Story: Sunflower
Pair: Lisoo
Author: lisasrosti
Source: https://my.w.tt/akO6r0YYNV
—






"เธอเคยได้ยินเรื่องเด็กใหม่ป่ะ?"


จีซูสังเกตเห็นการนินทาใกล้ตัวจากเพื่อนร่วมทีมในขณะที่พวกเขากำลังพักดื่มน้ำ "เธอโคตรฮอตเลยอ่ะ" เพื่อนร่วมทีมคนหนึ่งของเธอแสดงความคิดเห็น จีซูยักไหล่ขณะฟังเพื่อนร่วมทีมของเธอเธอไม่ใช่คนแบบนั้นเลย คนที่ชอบเล่นกับความรู้สึกของใครบางคน


จีซูเป็นคนที่ไร้ซึ่งความโรแมนติกและเชื่อรักแรกพบ และอื่นๆที่ผู้คนอาจพบว่าช่างวิเศษ


เธอเป็นคนสุดท้ายที่ออกจากโรงยิมตั้งแต่เธอได้เป็นคนหนึ่งที่จะทำความสะอาดอุปกรณ์ เธอเป็นคนน้อยส่วนที่ชื่นชอบการฝึกอบรม แต่โค้ชบอกว่าถ้าคุณจะรักกีฬาคุณก็ควรจะรักทุกอย่างเกี่ยวกับมันรวมถึงการแก้ไขสิ่งต่างๆ เช่นอุปกรณ์ เธอรู้ว่ามันเป็นแค่วิธีของโค้ชที่จะทำให้พวกเธอทำความสะอาดยิมทุกเวลาใกล้เลิก


เธอถือกระเป๋าออกจากยิมกำลังเดินไปจากโรงเรียน เมื่อเธอเห็นสาวผมบลอนด์ตัวสูงที่กำลังเดินรอบๆโรงเรียนและดูเหมือนว่าจะหลงอยู่


"เฮ้" เธอตะโกน เธอเห็นจากปฏิกิริยาที่เด็กสาวตกใจเสียงตะโกนของเธอ "ขอโทษที" เธอหัวเราะคิกคักตอนเธอเดินตามมาทันหญิงสาวตรงหน้า "หลงทางอยู่เหรอ?"


เด็กสาวมองลงไปที่เธอและจีซูก็กลืนลำคออึกเมื่อเห็นหน้า 'เธอสวยมาก' เธอกระซิบกับตัวเอง


"ใช่ ฉันกำลังหลงอยู่" เขาพูดและเอียงอาย เกาที่หลังหูตัวเอง "พี่ช่วยพาไปหาทางออกได้ไหม?" เขาถาม


"ได้สิ ไปกันเลย" จีซูพูดและพาไปที่ทางออก "เพิ่งมาใหม่เหรอ?" เธอถามต่อ


"ฉันเพิ่งย้ายมาที่นี่ ฉันมาจากประเทศไทยค่ะ" เขาตอบ


'เขาฮอตมากเลยเหรอ?' จีซูถามตัวเอง เพื่อนร่วมทีมของเธอไม่ได้โกหก ตอนพวกเขาพูดถึงเด็กใหม่ของโรงเรียนตอนว่าง



"เราอยู่นี่แล้วนะ ทางออกตรงนี้" จีซูหัวเราะคิกคัก "รู้วิธีกลับบ้านหรือเปล่า?" เธอถามอีกครั้ง


"ใช่ ฉันมาที่นี่เองได้ค่ะ" เด็กสาวหัวเราะคิกคักและทำให้จีซูยิ้ม "ขอขอบคุณอีกครั้งค่ะ" เขาหยุด


"ฉันจีซูนะ" เธอพูดและยืดแขนไปที่คนตรงหน้า


"ลิซ่าค่ะ" เขาพูดและยอมรับจับมือด้วย ช่วงเวลาที่มือของทั้งคู่สัมผัสกัน จีซูรู้สึกถึงกระแสไฟฟ้าสะกิดที่มือของเธอ "เจอกันรอบๆบริเวณโรงเรียนค่ะ" ลิซ่าพูดและโบกมือลา


