สำหรับฉัน การที่ฝนตกครั้งหนึ่ง ถือว่าทำให้ทุกอย่างลำบากและติดขัดไปหมดเลย

  

  เพราะเวลาที่ฝนตก เราต้องทั้งกางร่ม ต้องสะพายกระเป๋ามาข้างหน้า ตาก็ต้องมองน้ำที่ขังอยู่บนพื้นถนน ส่วนเท้าก็ต้องคอยหลบน้ำขังเหล่านั้น มิฉะนั้น จะเป็นรองเท้าของเราเองที่เปียกน้ำอย่างชุ่มช่ำ

  

  ตั้งแต่เด็กๆแล้ว ที่ฉันไม่ชอบฝนตก นอกจากเพราะความไม่สะดวกสบายทั้งหลาย ยังเป็นเพราะบรรยากาศชวนให้เศร้าและดำดิ่งลงไปในห้วงอารมณ์อันแสนเหงา ที่เขาเปรียบว่าฝนตกคือน้ำตาที่ไหลริน ฉันว่าก็เป็นการเปรียบเปรยที่ค่อนข้างตรงเผงอยู่ทีเดียว  บางทีฉันก็นอนไม่หลับเพราะฝนตก 

 

PS. ตอนที่พิมพ์เรื่องนี้อยู่  ฝนก็กำลังตกอยู่เลย ตกหนักมากด้วย5555555555555