Title: Masterpiece
Pairing: BaekHwi (Baekho X Daehwi)
Note: เป็นฟิคแปลงนะคะ ._. ถ้าใครเคยอ่านแสดงว่าเรามาจากด้อมเดียวกันค่ะ แฮ่
Pic From: http://www.frenchsaucisse.com/travail-emmanuel-rosario-route-amours-amis/
บ้านของดงโฮยังคงกึ่งรกกึ่งสะอาดเหมือนปกติ                 
แดฮวียังคงได้กลิ่นของกลิ่นสีน้ำมัน สัญลักษณ์ของบ้านหลังนี้ อบอวลไปทั่วบรรยากาศเหมือนเดิม
แต่วันนี้บรรยากาศบ้านของจิตรกรหนุ่ม คนรักของแดฮวีถูกแทนที่ด้วยกลิ่นของเทียนหอม กลิ่นอะไรแดฮวีก็ไม่สันทัดมากนัก แดฮวีคิดว่าน่าจะเป็นกลิ่นลาเวนเดอร์                 
กลิ่นลาเวนเดอร์ที่ควรจะทำให้เขาผ่อนคลายลงแต่กลับช่วยได้เพียงน้อยนิด                                     
สายตาของแดฮวีจดจ้องไปที่ร่างของคนรัก                 
ร่างของอีกฝ่ายในอ่างอาบน้ำ ฟองสบู่หนานุ่มห่อหุ้มร่างกายนั้นเอาไว้                 
ผมสีดำเปียกชุ่มลู่ลงตามกรอบหน้า                 
ดวงตาคมทอดมองเขาอ้อยอิ่ง
แม้จะไม่เห็นเต็มตัว แต่ไหล่แน่นแข็งแรงที่โผล่พ้นขอบอ่างก็ทำให้แดฮวีจ้องมองอย่างไม่รู้ตัว                  
ไม่ว่าจะทิ้งสายตาไว้ที่ไหน แดฮวีก็ยังสลัดความคิดเหล่านั้นไม่พ้นหัว                 
ภาพตรงหน้าร้อนแรงเป็นบ้า                 
มือที่ขยำผ้าขนหนูที่พันรอบเอวแน่นขึงโดยไม่รู้ตัวเพราะความขลาดเขิน                 
'ผมอยากเปลี่ยนบรรยากาศ'                 
นึกถึงประโยคที่เป็นจุดเริ่มต้นของสถานการณ์นี้                 
ถึงจะเป็นคนเอ่ยปากชวน แต่เอาเข้าจริงแดฮวีนี่แหละที่ใจฝ่อเสียเอง                 
แต่เรียวขาก็ก้าวเข้ามาประชิดขอบอ่างในที่สุด                 
รีบทิ้งตัวลงอ่าง ถึงจะไม่เห็นแต่รู้เลยว่าท่าทางคงพิลึกสุดๆ                 
ไม่เห็นโรแมนติกเหมือนในหนังเลย อายจะตายอยู่แล้วเนี่ย!                 
อ้อมแขนของดงโฮโอบล้อมร่างของแดฮวีจนแผ่นหลังชิดกับอกกว้าง                 
"หอม"                 
ดงโฮกดจมูก สูดดมกลิ่นกายที่โปรดปราน ริมฝีปากกดจูบซ้ำแทนความรู้สึกเอ็นดู                 
ไม่ทิ้งรอยอะไรไว้ ทิ้งไว้เพียงความอบอุ่นที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างของแดฮวี                
ถึงใบหน้าของแดฮวีจะฝาดแดงแทบระเบิด แต่เขาก็ไม่อิดออดเมื่ออีกฝ่ายสอดประสานมือกอบกุม                 
ขณะที่จมูกยังคงฝากฝังตรงลาดไหล่เนียนบอบบางไม่ไปไหน นัยน์ตาเรียวจ้องไปที่นิ้วมือของแดฮวี         
มือบอบบางที่เขากอบกุมแนบแน่น ถูกโอบล้อมด้วยฟองสบู่นุ่ม                 
เหมือนเขากำลังกอบกุมมวลดอกไม้งดงามไว้ในมือ
ไม่ต้องพูดถึงเรือนร่างบอบบางสวยงาม ผิวที่ไม่ขาวมากแต่เรียบเนียนจนอดใจที่ลูบไล้ไม่ไหวนั่นอีก                 
ทุกอย่างตรงหน้าสวยงามยิ่ง                 
ราวกับศิลปะชั้นยอดจากสรวงสวรรค์                 
เขาอาจหาญละเลียดกลีบปากนิ่ม โอบรัดร่างบาง ลูบไล้ช้าเชื่อง                 
อยากชื่นชมงานศิลปะชิ้นนี้อย่างใกล้ชิดจะแย่อยู่แล้ว
				 
			
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in