เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
วันละเล่ม หนังสือเหรอ? หึ มีดgobymorning
นกต่อ 王国
  • ชื่อเรื่อง นกต่อ 王国
    เขียน Fuminori Nakamura
    แปล กนกวรรณ เกตุชัยมาศ
    สำนักพิมพ์ กำมะหยี่
    ราคา 220 บาท

    เรื่องย่อ เรื่องของสาวฟรีแลนซ์ในโลกวงการสีเทาของกรุงโตเกียว เธอแสร้งเป็นโสเภณี บรรจงเลือกแขกที่ดูมั่งคั่งมีชื่อเสียง ก่อนจะวางยาแล้วถ่ายรูปอนาจารเพื่อข่มขู่รีดเงิน เธอไม่รู้อะไรมากนักเกี่ยวกับองค์การที่จ้างงาน แต่เธอไม่ได้เดือดร้อน พอใจที่ไม่จำเป็นต้องเปิดเผยตัวตนแท้จริงให้ใครรู้ แต่แล้ววันหนึ่งอดีตของเธอก็โผล่ขึ้นมา และมีคนคนหนึ่งที่รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับตัวเธอ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งซึ่งเธอได้สูญเสีย แรงจูงใจต่างๆ และการเคลื่อนไหวทั้งหมด
    เมื่อตกอยู่ในเกมไล่ล่า เธอจะฉลาดพอที่จะหนีชายผู้ซาดิสต์ที่สุดในโตเกียวพ้นหรือไม่

    ความรู้สึกหลังอ่าน
        ขอเกริ่นก่อนว่าเราได้รู้จักนักเขียนคนนี้จากเรื่อง ฤดุหนาวเมื่อเราพราก (น่าจะประมาณปีที่แล้ว) ซึ่งเป็นเรื่องที่เราชอบมาก และหยิบมาอ่าน(ปัดฝุ่น)เรื่อยๆตามโอกาส เมื่อเห็น นกต่อ ที่เขียนโดยนักเขียนเดียวกัน ก็ไม่พลาดที่จะซื้อติดไม้ติดมือมาด้วยจากงานหนังสือ ในราคา 220 บาทกับขนาดเล่มน่ารักจับถนัดมือ    **เราซื้อ นักล้วง มาด้วยแต่เลือกอ่าน นกต่อ ก่อนเพราะอยากอ่านหนังสือแนวๆนี้ที่มีnarratorเป็นผู้หญิงบ้าง ดังนั้นตอนนี้ นักล้วง ยังคงนอนอยู่ในกองดองข้างเตียงของเราเอง555 ถ้ามีเวลาจะมารีวิวนักล้วง ต่อนะ**

         —แสงจันทร์ และชีวิตวนลูป
         เรื่อง นกต่อ นี้ดำเนินเรื่องโดย ยูริกะ หญิงสาวจากสถานสงเคราะห์ที่ใช้ชีวิตเป็นโสเภณีในโตเกียว ทำงานยามค่ำคืนใต้แสงจันทร์ เธอหลอกแขกผู้ร่ำรวยและมีชื่อเสียง วางยา และถ่ายรูปแบล็กเมล สร้างจุดอ่อนให้คนเหล่านั้น รักษาสมดุลให้ระบบอันบิดเบี้ยวดำเนินต่อไป ไม่ให้ผู้ที่แข็งแกร่งพวกนั้นแข็งแกร่งจนไร้ทางต่อต้าน แต่ในบทบาทที่ยิ่งใหญ่ ยูริกะกลับใช้ชีวิตเรียบง่าย ไม่ดำดิ่งลงไปลงเกินกว่าที่เธอจำเป็น และหวงแหนชีวิตที่ไร้เหตุผลของเธอ 
         เรื่องราวดำเนินซ้ำซากและจำเจ รับงาน ทำงาน รับเงิน ไปเรื่อยๆ จนเมื่อยูริกะได้รับงาน(ที่ดู) ธรรมดางานหนึ่ง ก็คล้ายทฤษฎีผีเสื้อขยับปีก ใครจะคาดคิดว่าแค่ลมเบาๆจากปีกผีเสื้อจะพัดพาเรื่องราวให้ชีวิตของยูริกะเปลี่ยนไป การทรยศและหักหลังเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า ราวกับโชคชะตากำหนด 
    (……สปอยเล็กน้อย……) 
    ในตรงนี้ทำให้เรานึกถึงซีรี่ย์ Black mirror ตอน crocodile ที่ตัวเอกต้องฆ่าคนเป็นสิบ(อาจจะไม่ถึง เราจำไม่ค่อยได้แล้ว55) เพื่อปิดปากจากการฆ่าครั้งแรก เมื่อเราโกหกครั้งที่หนึ่งแล้ว เราก็ต้องโกหกครั้งต่อๆไปด้วยจึงจะสำเร็จ ในเรื่องนี้ยูริกะ เมื่อเลือกที่จะหักหลังแล้ว ก็ต้องหักหลังไปเรื่อยๆจนกว่าเธอจะหลุดพ้นจากลูปพวกนี้ (fake it until you make it นะคะ)
          
