รีวิวเว้ย (1955) ในวิชาเรียนวิชาหนึ่งตอนสมัยเรียนปริญญาตรี อาจารย์ประจำวิชาสั่งงานชิ้นสุดท้ายด้วยการให้นักศึกษานำเอาญาณวิทยา (Epistemology) ที่ได้รับตั้งแต่เริ่มต้นเรียนวิชานี้จนกระทั่งถึงคาบสุดท้ายของวิชาเรียนมาใช้ในการอ่านปรากฏการณ์ เหตุการณ์ หนัง เพลง วรรณกรรม โฆษณา ฯลฯ โดยการเลือกเอาชุดความรู้หรือชุดเครื่องมือเพียง 1 สำนักมาใช้ในการอ่านสิ่งที่นักศึกษาเลือก สำหรับเราตอนนั้นเราเลือกใช้ "สัญศาสตร์วรรณกรรม" ของบาร์ตส์ มาใช้ในการอ่าน "สรรพลี้หวน" วรรณกรรมพื้นถิ่นของภาคใต้ ที่มีลูกเล่นทางวรรณกรรมและภาษาที่หากอ่านด้วยสายตาของคนที่มีความสามารถในการเล่นคำผวน ได้/หรือเข้าใจภาษาถิ่นภาคใต้ก็อาจจะทำให้สรรพลี้หวน ดูลามกในสายตาของผู้อ่าน แต่สำหรับคนที่เล่นคำผวนไม่เป็นและไม่เข้าใจภาษาถิ่นใต้ เขาจะเข้าใจและรับรู้เนื้อความของสรรพลี้หวน อย่างไร ?