รีวิวเว้ย (1950) ในความโกลาหลและเร่งรีบ ห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาล หลายครั้งสถานที่แห่งนี้เป็นภาพสะท้อนถึงเรื่องราวความเจ็บปวดและความเป็นความตายที่บุคลากรทางการแพทย์ที่ประจำอยู่ในห้องฉุกเฉินต้องเผชิญในทุกวัน ที่แห่งนี้คือสมรภูมิที่ทุกคนต้องทำงานอย่างรีบเร่ง แข่งกับเวลาทุกเสี้ยววินาที เพราะเวลาที่สูญเสียไปอาจหมายถึง "นาทีเป็นนาทีตาย" ของผู้ป่วยอย่างแท้จริง ด้วยเหตุนี้ห้องฉุกเฉินจึงเปรียบเสมือนด่านหน้าอันสำคัญยิ่งของโรงพยาบาล แพทย์ฉุกเฉินและบุคลากรที่นี่จึงมีบทบาทสำคัญในการเป็นผู้คัดกรองและตัดสินใจในเบื้องต้น การตัดสินใจทุกอย่างในห้องแห่งความโกลาหลนี้จึงมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อชะตาชีวิตของผู้ป่วยที่อยู่ตรงหน้า

หนังสือ : อยู่ให้ได้ ตายให้ดี: เรียนรู้นาทีชีวิตจากห้องฉุกเฉิน
โดย : หมอเจียบ หมอยุ้ย เรื่อง Plariex ภาพ
จำนวน : 144 หน้า
.
"อยู่ให้ได้ ตายให้ดี: เรียนรู้นาทีชีวิตจากห้องฉุกเฉิน" เล่าเรื่องของห้องฉุกเฉิน โดยหมอฉุกเฉิงถึงเรื่องการทำงานในห้องฉุกเฉินที่ต้องเผชิญกับอุบัติเหตุ การเจ็บป่วยกะทันหัน น้ำตาของญาติ และการจากไปที่ไม่คาดคิดอยู่ทุกวัน โดยเรื่องที่เกิดขึ้นได้ทำให้หมอ ๆ ได้เรียนรู้บทเรียนสำคัญที่ไม่มีใครเคยสอน อาทิ วิธีคิดและการตัดสินใจท่ามกลางความไม่แน่นอนและช่วงเวลาที่บีบคั้น การบริหารอารมณ์และสติเมื่อเดิมพันคือชีวิต การสื่อสารอย่างอ่อนโยนในสถานการณ์อ่อนไหว การช่วยเหลือผู้อื่นแม้ยังรู้สึกไม่พร้อม การเผชิญหน้ากับความไม่แน่นอนที่ตำราใดก็ตอบไม่ได้ ตลอดจนการยอมรับและปล่อยวางในสิ่งที่ควบคุมไม่ได้ "อยู่ให้ได้ ตายให้ดี: เรียนรู้นาทีชีวิตจากห้องฉุกเฉิน" เล่มนี้จึงไม่ใช่เพียงเรื่องเล่าจากหมอเท่านั้น แต่ยังเป็นเสมือนกระจกสะท้อนให้เราทุกคนได้กลับมาทบทวนคำถามสำคัญที่ว่า "ถ้าวันหนึ่งเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นกับเรา เราจะอยู่ให้ได้ และตายให้ดีอย่างไร"
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in