ข้าพเจ้ารู้สึกเศร้า หมดหวัง และอยากร้องไห้ 

มันเกิดขึ้นบ่อยครั้งในช่วงนี้

.

.

.

ข้าพเจ้าไม่ทราบเลยว่าตนเองเป็นอะไร

แต่มีเหตุการณ์ที่อาจเป็นไปได้ว่าเป็นสาเหตุของความรู้สึกทั้งหมด

หนึ่งคือข้าพเจ้ามีตัวตนอีกด้านที่ซ่อนอยู่ภายใน

คนจำนวนน้อยนักที่รู้เรื่องนี้

เป็นไปได้ว่าในวันนี้ภายในของข้าพเจ้าอยากจะเผยมันออกมาให้รู้แล้วรู้รอดไปเสีย

สองคือข้าพเจ้าทำอะไรค้างคาไว้เยอะเหลือเกิน

จนข้าพเจ้าไม่อาจบอกได้เลยว่ามันอยู่ขั้นไหนของกระบวนการ

อาจเป็นเรื่องนี้ที่ทำให้ข้าพเจ้ากังวล

เพราะข้าพเจ้าขาดวินัยและการวางแผนที่ดี

สามคือข้าพเจ้าไม่มีเป้าหมายเลย

ข้าพเจ้าเข้ามาอยู่ในจุดที่เคยใฝ่ฝัน แต่ตอนนี้มันช่างเว้งว้างเสียจริง

ข้าพเจ้าพยายามตั้งเป้าหมายในเรื่องเล็กน้อยในแต่ละวัน

เพื่อที่จะได้ใช้เป็นข้ออ้างว่าวันนี้ข้าพเจ้าบรรลุเป้าหมายอีกตามเคย

แต่หลังจากผ่านเวลามาพักใหญ่ ข้าพเจ้าก็ตระหนักได้ว่ามันช่างไร้ค่า

ข้าพเจ้าไม่สามารถจดจำเรื่องราวที่ผ่านมาได้เลย

เพราะในแต่ละวันมันช่างซ้ำเดิม ดาษดื่น ไม่มีความหมาย

.

.

.

ท้ายที่สุดแล้วข้าพเจ้าเป็นอะไรกันแน่

หรือช่วงนี้ข้าพเจ้าว่างเกินไป