เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
terrormelodista
ครอบครัว



















  • นั่นคือภาพที่ผมเห็นในฝัน

    ว่านที่เสื้อเต็มไปด้วยเลือด








    “!!!!”

    ภพธรสะดุ้งเฮือกตื่นขึ้นมาจากฝันที่เลวร้ายของเขา เหงื่อโชกไปทั้งร่างกาย เขาหันไปมองสองร่างที่ไม่ได้นอนอยู่บนเตียงแล้ว

    ภพธรลุกขึ้นเดินลงไปชั้นล่างของบ้าน เขาเห็นทั้งสองนั่งคุยกันอย่างสนุกสนานบนโต๊ะทานอาหาร









    “อ้าว พี่ตู่ ตื่นแล้วเหรอฮะ?” ทอมพูด

    “นี่ ๆ ๆ ไปล้างหน้าล้างตาก่อนเลย แล้วมากินข้าวกัน”

    ว่านลุกขึ้นเดินจูงมือของภพธรไปที่ห้องน้ำ

    “ไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้ไอ้ว่าน” ภพธรหัวเราะออกมา เขาแกะมือของว่านออกและพูดต่อ “ไปนั่งรอกับทอมเลย ล้างหน้าแป๊บเดียว”

    “ครับ ๆ พี่ เร็ว ๆ นะ คิดถึง” ว่านพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนจนทำให้ภพธรรู้สึกหมั่นไส้เล็ก ๆ ก่อนจะที่ว่านจะเดินกลับไปหาทอม ภพธรคลี่ยิ้มออกมาและเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตา








    “ทำไมวันนี้กับข้าวจืดจัง”

    “ผมติดกินจืดน่ะพี่”

    “เอาจริง?”

    ว่านยิ้มขำ ภพธรรู้สึกแปลก ๆ ที่วันนี้กับข้าวมันจืดเกินไป เหมือนกินน้ำเปล่า และการที่ทั้งคู่นั้นลงมาคุยกันสนุกสนานโดยที่ไม่ปลุกเขาเลย

    ว่านกับภพธรได้ช่วยกันเก็บของไปล้างจานที่ซิงค์ห้องครัว ทั้งคู่ต่างเงียบ ไม่มีการสนทนาใด ๆ


    รู้ตัวอีกที ว่านก็หายไปแล้ว เสียงของทอมก็หายเงียบไป ภพธรล้างจานจนเสร็จก่อนจะถอนหายใจ














    ภพธร ว่าน และทอม ออกมาข้างนอกพร้อมกันในยามวิกาล

    ว่านมองเขากำลังเตรียมอุปกรณ์ และลากศพลงมา

    “คนที่เท่าไหร่แล้ว”

    “เงียบน่าว่าน…”

    “ทอมอยากกลับบ้าน…”

    “ทอม ช่วยกันก่อน แล้วจะให้กลับบ้าน”

    “ทอมไม่อยากช่วย.. ทอมไม่เอาแล้ว”

    “พี่ควรหยุดนะ แบบนี้มัน...เกินเลยไปแล้ว”

    “เงียบไปเลยนะว่าน! ว่านจะไปรู้อะไร!”

    “พี่ถลำลึกเข้าไปต่างหาก! พี่ควรเลิกซะ”

    “กูไม่เลิก”

    “งั้นผมจะพาทอมกลับบ้าน ไม่เจอพี่อีก”

    “....”

    ภพธรเงียบไป ว่านและทอมหันหลังให้พวกเขา ภพธรถือคติว่า ‘ อย่าหันหลังให้ฆาตกร  








    โผละ!








    ภพธรใช้ค้อนฟาดไปที่หัวของทอมอย่างรุนแรง ฟาดซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนทอมปราศจากลมหายใจไปต่อหน้าต่อตาว่าน


    “พี่ตู่...พี่บ้าไปแล้วหร-----”

    ว่านที่ยังพูดไม่จบประโยค ภพธรก็ฟาดไปที่หัวของว่าน ค้อนที่ฟาดลงทั้งหัวและใบหน้าอย่างไม่ผ่อนแรง เสียงเหมือนแตงโมโดนฟาดจนแตกเละไม่มีชิ้นดี ภพธรลุกขึ้นยืนมองซากศพที่ไม่น่าดู เขาลากศพของทั้งคู่ลงไปในหลุมและกลบด้วยดิน













    “กลับมาแล้วหรอพี่ตู่”

    “กลับมาแล้วครับว่าน”

    “ทอมหิวไข่เจียวพี่ตู่แล้วนะฮะ!”

    “เดี๋ยวพี่ไปทำให้นะ”






    มีเพียงแค่ภพธรเท่านั้นที่อยู่ในบ้านหลังนี้ เขาไม่มีว่านและทอมมาตั้งแต่แรกแล้ว














    (จบ)



Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in