้วยการไปสมัครงานในตำแหน่งนักหนังสือพิมพ์ เธอได้รับเข้าทำงานทันทีการการันตรีคุณภาพจาก มิแรนด้า พรีสท์ลี่

เราทุกคนต่างมองหาความสุขในอาคตด้วยกันทั้งนั้น อะไรมันจะไปมีความสุขกับการที่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ แต่ใช่ว่าเราทุกคนจะสามารถเลือกทุกอย่างได้ตามใจนึก ในบางครั้งโอกาศที่เราได้รับ อาจไม่ใช่สิ่งที่เราปารถนา แต่เราจะทิ้งโอกาศนั้นไปหรือไม่ หากวันนั้นแอนเดรียไม่เลือกที่จะปรับตัว และยอมแพ้กับสิ่งที่เธอกับลังพยายามอยู่ เธอก็จะไม่ได้เห็นตัวตนของเธอในอีกมุม และอาจไม่ได้เห็นโอกาศที่เธอกำลังปราถนา สิ่งที่เราสามารถเรียนรู้จากแอนเดรีย คือความมุมานะในการทำงาน และการพัฒนาตัวเองอยู่เสมอ ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้อยู่ในพื้นที่ของความฝันของเรา แต่จงคิดไว้ว่านี่คือส่วนหนึงที่เรากำลังจะเดินไปหาฝันที่ปราถนา