“พวกเธอคิดว่าพื้นที่ 1 ตารางเมตร ให้อะไรกับเราบ้าง?”

คำตอบก็มีบ้างว่าเกิดเป็นสถาปัตยกรรมในรูปแบบต่างๆได้ บ้างก็ยกตัวอย่างเสาร่ม โครงหลังคา

“ความคิดเห็นที่บอกมาของพวกคุณไม่มีผิดมีถูก”

หากคุณมองในมุมของนักศึกษาสถาปัตยกรรม ก็ไม่ใช่เรื่องที่ผิด เพราะคุณย่อมมองหาสถาปัตยกรรมที่เป็นรูปธรรมเชิงโครงสร้างอาคาร มองเป็นนวัตกรรมสิ่งปลูกสร้าง

แต่เมื่อเวลาผ่านไป เมื่อคุณจะเป็นสถาปนิก คุณต้องมองให้ละเอียดยิ่งขึ้น ลึกเข้าไป

พื้นที่ 1 ตารางเมตร หากคุณเทคอนกรีตบางๆ 10 เซนติเมตร คุณจะได้พื้นที่ยืนสำหรับ “มนุษย์ 1 คน”

แต่หากคุณเปลี่ยนเป็นผืนหญ้า คุณอาจจะได้ “สิ่งมีชีวิต” อีกมากมายไม่รู้เท่าไหร่ใต้ผืนดิน

หรือหากคุณปลูกต้นไม้ 1 ต้น เมื่อเค้าเติบใหญ่ คุณก็อาจจะได้สิ่งมีชีวิตบนกิ่งไม้ พุ่มไม้ และยอดไม้อีกมากมายไม่รู้เท่าไหร่บนนั้น โดยที่คุณยังมีที่ยืนไปพร้อมๆกับเขา

และสิ่งสำคัญคือ คุณได้ “อากาศ” ได้รับ “โอกาส” ในการดำรงชีวิตของคุณ ไม่รวมถึงร่มเงาดับร้อนให้แก่คุณ

ดังนั้น เมื่อคุณเป็นสถาปนิก เมื่อคุณได้รับงานออกแบบใดใด คุณต้องมองหามันให้เจอว่าคุณออกแบบให้ใคร พื้นที่ทุกตารางเมตร ให้อะไรกับใครบ้าง อย่าเพียรแต่มองหาพื้นที่สำหรับตัวคุณแต่เพียงอย่างเดียว

เพื่อคุณพิจารณาอย่างรอบคอบกับการให้ คุณจะได้รับผลตอบแทนเช่นกัน

คล้ายๆ กับการสนทนาทางธรรมในห้องเรียนวิชาออกแบบ แต่กลับได้มาซึ่งปรัชญาการออกแบบมากมายจากช่วงเวลาไม่มีกี่นาทีนั้น

จากนั้นก็โดนล้มแบบอย่างเฮฮา