เมื่อพนักงานตม.เดินมาทักถามว่าต้องการความช่วยเหลืออะไรไหม มีอะไรให้ถามเจ้าหน้าที่อย่าคุยกันเอง พร้อมถามว่าทำวีซ่าประเภทไหนถ้าเหมือนกันก็ให้ตอบเหมือนเพื่อนไป เราที่กำลังแพนิคสุดขีดก็รีบตอบกลับไปว่าไม่ได้เป็นเพื่อนกันค่ะ(นิสัยไม่ดีจริงๆ ฮ่าฮ่า) เมื่อผ่านจุดที่ต้องใช้เครื่องทำเอกสารเสร็จ เราก็ได้แยกกับคนที่มาทักเพราะทำวีซ่าคนละประเภทซึ่งตอนนั้นเรารู้สึกโล่งสุดๆที่ได้แยกกันสักที ทั้งๆที่จริงๆเขาก็คงไม่ได้จะทำอะไรหรอกเราแค่กลัวไปเอง... จนประทั่งถึงตาเราผ่านจุดตม.ซึ่งก็ผ่านไปได้ด้วยดี
เมื่อผ่านจุดตรวจคนเข้าเมืองมาได้เราก็ไปรับกระเป๋าและเข็นออกไปตรงจุดผู้โดยสารขาเข้าแต่เรื่องตื่นเต้นยังไม่หมดเมื่อเราเผลอเข็นรถไปชนเคาท์เตอร์เจ้าหน้าที่เข้าจนเจ้าหน้าที่แกล้งแซวว่า
"ปกติขับรถไหม "
"ไม่ได้ขับค่ะ"
"ดีแล้วหล่ะอย่าขับเชียว"
ซึ่งก็กลายเป็นเรื่องขำๆไป
เมื่อออกจากถึงข้างนอกเราก็รีบต่ออินเตอร์เนตเพื่อโทรหาแม่ทันทีว่าถึงแล้วแต่แม่บอกว่าอีกประมาณครึ่งชั่วโมงคงถึงสนามบิน เราเลยต้องยืนรออยู่สักพักใหญ่ๆ โชคดีที่อากาศค่อนข้างดีประมาณ8องศาเราเลยออกไปยืนรอข้างนอก เมื่อแม่มาถึงเราก็ขึ้นรถไปบ้านอากู๋ พร้อมกับที่ระหว่างทางอากิ๋มได้บอกว่า
"มาถึงอเมริกาวันดีเลยนะเรา วันที่6 เดือน6 ปี2560 เลขสวยเชียว"
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in