ในขณะที่จีซูยืนตัวแข็งกับที่ จ้องมองมือตัวเองที่
ได้จับมือเขา เธอยิ้มเมื่อเธอจำภาพของลิซ่ายิ้มได้ วันฝึกซ้อมรอบถัดไปจีซูเห็นประกาศรับสมัครใหม่ของทีม และเธอเห็นจากปลายแถว ลิซ่ายืนอยู่ที่นั่น พร้อมกับทรงผูกผมของเขา ทำให้เธอกลืนลงคออึกอีกครั้งและสำรวจมองเขา รู้สึกถึงความร้อนผ่าวบนแก้ม เพื่อนร่วมทีมสังเกตเห็นได้


“เรายังไม่เริ่มเลย เธอเหงื่อออกซะแล้ว" เพื่อนแสดงความคิดเห็นต่อเหงื่อออกเล็กน้อยบนหน้าผากของเธอ


"รุ่นพี่จีซู" จีซูได้ยินและเมื่อเธอมองไปรอบๆ เธอเห็นลิซ่าวิ่งเข้ามาใกล้เธอ "ฉันดีใจที่ฉันรู้จักใครบางคนจากทีมวอลเลย์บอลนะ" ลิซ่าพูดอย่างร่าเริง


"ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเธอสนใจกีฬาด้วย?" จีซูถามและลิซ่าพยักหน้าให้เธอ


"ฉันชอบการหลั่งสารอะดรีนาลีนน่ะ" เขาหัวเราะคิกคัก นั่นทำให้จีซูยิ้ม








พวกเธอสองคนสนิทกันมากตั้งแต่นั้นมา เพียงคนเดียวเท่านั้นที่เขารู้จักจากทีมวอลเลย์บอล


"เธอพร้อมไหม?" จีซูถาม ในคืนหนึ่งที่ร้านสะดวกซื้อใกล้โรงเรียนหลังการฝึกซ้อม



"อะไรเหรอ?" ลิซ่าถามขณะที่กินไอศครีม


"เธอจะได้เล่นกับพวกเราในทีมวอลเลย์บอลน่ะ" ลิซ่าพยักหน้าและจีซูก็เห็นอาการประหม่าบนหน้าของเขา "ไม่ต้องกังวลนะ ฉันจะอยู่กับเธอด้วย" จีซูบอก

"ขอบคุณค่ะพี่" เขายิ้ม ทำให้รอยยิ้มออกมาจากใบหน้าของจีซูด้วย







"เอาล่ะ ได้รับคะแนนหนึ่งแต้มแล้วนะ!" จีซูสั่งทีมของเธอหลังจากเห็นคะแนนฝ่ายตรงข้าม เกมใกล้จบแล้ว แต่ทีมของจีซูยังห่างไกลจากชัยชนะ

เมื่อฝ่ายตรงข้ามพยายามขัดขวางตัวบล็อคสองตัวพร้อมที่จะบล็อก แต่พวกเขาล้มเหลวและปล่อยให้ลูกบอลหลุดมือไป โชคดีที่จีซูนั้นเร็วพอที่จะเลี้ยงลูกบอลและส่งต่อไปยังคนอื่น หลายคนรู้ว่าพวกเขาต้องการให้คะแนนกับเธอสังเกตเห็นว่าตัวบล็อกทั้งหมดเกิดที่ด้านของลิซ่า แต่ตัวตั้งตัวตีไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสมที่จะทำคะแนนได้ ดังนั้นจึงเสี่ยงและส่งลูกบอลให้กับลิซ่า เขากระโดดสูงก่อนที่จะมองหาพื้นที่ว่างและก็ตบลูกบอลจนสามารถทำคะแนนได้


ทุกคนจากโรงยิมตะโกนชื่อทีมของพวกเขา จีซู
สูงน้อยกว่าลิซ่าประมาณห้าได้เพื่องานดี เสร็จแล้วเธอสังเกตเห็นว่าลิซ่ากำลังจ้องมองที่ใครบางคน เธอมองตามลิซ่าไปเพื่อจะพบว่าเขาส่ง
ยิ้มให้กับเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ เจนนี่ และเจนนี่ก็เขินอย่างหนักขณะที่หล่อนมองลิซ่ากลับมาด้วย






ขณะกินข้าวกันที่โรงอาหาร จีซูแอบสังเกตว่าเพื่อนสนิทของเธอเป็นอย่างไร หล่อนมองไปรอบๆ เหมือนกำลังมองหาใครบางคนอยู่


