เนื่องจากมี LA คนหนึ่งลากลับประเทศ Mr. Orton จึงมาถามเราว่าเราอยากจะลองไป take over ตำแหน่งนั้นมั้ย เราจะได้ลองทำอะไรหลาย ๆ อย่าง (…) แล้วเราจะตอบอะไรได้ล่ะคะ นอกจาก Yes! Awesome! เหมือนเดิม… (ร้องไห้)

     เราแอบเศร้านิดหน่อย เพราะถ้าต้องไปอยู่ประจำห้องเราจะไม่ได้เจอกับเด็กบางกรุ๊ปแล้ว เนื่องจากเรียนคนละตึกกัน แต่นั่นแหละ life must go on

     ห้องที่เราได้ไปประจำคือห้อง Orca ของเด็ก Year 5 ซึ่งมีคุณครูประจำห้องคือ Mrs. Neveille ข่าวดีคือ หน้าที่ของเราก็สบายขึ้นด้วย!! แค่เดินตามเด็ก ๆไปคลาสต่าง ๆ ช่วยตรวจดูความเรียบร้อย และช่วย class teacher เตรียมอุปกรณ์การสอน มีตอบคำถามระหว่างการเรียนบ้างนิด ๆ หน่อย ๆ แต่ไม่ได้หนักเท่าก่อนหน้านี้ ลำบากใจอยู่เรื่องเดียวคือกำแพงระหว่างเราและเด็ก ๆ ก่อนหน้านี้เราไม่ได้รู้สึกถึงมันมากเพราะเราไม่ได้อยู่กับเด็กกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งนานแต่เวียนไปสอนตามคลาสต่าง ๆ ถึงไม่สนิทกันก็ไม่ได้รู้สึกอึดอัดใจใดใด แต่พอเราต้องอยู่แต่กับห้อง Orca เจอหน้าเด็กกลุ่มเดิม ๆ ทั้งวัน และไม่มีใครกล้าเข้ามาคุยด้วย เราก็รู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย(จริง ๆ ก็ไม่เล็กน้อย) เราก็เขินเกินกว่าจะเข้าหาพวกเขาก่อน เลยตัดสินใจว่าให้เวลาเป็นตัวละลายพฤติกรรมเอาละกัน

     ผ่านไป 1 สัปดาห์ เด็ก ๆ ก็เริ่มคุ้นชินกับการมีอยู่ของเราแล้ว! เริ่มมีเด็กเข้ามาคุยเล่นด้วย ชีวิตในแต่ละวันของเราก็ยิ่งง่ายขึ้นไปอีก ทุกอย่างผ่านไปอย่างราบรื่นแบบไม่น่าเชื่อ จนรู้ตัวอีกทีก็จะปิดเทอมแล้ว ในวันสุดท้ายของการเรียน ทุกห้องจะมีการจัดปาร์ตี้กัน โดยให้เด็ก ๆ เตรียมขนมมาเอง เราก็ช่วย Mrs. Neveille จัดห้องรอตั้งแต่วันก่อนหน้า พอมาถึงวันจริงพอเราเดินเข้าห้องมา ปรากฏว่าเด็ก ๆ เรียกเราไปนั่ง พร้อมเว้นที่กลางโต๊ะไว้ให้เราด้วย!! ( ฮือ ๆ ๆ ๆ ขอบคุณน้าไอพวกตัวเล็กกกก) มีทั้งพิซซ่า เฟรนช์ฟราย เบอร์เกอร์ ชานมไข่มุก ไอศกรีม และขนมจุกจิกอื่น ๆ อีกมากมาย ระหว่างกินทุกคนก็นั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน ในช่วงก่อนแยกย้าย Mrs. Neveille ก็กล่าวปิดงานและบอกให้เด็ก ๆ ขอบคุณเราสำหรับความช่วยเหลือที่ผ่านมา ตอนเด็ก ๆ หันมาขอบคุณพร้อมกันทำเอาเราถึงกับแอบน้ำตาซึม (ฮือ) ก่อนกลับบ้านก็มีเด็กวิ่งเข้ามากอดหลายคนเลย ใจหายอยู่เหมือนกัน เพราะตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเราจะไม่ได้เจอเด็กที่อยู่ด้วยกันมาตลอดแล้ว

     บ๊ายบายนะเด็ก ๆ หวังว่าในอนาคตจะได้บังเอิญมาเจอกันนะ