20 มิถุนายน 2557
ในงานปิดแคมป์ภาคฤดูร้อน ท่ามกลางเพลงสนุกที่ฟังไม่รู้เรื่องและไม่เคยที่จะรู้ว่ามันร้องอะไรของมัน
ฉันเดินไปหาแก
พร้อมกับถามคำถามที่ฉันเฝ้าถามตัวเอง
ว่าทำไมนะทำไมเราไม่คุยกันเลย
ในวันที่แววตาของแกแสนสดใสแบบนั้น
รู้มั้ยฉันโครตเกลียดแก
ฉันเกลียดแกที่แกยอมรักว่าชอบเค้ามาก
แล้วก็เกลียดแกมากมากไปอีกตอนที่แกบอกว่า
ฉันสามารถทักแกได้เสมอ แต่แบบเพื่อน
ฉันจำได้ว่าฉันร้องไห้ร้องไห้จนไม่คิดว่าจะร้องไห้ได้ถึงขนาดนั้น
ร้องไห้พร้อมกับไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมชักช้า แล้วทำไมนะ
ทำไมแกต้องรักเค้า
ฉันโทษทุกอย่างในคืนนั้นที่ทำให้ฉันต้องมารู้จักแก
ไอคณะงี่เง่า กับวิชาตัวกลางแสนยาก และวิชาการโคจรของดวงดาวหน้าโง่
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in