"กำลังหาใครอยู่เหรอ?" จีซูถาม


"เปล่า ไม่มีไร" เจนนี่โกหกและค้นหาลิซ่าต่อ








จีซูเป็นห่วงเพื่อนของเธอเล็กน้อย เธอหลบซ่อนเพื่อจะได้ไม่สังเกตเห็นว่าเธอตามไปที่สวน เธอกำลังจะตามเจนนี่ไป แล้วเธอเห็นบางคนนั่งข้างหล่อน ลิซ่านั่นเอง เขาถือดอกลิลลี่


เธอดูว่าทั้งสองมีปฏิสัมพันธ์กันอย่างไร เธอสามารถเห็นความสุขของลิซ่าได้อย่างไร




หลังจากคุยกันแล้วจีซูก็เห็นว่าลิซ่ามอบลิลลี่ในมือของเขาให้เจนนี่








ในขณะนั้นเธอรู้ว่าเธอจำเป็นต้องทำบางสิ่งบางอย่าง เธอรู้อย่างนั้น เธอชอบลิซ่าตั้งแต่วินาทีที่พบกัน


"ฉันชอบลิซ่า" จีซูยอมรับสารภาพกับเจนนี่ เมื่อหล่อนสังเกตเห็นอารมณ์ของเธอที่เปลี่ยนไป "ฉันชอบเขามาก" จากนั้นเธอก็พูดอีกครั้ง
เธอรู้ว่าเธอไม่ยุติธรรมกับเพื่อนเลย เพราะเธอรู้ว่าเจนนี่ก็ชอบลิซ่าเหมือนกัน

"จริงเหรอ เยี่ยมเลย!" เจนนี่พูดในขณะที่พยายามทำตัวให้แกร่ง เธอก็รู้ว่าเธอทำร้ายเพื่อนของเธอ เธอต้องการรู้ถึงสัญชาตญาณของหล่อนเกี่ยวกับการชอบลิซ่าเป็นจริงหรือไม่ แต่เธอคิดว่าเธอไม่สามารถจัดการความจริงได้







"เฮ้ พี่" ลิซ่าเรียกเธอขณะตามเก็บลูกบอลที่กระจัดกระจายอยู่รอบยิม "พี่เป็นเพื่อนกับเจนนี่ใช่มั้ย?" ลิซ่าถาม

จีซูพยักหน้าอย่างช้าๆ รอเขาต่อไปว่า "เธอน่ารักมาก! ฉันชอบเธอนะ" ลิซ่าพูดเมื่อจีซูมองไปที่เขา เธอเห็นว่าลิซ่ายิ้มกว้างแค่ไหนขณะที่กำลังกระพริบตาอย่างหนัก

"จริงเหรอ? เยี่ยมมาก!" จีซูพูด และกัดริมฝีปากของเธอก่อนที่จะมองออกไปข้างนอกแลป้องกันไม่ให้น้ำตาร่วงหล่น เธอรู้ว่าเธอเป็นเพื่อนที่ไม่ดีเมื่อลิซ่าขอความช่วยเหลือเพื่อเจนนี่ เธอเผื่อใจ ไว้แล้ว เธอต้องการให้พวกเขาสองคนมีความสุข แต่เธอก็คิดถึงตัวเองเหมือนกัน






แต่เมื่อจีซูเห็นว่าลิซ่าชอบเจนนี่มากเท่าไหร่ เธอรู้ว่ายิ่งต้องทำใจและตัดสินใจที่จะช่วยลิซ่าและให้การสนับสนุนทั้งหมดเมื่อเขาวางแผนที่จะสารภาพรักของเขามีให้หล่อน


"เฮ้" จีซูทักทายเมื่อเธอไปพบเจนนี่ที่บ้านของหล่อน "ลิซ่าชอบเธอนะ" เธอโพล่งออกมา "พรุ่งนี้เขาจะสารภาพเธอด้วยล่ะ โปรดอย่าทำร้ายใจเขานะ" จีซูบอก


เธอเห็นจากดวงตาที่ตกตะลึงของเจนนี่


เธอมีแผนที่จะปล่อยให้พวกเขาอยู่กันตามลำพังเพื่อมอบดอกไม้ให้เจนนี่ ดอกไม้ที่ลิซ่าปลูกไว้


ในขณะที่เธอดูลิซ่าสารภาพรักเจนนี่ เธออยู่ไม่ไกลนักและเฝ้ามองดูทั้งคู่อยู่ ขณะที่น้ำตาของเธอไหลลงมา


