ตามสถิติที่ผ่านมาของโชเซ่ มูรินโญ เขามักจะพาลูกทีมคว้าแชมป์ลีกได้เสมอๆ ในฤดูกาลที่สอง ไม่ว่าจะเป็นการคุมทีมเชลซี, อินเตอร์ มิลาน, เรอัล มาดริด และคัมแบ็กคุมเชลซีหนที่สอง นั่นจึงไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจหากแฟนบอลที่ขายวิญญาณให้กับปีศาจสีแดงจะคาดหวังผลงานของบิ๊กบอสชาวโปรตุเกสในฤดูกาลนี้เป็นอย่างมาก

อย่างที่ทราบ หลังจบเกมนัดชิงยูโรป้าลีก มูรินโญส่งจดหมายน้อยไปยังเอ็ด วู้ดเวิร์ด รองประธานสโมสร โดยเนื้อความในจดหมายคือ รายชื่อนักเตะที่มูรินโญอยากได้มาร่วมทีม ประกอบไปด้วย ปราการหลังตัวกลาง มิดฟิลด์ตัวกลาง มิดฟิลด์ริมเส้น และกองหน้า ซึ่งการทำงานของรองประธานเอ็ด วู้ดเวิร์ดสำเร็จไปแล้ว 50% ขาดแค่มิดฟิลด์ตัวกลางและมิดฟิลด์ริมเส้นเท่านั้น

เราต้องมองไปที่ขุมกำลังของแมนฯยูไนเต็ดในฤดูกาลที่แล้ว มูรินโญเลือกใช้แผนการเล่น 4-2-3-1 เป็นหลัก เพราะว่ามูรินโญต้องการสร้างความคุ้นเคยกับนักเตะชุดใหม่ จึงจำเป็นต้องเลือกแผนการเล่นที่มีความยืดหยุ่นค่อนข้างสูง นั่นจึงเป็นที่มาของแผนการเล่น 4-2-3-1 

แต่จากการซื้อตัวโรเมลู ลูกากู ไปจนถึงนักเตะที่มีข่าวกับทีมทั้งอิวาน เปริซิช, ฟาบินโญ, มาร์โก แวร์รัตติ, เนมันย่า มาติช และเอริค ไดเออร์ จึงทำให้ผมคาดเดาว่า แผนการเล่นสุดคลาสสิคของกุนซือชาวโปรตุกีสอย่าง 4-3-3 กำลังจะกลับมา!

ย้อนหลังกลับไป 13 ปีที่แล้ว โชเซ่ มูรินโญ ย้ายสำมะโนครัวจากเอฟซี ปอร์โต้ มายังเชลซี กุนซือที่เรียกตัวเองว่า เดอะ สเปเชียล วัน สถาปนาแชมป์พรีเมียร์ลีกครั้งแรกในรอบ 50 ปีให้กับเชลซี ด้วยผลงานการพ่ายแพ้แค่นัดเดียว ถูกคู่แข่งทะลวงความบริสุทธิ์เพียง 15 ประตู พร้อมเก็บคลีทชีทได้ถึง 25 ครั้ง

ใช่ครับ! ด้วยแผนการเล่น 4-3-3 นี่แหละครับ

จุดเด่นบนแผนการเล่น 4-3-3 คือ การให้อิสระแก่มิดฟิลด์ริมเส้นทั้งสองด้านในการเข้าทำเกมรุก ตอนนั้นเชลซีมีจรวดทางเรียบอย่างอาร์เยน ร็อบเบน และเดเมียน ดัฟฟ์เป็นกำลังสำคัญ โดยมีดิดิเยร์ ดร็อกบายืนค้ำในแดนหน้า กองกลางมีโคล้ด มาเกเลเล่ คอยบัญชาเกมอยู่หน้าปราการหลังตัวกลางริคาร์โด้ คาร์วัลโญ และจอห์น เทอร์รี อีกทั้งด่านสุดท้ายปีเตอร์ เช็ก คือผู้รักษาประตูที่ไว้วางใจได้

นี่คือ 4-3-3 ของมูรินโญในเทอมแรกที่สแตมฟอร์ด บริดจ์ 

เมื่อกลับมาดูนักเตะชุดปัจจุบันของมูรินโญที่โอลด์ แทรฟเฟิร์ด ตำแหน่งการเล่นทั้ง 11 ตัวมีความใกล้เคียงกับเชลซีในยุคนั้นเกือบทุกตำแหน่ง หน้าปากประตูมีดาบิด เด เกอา หนึ่งในสองประตูที่ดีที่สุดในโลก, ปราการหลังตัวกลาง เอริค ไบญี และมาร์กอส โรโฆ (รวมถึงการมาของวิคเตอร์ ลินเดอเลิฟ) มีความแข็งแกร่งไม่ยิ่งหย่อนไปกว่า จอห์น เทอร์รี่ และริคาร์โด้ คาร์วัลโญ 

