รีวิวเว้ย (1704) สมัยมัธยมต้นเราเคยอยู่ในชมรมวิทยาศาสตร์ของโรงเรียนติดทะเลแห่งหนึ่งในภาคตะวันออก ชมรมวิทยาศาสตร์นั้นเป็นชมรมนอกเวลาเรียนที่มีการรวมเอาเด็ก ๆ ที่สนใจในเรื่องเดียวกัน ประเด็นเดียวกัน มาอยู่รวมกันโดยที่เด็กเหล่านั้นไม่จำเป็นต้องเรียนอยู่ห้องเดียวกัน ช่วงเวลานั้นชมรมวิทยาศาสตร์มีครูที่ปรึกษาเป็นครูไฟแรงที่สนใจเรื่องของเมฆ อากาศ และการวัดความเปลี่ยนแปลงของอากาศ ทำให้ในทุกคาบชมรมเราจะได้นั่งมองฟ้าเพื่อมองหาก้อนเมฆรูปแบบต่าง ๆ บนฟ้าเทียบกับกระดานดูเมฆที่ครูแจกให้ และได้เรียนรู้ว่าเมฆแบบใด ท้องฟ้าแบบไหนที่สภาพอากาศจะเปลี่ยนแปลงไปเมื่อมีสัญญาณหรือสัญลักษณ์ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า น่าเสียดายที่ครูท่านนั้นด่วนจากไปทำให้ในชีวิตขาดคนที่เคยบอกเล่า ชวนให้ตั้งคำถาม และชวนให้ลองหาคำตอบของเรื่องราวทางวิทยาศาสตร์และปรากฏการณ์ประหลาด ๆ ที่เกิดขึ้นบนท้องฟ้าที่ครูจะคอยบอกเสมอว่า "ลองหาดู ครูเชื่อว่ามันมีคำตอบ"