แต่เธอก็สับสนเมื่อเจนนี่ทิ้งลิซ่า แล้วจากไปกับโรซี่ นี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอวางแผนไว้เลย เธอรู้ว่าเจนนี่ชอบเขา แต่ทำไมหล่อนถึงทำให้เขาผิดหวังล่ะ


"เมื่อกี้คืออะไร?" จีซูถามด้วยความโกรธ เมื่อเธอเห็นเจนนี่อยู่หน้าบ้านของเธอ


"ฉันทำให้เขาผิดหวัง" เจนนี่พูดอย่างเจ็บปวดสาหัส


"แต่เธอชอบเขา ฉันรู้ดี" จีซูพูด เห็นรอยยิ้มที่น่าเศร้าบนใบหน้าของหล่อน


"เธอก็ชอบเขาเหมือนกันนี่" เจนนี่พูด "และฉันจะไปเรียนต่อต่างประเทศ ฉันรู้ว่าเขาจะเสียใจแน่ แต่เธอทั้งคู่น่าจะเหมาะสมกันมากกว่า" เจนนี่อธิบาย "ดูแลเขาด้วยนะ" เจนนี่พูดขณะที่เธอปัดนิ้วโป้งที่แก้มของจีซูและน้ำตาก็ไหลพรวดพราด






จากนนั้นเจนนี่ก็หายตัวไปจากชีวิตของพวกเขา เธอเห็นว่าลิซ่ากำลังเสียใจมากที่สุดเมื่อเจนนี่จากไป



"เฮ้ อยากกินไอศครีมไหม?" จีซูถาม ในฤดูร้อนหนึ่งที่พวกเขาพักร้อนกัน ลิซ่าส่ายหัวเป็นคำตอบ


"ฉันคิดถึงเธอค่ะ พี่" ลิซ่าพูดโดยไม่มองไปที่ผู้หญิงคนอื่นเลย จีซูเกิดรอยยิ้มเศร้าขณะจ้องมองที่ลิซ่า


'แม้ว่าเธอจะจากคุณไป คุณก็ยังมีเธออยู่ในใจของคุณสินะ' เธอกระซิบกับตัวเอง


เธอรู้ว่าถึงเวลาที่จะต้องยอมแพ้ต่อความรักของเขาแล้ว เธอรู้ว่าลิซ่าจะไม่รู้สึกกับเธอเหมือนกับเจนนี่ เธอรู้ว่าไม่มีวันนั้นและคงจะไม่อาจอยู่ในหัวใจของเขาได้


มันยากที่จะรักใครสักคนที่ไม่สามารถรักคุณได้ ในวันที่ 27 มีนาคม เที่ยงคืนที่ผ่านมา วันเกิดปีที่ 23 ของลิซ่า จีซูยืนอยู่ที่หน้าประตูบ้านของเธอ


เธอเคาะประตู 3 ครั้งเวลา 03.23 น. หลังจากนั้นไม่กี่นาทีลิซ่าก็เปิดประตูออกมาและเห็นจีซูยืนอยู่พร้อมกับดอกทานตะวันในมือของเธอ


จีซูไม่ได้พูดอะไรและคอยดูที่นาฬิกาของเธอ เมื่อเวลาถึง 3:27 น. เธอยิ้มให้ลิซ่า


"ลิลี่ สุขสันต์วันเกิดนะ" เธอพูดก่อนส่งดอกไม้ให้เขา


ลิซ่ายิ้มแล้วกอดจีซู "ขอบคุณค่ะพี่"


"เธอต้องรู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับเจนนี่" จีซูเริ่มต้นขึ้น ลิซ่ายกคิ้วขึ้นใส่ "เจนนี่รักเธอและมันเป็นความจริง" จีซูสารภาพสิ่งที่เจนนี่ไม่ได้พูด





'ขอโทษที่ทำให้คุณต้องทนทุกข์ทรมานเพราะการกระทำที่เห็นแก่ตัวของฉัน แต่ตอนนี้ฉันกำลังจะทำสิ่งที่ถูกต้องเพื่อคุณ' จีซูกระซิบกับตัวเอง ก่อนบอกกับลิซ่าถึงเรื่องราวทั้งหมดของเจนนี่ที่ไม่ได้สารภาพกับเขา





END