บาร์ตผิวปากตามจังหวะเพลงขณะที่กำลังเลี้ยวรถจอดที่บ้านสองชั้นหลังใหญ่ย่านชานเมือง อากาศค่อนข้างเย็นเพราะเป็นช่วงปลายธันวาคม และแน่นอนวันนี้วันคริสต์มาศ เขาจึงค่อนข้างจะมีความสุขจากบรรยากาศรอบๆตัวตั้งแต่ซื้อของเช้ามาให้แฟนแล้ว

“ พ่อจ๋า อรุณสวัสดิ์ “ เสียงทักทายจากเจ้านกแก้วตัวโตตรงสวนเรียกรอยยิ้มได้ดีทีเดียว

“ อรุณสวัสดิ์ สกุณ เดี๋ยวเข้าบ้านได้แล้วนะ “

          “ จ๋า รักพ่อจ๋านะ “ บาร์ตหัวเราะเดินมาให้เจ้านกโน้มจงอยปากจุ๊บๆเบาๆที่ปาก

“ รักเหมือนกันครับ “ ร่างสูงว่าก่อนจะเดินไขกุญแจเข้าบ้านไป ทั้งห้องโถงและห้องครัวยังคงเงียบอยู่ เดาไม่ยากว่าอีกคนในบ้านคงจะยังไม่ตื่น ชายหนุ่มวางข้าวของจัดเตรียมใส่ถ้วย ทั้งโจ๊ก ปาท่องโก๋ ขนมครก ชาร้อน คิดว่าน่าจะพอแล้วจึงเอาไส้กรอกกับแพ็คไข่ไปเก็บเข้าตู้เย็น ตั้งน้ำรอท่าเอาไว้เพราะต้องเตรียมชงกาแฟ  เขาเดินขึ้นบันไดไปยังห้องนอนใหญ่ด้านในสุด ค่อยๆแง้มประตูดูก็พบว่ามันยังมืดสนิท และบนที่นอนใหญ่ก็ยังมีคนนอน

“ ขี้เซาจริงๆ “ บาร์ตยิ้มบอกตัวเอง ก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆเตียง โน้มตัวลงกระซิบข้างหูพลางยกมือลูบผมสีแดงสด

“ เฮ้ เช้าแล้วนะครับ ไม่นอนขี้เซานะ ตื่นเร็ว “

“ อืม วันนี้หยุด จะนอน “ คนนอนอยู่งัวเงียบตอบ พลางเลื่อนผ้าห่มห่อตัว อากาศยังเย็นมากทั้งๆที่ปิดแอร์ไปแต่เช้ามืดแล้ว บาร์ตอมยิ้ม โถมตัวลงกอด

“ เดี๋ยวโจ๊กหายร้อนนะ ตื่นเร็วครับ “

“ บาร์ต ให้ตายเถอะ จะนอน “

“ ทารคา ไม่ตื่นผมปล้ำจริงๆนะ “ นิ้วเรียวค่อยเลิกชายผ้าห่มออก ล้วงมือเข้าคว้าเอวอุ่นๆ ก่อนจะถือวิสาสะมุดตัวเข้าไปซุกซะเลย คนโดนกวนขมวดคิ้ว

“ บาร์ต อือ จะนอน “

“ ก็นอนไปสิ นอนด้วยไง อากาศแบบนี้นอนซุกกันดีกว่า “ บาร์ตพูดขณะแกล้งซุกซอกคอและล้วงมือไม้หนึบหนับแกล้งคนรัก จนท้ายที่สุดทารคาก็ต้องยอมลุกขึ้นมา หัวยุ่งเหยิงไม่ได้ทรงแถมหน้าตาก็บอกบุญไม่รับใส่อีกฝ่าย

“ วันนี้วันหยุดนะบาร์ต!! ขอนอนต่อหน่อยสิ “

“ แต่มันจะแปดโมงแล้วครับ ตื่นมาทานมื้อเช้าก่อน บ่ายจะนอนก็นอนตามสบายเลย “ ทารคาถอนใจ

“ ไม่กินมื้อเช้าสักวันไม่ตายหรอกน่า ขอนอนต่อเถอะนะ “ บาร์ตส่ายหัว

“ ไม่ครับ ลุกไปอาบน้ำอาบท่า ล้างหน้าล้างตาเลย “

“ ไม่เอาจะนอน “ หนุ่มผมแดงบอกอย่างดื้อดึง มุดตัวเข้าผ้าห่มอีกที คลุมโปงขดตัวไม่ยอมออกมา คนรักถอนใจ

