รีวิวเว้ย (1676) ครู นับเป็นหนึ่งในอาชีพที่ถูกคาดหวังให้เป็นต้นแบบ เป็นแม่พิมพ์ พ่อพิมพ์ เป็นจุดเริ่มต้นของการปลูกฝังสั่งสอน ความดี ความงาม ความจริงและปัญญาของคนในสังคม (ไทย) ด้วยความคาดหวังดังที่ปรากฏนี้เอง ได้ส่งผลต่อการผลิตซ้ำภาพจำของครูในระบบการศึกษาไทยว่า ครูต้องเป็นแม่แบบและผู้เสียสละของสังคม โดยที่สังคมและระบบการศึกษากลับละเลยและกดทับ "ความเป็นคน" ของพวกเขาเอาไว้ภายใต้คำว่า "ครู" เพราะเป็นครูจึงต้องเสียสละ (และแบกรับความเจ็บปวด) เพราะเป็นครูจึงต้องทำงานหนักและเพราะเป็นครูจึงต้องทำตามคำสั่งโดยไม่ (สามารถ) ตั้งคำถามต่อสิ่งใด ๆ ในคำสั่งของระบบ ครูที่เป็นเช่นนั้นจึงจะถูกนับรวมในฐานะของ "ครูที่ดี" ของสังคมแห่งนี้