เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิวเว้ยChaitawat Marc Seephongsai
THANK YOU, TEACHER เพียงชายคนนี้เป็นอาจารย์พิเศษ By คันฉัตร รังษีกาญจน์ส่อง
  • รีวิวเว้ย (142) แปลกใจตัวเองเหมือนกันนะ ที่ผ่านหนังสือเล่มนี้มา 10 รอบ ซื้อมาไว้ในครอบครองถึง 5 เล่ม (เพื่อนถามมึงซื้อมาทำไมเยอะแยะ) แต่เรากลับไม่เคยรีวิวมันเลยสักครั้ง ที่สำคัญหนังสือเล่มนี้ ยังเป็นหนังสือเล่มแรกที่ทำให้เรารู้จักกับ อ.ต่อ และตามอ่านงานของ อ.ต่อ มาตลอด หรือเรียกง่าย ๆ เป็น "ติ่ง อ.ต่อ" นั่นเอง 

    หนังสือ : THANK YOU, TEACHER เพียงชายคนนี้เป็นอาจารย์พิเศษ
    โดย : คันฉัตร รังษีกาญจน์ส่อง
    จำนวน : 240 หน้า
    ราคา : 195 บาท

               "เพียงชายคนนี้เป็นอาจารย์พิเศษ" เรียนได้ว่าน่าจะเป็นหนังสือเล่มแรก ๆ ของเมืองไทย ที่ตีแผ่ชีวิตของอาจารย์มหาวิทยาลัย แบบรายการ "ฅน ค้น ฅน" ตลอดระยะทาง 240 หน้าของหนังสือเล่มนี้ มันทำหน้าที่บอกเล่าเรื่องราว ความรันทด ข้นแค้น แสนเจ็บปวดของการเป็นอาจารย์พิเศษ (คือก็ไม่ได้ดราม่าขนาดนั้น) รวมถึงวีรกรรมสุดตีนของเหล่านิสิตนักศึกษาไว้ teen ทุกคน ทั้ง teen age และวอนโดน teen เตะ ทั้งหลาย

              "เพียงชายคนนี้เป็นอาจารย์พิเศษ" ยังช่วยยืนยันนั่งยัน นอนยัน กับเราอีกว่า "อาจารย์ก็คือคน" คนธรรมดา ๆ ที่มีชีวิต มีความคิด มีความรู้สึก มีทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนคนทั่ว ๆ ไป ซึ่งหลายครั้งในระบบการศึกษาแบบไทย ๆ มักทำให้เรามองอาจารย์เป็น "เทวดา" อาจารย์ของผมท่านหนึ่งเคยบอกเอาไว้ ว่า "อาจารย์ก็คือคน แต่พวกคุณทำเหมือนพวกผมเป็นเทวดา อีกนิดเดียวกูจะมีวงแหวนบนหัวอยู่แล้ว" และนี่คือสิ่งที่เราหลายคนมองข้ามไป และทักคิดว่าอาจารย์ไม่ใช่คน และหนังสือเล่มนี้ พาพวกเรากลับสู่โลกความจริงที่ว่า อาจารย์ก็เป็นคน มีรสนิยมการใช้ชีวิตแบบของตัวเอง และมีความเป็นตัวของตัวเอง

              นอกจากหนังสือจะเตือนเราว่าอาจารย์ก็คนแล้ว หนังสือยังระบายเอาความอัดอั้นของความลำบากในการเป็นอาจารย์พิเศษ ที่เริ่มต้นตั้งแต่การเดินทางไปมหาลัย ที่ต้องเผชิญกับความฉิบหายของระบบขนส่งและการเดินทาง การต้องเผชิญกับเหล่านักศึกษาที่คุยกับประหนึ่งว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่พวกมันจะได้หายใจ รวมไปถึงต้องผจญกับห้องเรียนสุดคาดเดาและป้าแม่บ้านสุดอินดี้ ทุกสิ่งทุกอย่างเหล่านี้คือสิ่งที่ "คนเป็นอาจารย์" ไม่เคยบอก ว่าพวกเขาต้องเผชิญกับมัน และเราก็ไม่เคยคิดจะสนใจ

              นี่เพียงแค่เรื่องราวของ "อาจารย์พิเศษ" ยังเฮี้ยนและเพี้ยนขนาดนี้ ถ้าเกิดเป็นเรื่องของ "อาจารย์ประจำ" ขึ้นมา ที่ทั้งต้องทำงานบริหาร ทำวิจัย จัดการภาระการสอน ประชุมสัมนา ฯลฯ ความเฮี้ยนคงจะเพิ่มขึ้นเป็นอีก 100 เท่าตัว แต่ก็ไม่แน่วันหนึ่งอาจจะมีอาจารย์ประจำ มาบอกเล่าเรื่องราวของการเป็นอาจารย์ก็เป็นได้ 

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in