พิมพ์ครั้งแรก ธันวาคม พ.ศ. 2523

    หนังสือที่เล่าเรื่องราวของครอบครัวคนจนที่อาศัยอยู่ในมุมมืดๆของสังคมอันลึกลักซับซ้อนนี้

    เริ่มเรื่องตีแผ่เรื่องราวของครอบครัวหนึ่งซึ่งมี ‘บุญมา’ เป็นหัวหน้าครอบครัว ด้วยความจนที่เป็นโซ่เหนี่ยวรั้งความอยากได้ อยากมี หนี้สินจึงเป็นปัญหาที่ตามมา 

    หนังสือเล่าให้เห็นความสุขเล็กของครอบครัวนี้ แต่แล้วไม่กี่วินาทีก็พาเราดำดิ่งถึงจุดต่ำสุดของก้นบึ้งหัวใจ มันบีบเค้นทำให้เราเกือบจะหายใจไม่ออก น้ำใสๆไหลผ่านม่านตานับไม่ถ้วน 

    ครอบครัวเล็กๆนี้สื่อให้เราเห็นสภาพสังคมในความเป็นจริงถึงให้เราปิดตาข้างใดข้างหนึ่งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นแต่ก็อดยอมรับไม่ได้ว่าสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นจริงกับครอบครัวสังคมไทย

    ทำไมหนอ?? ชีวิตของบุญมาที่หวังเพียงแค่อยากให้ลูกเมียและพ่อ มีบ้านไว้เป็นที่พักพิงในยามเหนื่อยล้า แค่บุญมาอยากมีบ้านเป็นของตัวเท่านั้นหรอกหรือ จึงทำให้เขาและครอบครัวต้องมาเจอกับเศร้าโศกเช่นนี้

    ‘เมียสุดที่รัก’ ออกจากบ้านไปเป็นโสเภณี

    ‘สีดา’ ลูกสาวคนโตที่ต้องระหกระเหินออกจากบ้านเพราะถูกคนที่ได้ชื่อว่าพ่อทำร้ายจิตใจ

    ‘อ็อด’ ลูกคนกลางที่ได้แต่เฝ้าถามปมในใจของตนเองว่าทำไมเขาต้องมาแบกรับภาระอันใหญ่หลวงเช่นนี้

    ‘ปู่’ เดินทางจากบ้านนอกมายังเมืองกรุง แต่กลับต้องมาทนทุกข์กับสภาพร่างกายที่พาจะแย่ลงทุกวัน ในที่สุดก็ทนความเจ็บปวดรวดร้าวไม่ไหว

    ‘ไอ้ดำ’ ลูกชายคนเล็ก เด็กน้อยที่มีความสุขใจเมื่อได้กินแป็ปซี่ และก่อนนอนได้ดูละครมุ้งที่พี่ชายเป็นผู้กำกับและนักแสดงให้ดูทุกคืนก่อนนอน

    ผู้เขียนขอยกเอาท่อนหนึ่งของหนังสือที่เขียนสะท้อนความในใจของบุญมาออกมาด้วยท่อนที่ว่า

เมื่อถึงจุดนึงที่คุณถึงทางจนตรอกคุณจะทำเช่นไรกัน?