อันเดร เอร์เรร่า ที่มูรินโญพบเจอแล้วว่า มิดฟิลด์เลือดบาสก์มีพละกำลังมหาศาล แม้จะมีรูปร่างไม่ใหญ่ แต่ความสามารถไม่ด้อยไปกว่าไมเคิล เอสเซียง ริมเส้นด้านขวามีตัวเลือกมากมายไล่ตั้งแต่มาร์คัส แรชฟอร์ด, ฆวน มาต้า, เจสซี่ ลินการ์ด, เฮนริค มคิตาร์ยาน ไปจนถึงอันเดรียส เปร์ไรร่า 

ขณะเดียวกันแผนการเล่น 4-3-3 จะเป็นแผนการเล่นที่ดึงศักยภาพของปอล ป็อกบาให้เจิดจรัสได้มากที่สุด ตลอดทั้งฤดูกาล 2016/17 เราได้เห็นแล้วว่า ป็อกบามีความสำคัญต่อการทำเกมรุกของยูไนเต็ดเป็นอย่างมาก หากเกมไหนไม่มีป็อกบา การขึ้นเกมของทีมจะมีปัญหาทันที ซึ่งการนำ 4-3-3 มาใช้ มูรินโญสามารถดันป็อกบาขึ้นไปเล่นเกมรุกเต็มตัวในสไตล์เดียวกับแฟร้งค์ แลมพาร์ด โดยไม่ต้องกังวลเรื่องเกมรับอีกต่อไป ต้องไม่ลืมด้วยนะครับว่า ป็อกบามีความสามารถเฉพาะตัว สามารถเลี้ยงกินตัวนักเตะคู่ต่อสู้ได้ และถ้าป็อกบาเพิ่มความแม่นยำการยิงไกล แทบไม่อยากจินตนาการต่อเลยว่า พลังเกมบุกของผีแดงจะน่ากลัวขนาดไหน กอปรกับแผนการเล่น 4-3-3 ยังเป็นแผนการเล่นเดียวกับที่แม็กซ์ อัลเลกรี เทรนเนอร์ยูเวนตุสเคยใช้ โดยวางป็อกบาในตำแหน่งกองกลางทางด้านซ้าย รับผิดชอบการทำเกมรุก ส่วนพื้นที่เกมรับเป็นหน้าที่ของอันเดรีย ปีร์โล่ และอาร์ตูโร่ วิดาล

ฉะนั้นตำแหน่งมิดฟิลด์ริมเส้นและมิดฟิลด์ตัวกลาง คือ จิ๊กซอว์สองตัวสุดท้ายที่มูรินโญกำลังตามา นั่นจึงเป็นเรื่องไม่น่าแปลกใจเลย เหตุอันใดแมนฯยูไนเต็ดถึงตามเทียวไล้เทียวขื่ออิวาน เปริซิช นั่นเป็นเพราะมิดฟิลด์ชาวโครแอตมีครบถ้วนในด้านความสามารถเฉพาะตัว มีเปอร์เซนต์การโยนบอลและผ่านบอลที่แม่นยำ อีกทั้งยังสร้างสรรค์เกมรุกได้ด้วยตัวเอง ซึ่งจะทำให้เกมบุกของผีแดงมีมิติมากขึ้น

ทางด้านมิดฟิลด์ตัวกลาง การที่ผีแดงตกเป็นข่าวทั้งเนมันย่า มาติช, เอริค ไดเออร์, ฟาบินโญ หรือแม้แต่มาร์โก แวร์รัตติ ก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่เข้าใจยาก เพราะดาวเตะที่เอ่ยนามมีการเล่นที่ใกล้เคียงกับโคล้ด มาเกเลเล่ มากที่สุดแล้ว

ถึงตรงนี้ผมคิดว่า ภาพทุกอย่างค่อนข้างชัด หากเอ็ด วู้ดเวิร์ด ตอบสนองทุกความต้องการของมูรินโญได้ 4-3-3 จะเป็นแผนการเล่นหลักของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดฤดูกาลหน้าครับ