หวัดดี เราโฮก โฮกปิ๊บ :-)
จริงๆเราไม่ได้ชื่อโฮก แต่พอเข้าปีหนึ่ง แม่งเกิดจากการเล่นตั้งชื่อที่เหี้ยที่สุดกับเพื่อนในคณะ กลายเป็นว่าทุกคนติดใจชื่อนี้ของเราเฉยเลย จนบางคนลืมชื่อจริงๆเราไปแล้ว คิดแล้วก็ตลกดี แต่ชอบนะ
( & )
ปกติเขาเขียนกันใช่ไหมว่าไรท์เตอร์เป็นคนแบบไหน
เชี่ย เขียนล่าสุดก็แต่งฟิคyในเด็กดี ไม่เคยคิดว่าวันนึงจะมาเขียนเรื่องตัวเอง
55555555 ขำดีว่ะ (ขำเป็นเลข5ได้ใช่เปล่าวะ)
...
จริงๆ เราไม่เคยคิดเลยว่าวันนึงเราจะอยากมาเขียนอะไรเทือกๆนี้ จนอยู่ๆวันนึง เพื่อนเราแม่งแคปบทความน้ำเน่าอันนึงลงสตอรี่ไอจี ตอนแรกก็อ่านแบบผ่านๆ พออ่านอีกรอบก็รู้สึกเหมือนเป็นเรื่องของเรา เลยพยายามหาให้เจอ แล้วก็เจอ
ใช่ เพื่อนเขียนถึงเรา
ตอนแรกก็แอบเขิน แต่อ่านไปอ่านมา อินกับเรื่องตัวเองเฉยเลย
ก็นั่นแหละ ทำให้เรารู้สึกว่าอยากเขียนบ้าง
เราเป็นคนขี้ลืม ก็เลยอยากบันทึกอะไรแบบนี้ไว้
' ความย้อนแย้งของสมองนี่มหัศจรรย์ดีนะ อะไรที่พยายามลืมก็ดันจำได้ฝังใจ'
* ตอนแรกว่าจะไม่พิมพ์อะไรเยอะ ดันพิมพ์ยาวซะงั้น ไม่เป็นไร เราขอเล่าหน่อยแล้วกัน ถือว่าเป็นคำนำของหนังสือเล่มนึง อ่านก็ได้ไม่อ่านก็ได้ แต่อ่านก็คงรู้จักเรามากขึ้นหนึ่งระดับ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in