       


    ความฝันของชนชั้นล่าง—
         ในเรื่องพูดถึงความฝันมากพอสมควร ไม่ว่าจะในทางตรงหรือสัญลักษณ์ 
         เราอาจจะกล่าวได้ว่า ความฝันเป็นของเราทุกคน เรามีสิทธิที่จะฝันเป็นอะไร หรือทำอะไรก็ได้ หากแต่ว่าการกระทำหรือการถีบตัวเองไปให้ถึงความฝัน กลับเป็นอภิสิทธิ์ของคนชั้นกลางไปจนถึงบน คนที่มีก็จะมีเรื่อยๆ ส่วนคนที่ไม่มีต่อให้พยายามแค่ไหน สุดท้ายความฝันก็จะถูกจำกัดขอบเขตแค่คำว่า ‘วันพรุ่งนี้’  ในเรื่องจึงมีการกล่าวถึง ลัทธิไญยนิยม ที่เชื่อว่าโลกนี้ถูกสร้างจากพระเจ้าระดับต่ำ เพราะถ้าพระเจ้านั้นเป็นพระเจ้าระดับสูงจริง จะสร้างโลกที่แห้งแล้งและไม่เท่าเทียมนี้มาทำไม พวกเขาจึงเชื่อว่าเขาควรเคารพพระเจ้าอื่นๆที่ไม่ใช่พระเจ้าในโลกนี้ โลกใบนี้จึงจะเจริญขึ้น  แต่ก็สามารถมองในอีกแง่ว่าเป็นความโกรธแค้นของคนที่ถูกกดทับจากระบบ ที่ต้องการให้ใครสักคนมาเป็นเหตุผลของความไม่สมเหตุสมผลที่เกิดขึ้นในโลกใบนี้ ว่านี้คือโชคชะตาของเราจริงๆหรือเป็นแค่เกมแก้เบื่อหน่ายของใครสักคนเท่านั้น และเรามีสิทธิที่จะไม่ยอมรับโชคชะตาของเราได้หรือไม่?

    ฟุมิโนริ นาคามุระ —
         หากเสิร์จชื่อของเขาดู ก็จะมีคำหนึ่งที่ผูกกับงานเขียนของเขาไว้ คือคำว่า นัวร์ noir  หรือความดำๆหม่นๆของโทนเรื่อง จากการที่อ่านงานของเขามา 2 เรื่อง คือ ฤดูหนาวที่เราพราก กับ นกต่อ จะมีธีมที่ทั้งสองงานคล้ายคลึงกันอยู่ ก็คือความเป็นมนุษย์ และการก้าวข้ามเส้นแบ่งของความเป็นมนุษย์ กับ ปีศาจ ที่เมื่อล่วงล้ำไปแล้วก็ยากที่จะกลับมา เช่น ตัวละครช่างภาพ ในฤดูหนาวฯ กับ เอริ (เพื่อนยูริกะ)ในนกต่อ ซึ่งก็เป็นกิมมิคเล็กๆของงาน ที่เราจะมองหาในเล่ม นักล้วง ต่อไป   
          แต่ก็ขอกล่าวไว้ตรงนี้ว่า การดำเนินเรื่องของทั้งสองค่อนข้างต่างกัน คือใน ฤดูหนาวเมื่อเราพราก จะเป็นเหมือนการไขคดีมากกว่า ทำให้เราอยากรู้ว่าฆาตกรคือใคร แต่เรื่อง นกต่อ เป็นเหมือนเรื่องราวที่เดินตรงไปเรื่อยๆและให้เราลุ้นว่าเรื่องราวนี้จะสิ้นสุดที่ตรงไหน ในส่วนนี้ทำให้เราชอบเรื่อง ฤดูหนาวเมื่อเราพรากมากกว่า  แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า นกต่อ ไม่สนุกนะ เราให้เรื่องนี้ 7/10 ในเรื่องของความแปลกใหม่ ถ้าอ่านอีกรอบก็น่าจะเก็บรายละเอียดที่ชอบได้มากกว่านี้~

    #รีวิวหนังสือ #bookreview #หนังสือแปล
    ปล. ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงตรงนี้นะคะ เรายังถือว่าเป็นมือใหม่ในเรื่องการรีวิวอยู่น่ะ55 ถ้าใครมีหนังสือมาแนะนำสามารถคอมเม้นบอกได้นะคะ ส่วนตัวเราชอบแนวสืบสวน แล้วก็แฟนตาซีมากเลยค่ะ แต่ก็สามารถอ่านได้ทุกแนวค่ะ! ทุกคนแนะนำมาได้เลย!! (จริงๆแล้วเราเหงามากเลยค่ะ รอบๆตัวเราไม่ค่อยมีคนอ่านแนวๆนี้เลย;—; )

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in