ยังคงพยายามต่อไปกับกลบท พอได้มาเขียนแบบมีกฎโน่นนี่เพิ่มเติมแบบนี้แล้วชวนให้นึกถึงสมัยหัดเขียนกลอนแรกๆมากเลยค่ะ สัมผัสยุบยิบยุ่งยาก นึกคำไม่ออก กลับไปแก้วรรคก่อนหน้าเพื่อให้สัมผัสลงแล้วดันทำให้รวนไปเสียทั้งบท มาครบทุกปัญหา ฮาาาา 

     รอบนี้ก็ลองอันที่มีชื่อยิ่งใหญ่อลังการอีกแล้วค่ะ เป็นกลบทที่มีชื่อว่า "พยัคฆ์ข้ามห้วย" กติกาก็คือ ให้ทุกวรรคใช้คำที่ 3 ซ้ำกันกับคำสุดท้ายของวรรคค่ะ

      เนื่องจากเนื้อเรื่องคิดไม่ออก(แต่อยากเขียน) ก็เลยหยิบชื่อกลบทมาเขียนมันซะเลย ตอนแรกจึงเริ่มต้นด้วย "ห้วย" แต่พอเขียนไปเขียนมา ออกมาเป็น "ธาร" เฉย บ้าจริง! แต่อย่างก็ยังเป็นสายน้ำเหมือนกันล่ะเนอะ เอาเถอะ

ธาร       

     

ธารใสไหล เรื่อยเฉื่อย ค่อยเอื่อยไหล

เลาะที่แล้ง แห้งไป ล้างภัยแล้ง

ธารเจ้าแปลง เซาะดิน แตกเปลี่ยนแปลง 

 แผ่ใหญ่โต ชุบดินแห้ง งามเติบโต 

ธารถนอม ไม้งาม เฝ้าถนอม 

 จนไม้โผ เผค้อม เลิกเผโผ

จนไม้โย เยเลิก ร้องเยโย 

 จนไม้งาม เติบโต แผ่เงางาม 

ธารคงเลี้ยง เหล่าสัตว์ ขึ้นเพาะเลี้ยง 

 ทั่วเขตน้ำ คอยเคียง เลี้ยงให้น้ำ

แผ่เขตคาม ให้อุดม ทั่วเขตคาม 

 ชุบเขาเย็น เรืองนาม สงบเย็น

เขาขจี พฤกษ์พุ่ม เขียวขจี

 ธารก็เร้น หลบลี้ เข้าซ่อนเร้น

สงบเย็น เขาเขียว สงบเย็น

 ภูเขาดิน เคยเข็ญ งามแล้วดิน

ธารไหลย้าย เปลี่ยนเขา เลื้อยโยกย้าย

เลื้อยผละถิ่น ซ่อนกาย ย้ายเปลี่ยนถิ่น

สู่ผืนดิน แห้งใหม่ ไปฟื้นดิน 

 คืนสมบูรณ์ แล้งสิ้น ดินสมบูรณ์

-----------------------------------------