*ช่วงก่อนปิดเทอมสองสัปดาห์*

เสียงยืนบ่นของทั้งสองสาวยังลอยมาเรื่อยๆ

ซูริ : เห้ยมึง ถ่ายถ่ายไปเถอะ

แมรี่ : ไม่ได้อ่ะมึง

ซูริ : ถ่ายถ่ายไปเถอะ 

แมรี่ : ถ้าไม่มีเมจิกเอาท์รูปมึงก็ไม่สวยดิ่ว่ะ

ซูริ : กูสวยทุกสภาพแสงอะ

ทั้งคู่ยืนบ่นกันอยู่สักพักก็ได้เวลาที่พวกเธอทั้งสองคนกลับบ้าน สิ่งที่พวกเธอสองทำกันประจำในช่วงกลางคืนคือการคุยกันผ่านทางโทรศัพท์ทุกๆคืนเธอจะคุยกันแบบนี้เป็นประจำ

เช้าวันต่อมาแมรี่กำลังจะเดินออกจากบ้าน เธอชำเลืองสายตาไปเห็นกล่องข้าวกล่องหนึ่งในตะแกรงหน้ารถจักรยาน มันมีราขึ้นเต็มไปหมด มันคือข้าวกล่องที่เธอลืมไว้เมื่อสองเดือนที่แล้วแต่เธอก็ไม่ได้สนใจอะไรเธอจึงทิ้งข้าวกล่องนั้นไป ระหว่างทางเธอก็พบกับซูริที่รอเธออยู่ ทั้งสองสาวก็เดินไปคุยไปตามประสาววัยรุ่นสาวอายุสิบแปดปีที่กำลังจะจบการศึกษามัธยมหก ช่วงเวลาก่อนปิดเทอมนี้พวกเธอกำลังวางเลย์เอาท์ชีวิตของพวกเธอว่าจะเอายังไงต่อไปดี 

พวกเธอใช้ชีวิตแบบเด็กมัธยมสาวทั่วไปแต่พวกเธอชอบอะไรหลายหลายอย่างที่เหมือนกัน จนกระทั่งแมรี่ได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่งที่ร้านขายขนมโตเกียวโดยที่แมรี่และผู้ชายคนนั้นไม่รู้จักกันมาก่อน

ผู้ชายคนนั้น : เธอเราชื่อเอ็มนะ เรายังไม่มีแฟน

แมรี่ : .......

ผู้ชานคนนี้ทำให้แมรี่นอนไม่หลับตลอดคืน แมรี่คิดถึงเขาอยู่ตลอดเวลาหวังว่าถ้าไปร้านโตเกียวนั้นจะได้เจอเอ็มบ่อยๆ และร้านขายขนมโตเกียวนั้นเองที่ทำให้แมรี่และเอ็มได้เจอกันรอบที่สอง แต่รอบนี้แมรี่เธอมาช้าเกินไปเพราะเอ็มได้เดินกลับบ้านของเขาไปต่อหน้าต่อตาแมรี่ ทำให้เธอเดินซึมกลับมาที่บ้านและเมื่อเธอเจอเอ็มอีกทีเธอจึงนั่งคุยกับเอ็ม

แมรี่ : ทำยังไงเราถึงจะได้เจอกันบ่อยๆ?

เอ็ม : ไม่รู้ดิ่ ถ้ามาแล้วเจอก็เจอกันนะ , เรากลับไปเก็บผ้าที่บ้านก่อนนะฝนตกจะตกละ

ในใจแมรี่เขาแอบชอบเอ็มแต่เขาไม่กล้าที่จะบอกกับเอ็ม // แต่ซูริเธอก็แอบชอบแมรี่มานานแล้วเหมือนกันแต่เธอไม่คิดที่จะบอกแมรี่เพราะเธอกลัวความเป็นเพื่อนของเธฮและแมรี่ถูกตัดทอนออกไป แต่แล้ววันหนึ่งชีวิตของแมรี่ก็เปลี่ยนเมื่อซูริตัดสินใจที่จะไปเรียนต่อที่ออสเตรียและเธอก็ดันสอบติดขึ้นมา แมรี่เธอก็ได้แต่นั่งนิ่ง

เย็นวันหนึ่งระหว่างทางแมรี่เจอเอ็มพอดีเขาเลยเข้าไปคุยกับเอ็ม แมรี่เธอเช่าทุกอย่างที่เธอประทับใจในตัวของเอ็มและความรู้สึกที่มีต่อเอ็ม

แมรี่ : เอ็มคือเราอยากจะบอกเธอว่าเราชอบเธอน่ะเราแอบชอบเธอมานานแล้วเราชอบเธอมากจริงๆเรา #(*#*&%(()%(&#(*^($@#*$(

เอ็ม : เราไม่ได้ชอบเธอ ( แล้วเอ็มก็เงียบไปสักพักหนึ่ง ) เราขอโทษนะ

แมรี่ : อืมไม่เป็นไร ขอบคุณนะ

PLEASE WAIT FOR CONTINUE IN CHAPTER 2

#เขียนไม่สนุกหรืออะไรก็คอมเมนต์ติชมกันได้นะเพราะเพิ่งหัดเขียนครั้งแรก อ่อนหัดจริงๆยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะ