ในวัยเด็กที่เราได้ผ่านพ้นมา เราได้เจอะเจออะไรหลายๆอย่างเข้ามาในชีวิต ทั้งสุข เศร้า เคล้าปนเป ผสมกันไป ทั้งหัวเราะและร้องไห้ ได้พบเพื่อนใหม่ และจากลาเพื่อน เมื่อต้องจากกันไปศึกษาตามที่ตนเองต้องการ มิตรภาพและความทรงจำเหล่านั้นยังอยู่มากมาย แม้จะผ่านเวลามานานหลายสิบปี ก็ยังคงเก็บไว้ในซอกหลืบของความทรงจำ และจะพรั่งพรูเสมอเมื่อได้พบเจอคนในอดีตอย่างเพื่อนเก่าสมัยประถม มัธยม หรือสมัยมมหาวิทยาลัย รวมไปถึงร้านรวงต่างๆแถวบ้านที่เราและเพื่อนพากันวิ่งเล่น

แน่นอนว่า ใครหลายคนเติบโตมากลับการเดินทางที่จะต้องไปต่อ ไปที่แห่งใหม่ ไม่ว่าจะเป็นการย้ายถิ่นฐานตามบิดามารดาเพื่อไปอยู่ที่ใหม่ เพราะพ่อแม่ได้งานได้ตำแหน่งใหม่ หรือเกิดจากการแยกทางกันของผู้ปกครองและการตัดสินใจของเราเองว่าจะเลือกไปอยู่กับใคร สิ่งเหล่านี้คือความทรงจำในวัยเด็กที่คิดถึงทีไร ก็ทำให้น้ำตาคลอได้ทุกที การได้นอนหลับตานึกภาพและฝันเห็นบ้านหลังเก่าที่เราได้เคยพำนักอยู่ ห้องแต่ละห้องที่เราเคยได้วิ่งเล่น อ่านหนังสือ กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากับครอบครัวและความทรงจำกับทุกคนที่เคยอยู่ในบ้านหลังนั้นช่างหอมหวาน เชื่อว่าคนที่ได้ฝันในทำนองนี้จะไม่ค่อยอยากตื่นลืมตาขึ้นมาเท่าไร เพราะความฝันที่เกิดขึ้นนั้น บ่งบอกถึงความสุขในวัยเด็ก ในวัยที่กำลังค้นหาตัวเอง ได้ทำในสิ่งที่ตนเองต้องการ รวมไปถึงได้ฝันถึงสิ่งที่ตนเองอยากจะเป็นในอนาคต