เรามีเครื่องจับเท็จ มีเครื่องสแกนปฏิกิริยาในสมองเมื่อผู้เข้ารับการทดสอบต้องเจอสถานการณ์ต่างๆ อย่างไรก็ดี ในความเป็นจริงแล้ว ดูเหมือนเราจะยังไม่รู้อยู่ดีว่า คนที่เราเจอๆกันอยู่นี้ เขาคิดอย่างไรกันแน่

     หนังสือเล่มนี้มีด้วยกัน 7 บทหลัก ที่จะนำเสนอหลักการในการพิจารณาคนรอบตัว ตามหัวข้อต่างๆ เช่น เขาเป็นคนอันตรายหรือเปล่า เขาชอบหรือไม่ชอบกันแน่ เขาจะแทงข้างหลังเราไหม เป็นต้น ซึ่งในแต่ละบทก็จะวางกลยุทธ์มาให้ มีคำอธิบายประกอบ และมีสถานการณ์สมมติให้ผู้อ่านลองคิดตามไปว่า ตามสถานการณ์เหล่านี้หากใช้กลยุทธ์ดังกล่าว น่าจะได้ผลอย่างไร และบางครั้งก็ทำให้ผู้อ่านอดตั้งคำถามตามไม่ได้ว่า หากในความเป็นจริง เกิดเรื่องทำนองนี้ขึ้น เราควรนำกลยุทธ์พวกนี้ไปใช้หรือไม่ ใช้แล้วจะเกิดผลอย่างไร

     เรารู้จักหนังสือเล่มนี้ตอนที่เราอ่านบทความอะไรสักอย่างภาษาอังกฤษ แล้วบทความนั้นแนะนำหนังสือที่ชื่อว่า "You can read anyone" ซึ่งทำให้เราสนใจอยากอ่านหนังสือเล่มนี้ พอเอาชื่อหนังสือไปกูเกิ้ลดูแล้วจึงพบว่า อ้าว มีฉบับภาษาไทยนี่นา ซึ่งก็คือหนังสือเล่มนี้นี่เอง

     ส่วนถามว่าอ่านแล้วรู้สึกยังไง อย่างแรกเลย อ่านง่ายกว่าฉบับภาษาอังกฤษ(ฮา) ประการต่อมา เราว่ามันก็ได้ความรู้ที่อาจนำไปใช้ได้...ถ้าจำได้ แต่เราก็ไม่มั่นใจอยู่ดีว่าจะใช้ได้ผลจริงตามในหนังสือบอก เหตุผลข้อแรกคือ มันไม่แน่เสมอไปว่า เหตุการณ์ในชีวิตจริงกับเหตุการณ์ในหนังสือมันจะเหมือนกัน และสอง ข้อสำคัญ ไม่มีอะไรเป็นหลักประกันได้เลยว่า ผู้คนที่เราเจอในชีวิตจริง หากเจอปรัศนีย์ตามกลยุทธ์ในหนังสือแล้ว จะเดินตามเกมที่คาดการไว้ตามกลยุทธ์ในหนังสือ เพราะโลกนี้มีผู้คนแตกต่างกันร้อยแปดพันเก้า บ้างก็ซื่อ บ้างก็รอบจัด แล้วเกิดเขาอ่านหนังสือเล่มนี้มาก่อนจะเจอเรา แล้วปฏิบัติตัวไปอีกแบบหนึ่งเลยล่ะ แล้วเราจะจับโกหกคนเหล่านั้นอย่างไร

     แต่สิ่งหนึ่งที่เห็นด้วยและรู้สึกว่าควรจำไว้ให้มั่นคือ การระวังอารมณ์ หนังสือเล่มนี้กล่าวว่าเมื่อเรามีอารมณ์รุนแรงไม่ว่าในทางใด ศักยภาพในการประเมินความจริงและประเมินสิ่งรอบตัวขณะนั้นจะลดลง ซึ่งมันจริง เพราะฉะนั้นต้องคอยเตือนและคอยสังเกตตัวเองให้ดีว่า ตอนนั้นกำลังปล่อยให้อารมณ์ครอบงำอยู่หรือเปล่า เพราะหากเป็นเช่นนั้น เมื่อต้องตัดสินใจใดๆ จะอันตรายมากทีเดียว