เพื่อนเราเป็นผู้หญิงได้ไปรู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งจากทางทวิตเตอร์ และในที่สุดทั้งคู่ก็ตกลงคบกัน ผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่สวยและน่ารัก เธอมักจะชอบโพสต์หาเพื่อนเราอยู่บ่อยๆและถ้าเพื่อนเราตอบช้าเพราะเรียนอยู่ หรือไม่ค่อยได้ไปคอมเมนต์เธอก็มักจะเกิดอาการงอน ซึ่งเพื่อนของเราและแฟนนั้นต้องงอนง้อดกันบ่อยจนเป็นเรื่องธรรมดา เป็นเหมือนกิจวัตรไปแล้วด้วยซ้ำ วึ่งมันเป็นเรื่องที่ไม่ได้ดีเท่าไหร่นักสำหรับคนที่รักกัน

จนในที่สุด เพื่อนของเราก็เลิกกับเธอ การเลิกกันครั้งนี้ไม่ได้สร้างความประหลาดใจให้กับเพื่อนๆเท่าไหร่นัก เพราะทั้งคู่เหมือนเรือที่มีรอยรั่วและมีการอุดรอยรั่วด้วยเทปกาวกากๆไปวันๆ มันแน่นอนอยู่แล้วว่าเทปกาวต้องมีวันหมดม้วน ต้องมีวันที่น้ำจะเข้ามาในเรือและเรือก็จมไป

เพื่อนเราเสียใจอยู่สักพัก และเหมือนเริ่มที่จะได้ใช้เวลาทบทวนกับตัวเองและมีคำถามมากมาย

"การแสดงความรักแบบนี้มันเหมือนการอวดมากกว่าไหม มันจำเป็นด้วยหรอ แบบนี้เรียกว่ารักจริงหรือ เขารักกูบ้างหรือเปล่า"

เราจึงตอบเพื่อนไปว่า

"เขารักมึง แต่ไม่ใช่ในแบบที่มึงต้องการเท่านั้นเอง"

บางทีความสำคัญของความรักมันอยู่แค่ี่ว่าเราจะสามารถหาคนที่เข้ากับการแสดงความรักกับเราเจอไหมเท่านั้นเอง