รีวิวเว้ย (1971) ด้วยความไม่คุ้นชินกับคำว่า "ทารุณนิทาน" เลยลองถาม AI เพื่อหาคำตอบว่าอะำรคือทารุณนิทาน ? นี่คือคำตอบที่ได้ของคำถาม "ทารุณนิทาน หรือ Conte cruel ในภาษาฝรั่งเศส เป็นแนวทางเรื่องสั้นที่มีลักษณะเฉพาะตัวซึ่งริเริ่มโดย ออกุสต์ วีลิเยรส์ เดอ ลีส์-ลด็อง โดยความหมายของ "ความทารุณ" ในที่นี้ไม่ได้มุ่งเน้นความสยดสยองทางร่างกายหรือเลือดเนื้อ แต่หมายถึงความโหดร้ายของชะตากรรมและความบีบคั้นทางจิตวิทยาที่ตัวละครต้องเผชิญ เรื่องราวในแนวนี้มักแฝงด้วยการเสียดสีสังคมและตลกร้าย (Dark Humor) ผ่านการเล่าเรื่องที่เล่นกับความย้อนแย้งของชีวิต โดยมีเส้นแบ่งที่พร่ามัวระหว่างความเป็นจริงกับจินตนาการ ซึ่งมุ่งหวังให้ผู้อ่านรู้สึกสะเทือนใจและต้องขบคิดตีความนัยที่ซ่อนอยู่ มากกว่าเพียงแค่ต้องการสร้างความหวาดกลัวแบบนิยายสยองขวัญทั่วไป" และเมื่อลองเทียบกับข้อความในหน้าที่ 15 จะพบการให้ความหมายขอฝคำดังกล่าวเอาไว้ว่า " ...“ทารุณนิทาน” หรือ conte cruel จึงถือกำเนิดในฐานะ ขนบย่อยอันหนึ่งของแนวการประพันธ์ โหดร้าย พิสดาร ลึกลับคลุมเครือ และน่าเหลือเชื่อ คือคุณสมบัติที่พวกเรา ชาวนักอ่านน่าจะคุ้นเคยกับการอ่าน เรื่องสั้น ทั้งหลาย ในปัจจุบันดี ด้วยพื้นที่เล็กๆ ของมันเรียกร้องการรวบรัด ตดดอนองค์ประกอบอันไม่จำเป็นต่างๆ ออกไป"

หนังสือ : ทารุณนิทาน
โดย : ธีรัชต หวังวิศาล แปล
จำนวน : 272 หน้า
.
"ทารุณนิทาน" เป็นผลงานรวมเรื่องสั้นของ ออกุสต์ วีลิเยรส์ เดอ ลีส์-ลด็อง (Auguste Villiers de l'Isle-Adam) นักเขียนชาวฝรั่งเศส ภายในเล่มประกอบด้วยเรื่องสั้นจำนวน 10 เรื่อง ที่สะท้อนเอกลักษณ์งานเขียนประเภท "ทารุณนิทาน" ได้อย่างชัดเจน งานเขียนในเล่ม "ทารุณนิทาน" ประกอบด้วย 10 เรื่องสั้น ได้แก่ เวร่า คลับคลา ไฟเย็น เสียงสาธารณ์ บุปผาหม่น อาคันตุกะหนึ่งราตรี รำลึกเร้น ลบฟ้า เวอร์ฌินีกับปอล และ หญิงไร้นาม
.
โดยเนื้อหาเน้นการผสมผสานความรู้สึกระทึกขวัญเข้ากับแนวคิดที่ซับซ้อน และเล่นล้อกับความคลุมเครือระหว่างโลกแห่งความจริงกับจินตนาการ นับเป็นงานแปลที่หาอ่านได้ยากและมีความน่าสนใจอย่างยิ่ง ด้วยกลวิธีการเล่าเรื่องที่สร้างความฉงนจากการหลอกลวงของความเป็นจริง ซึ่งท้าทายให้ผู้อ่านต้องขบคิดและตีความนัยที่ซ่อนอยู่ตลอดทั้งเล่ม
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in