“ ทาครับ ออกมาเร็ว ไม่ออกผมปล้ำจริงๆนะ “

“ เมื่อคืนนายปล้ำแล้ว ไม่ต้องมาพูดดี “ ทารคาพูดเสียงอู้อี้

“ ก็เมื่อคืนทำตัวน่าปล้ำเอง ช่วยไม่ได้ ตื่นเร็วครับ น่านะ ปล่อยผมกินมื้อเช้าคนเดียวผมเหงานะ “ อ้อมแขนของบาร์ตรัดทารคาเอาไว้ แกล้งจั๊กจี้จนในที่สุดก็ต้องยอมแพ้ โผล่ตัวออกมาทำหน้าเหวี่ยงใส่

“ อย่าเผลอนะ ฉันจะปล้ำนายคืน “

“ จะตั้งตารอเลยครับ มาเร็ว ผมรอข้างล่างนะ ให้เวลาสิบห้านาที เอากาแฟอะไรวันนี้ “

“ อา...ขอลาเต้ละกัน “ คนตัวสูงผมแดงตอบพลางหาว ค่อยๆโงนเงนลุกมาหยิบเสื้อคลุมใส่เพราะตัวเปลือยหมดจากกิจกรรมเมื่อคืน ชายหนุ่มผิวขาวผิวปากมอง

“ น่าปล้ำเป็นบ้าเลย “ เขาว่าก่อนจะปิดประตูทันโดนหมอนหรือลิปเปอร์ปาใส่ บาร์ตยังหัวเราะร่วนขณะลงมาจัดเตรียมของเช้าให้ทารคา แม้จะอยู่กันสองคนแต่เพราะกินเก่งกันทั้งคู่ ของกินจึงเต๊มโต๊ะเช่นทุกทีที่มีเวลามากพอหาอะไรกินได้ จากที่ปกติต้องยุ่งจากงาน แก้วมัคทรงสูงสีแดงมีลายเกล็ดหิมะสวยถูกเอาออกมาใช้เนื่องในโอกาสพิเศษที่เป็นวันคริสต์มาศ

“ พ่อจ๋าาา “ เจ้านกตัวเดิมบินเข้ามาเกาะไหล่ ซุกหัวกับผมสีขาวนุ่มๆ

“ ไง สกุณ เอ้าแฮม นิดเดียวพอนะ “ เจ้านกกระพือปีกดีใจคาบแฮมไปกินที่คอนตรงมุมห้องโถง จังหวะเดียวกับที่ทารคาแต่งตัวเรียบแล้วเดินลงมาพอดี

“ อรุณสวัสดิ์คนขี้เซา มานั่งโต๊ะเร็ว “

“ อืม อรุณสวัสดิ์ “ ทารคาว่า ยังคงดูง่วงๆอยู่ขณะเดินไปเปิดทีวีในห้องโถง มันใหญ่มากพอจะเห็นชัดแม้มองจากห้องครัวก็ตาม ดวงตาสีแดงดูตะลึงกับชุดอหารที่วางเรียงรายเต็ม

“ นี่มื้อเช้าหรือโรงทาน? “

“ ทำพูดดี ผมเห็นเราก็กินกันหมดทุกที มานั่งเลย โจ๊กหายร้อนหมด แต่ผมอุ่นอีกทีแล้วล่ะ นั่งเลย น้ำส้มไหม? “

          “ สักแก้วก็ดี “ ร่างสูงตอบก่อนจะนั่งลงโต๊ะ พอดีกับที่แก้วกาแฟลาเต้ร้อนๆถูกส่งให้จิบเรียกความสดชื่น

          “ วันนี้อากาศเย็นดีเนอะ “ บาร์ตเอ่ยชวนคุย เขาเองก็มานั่งที่โต๊ะพร้อมเตรียมลงมือจัดการมื้อเช้าเช่นเดียวกับที่ทารคาตักโจ๊กเจ้าโปรดกินเหมือนกัน

          “ ใช่..แถมวันนี้เราหยุดกันทั้งคู่เลยนะ ขอปาท่องโก๋ตัวนึง “

          “ คุณอยากไปข้างนอกไหมครับ ทา “ ชายหนุ่มผมขาวถามขณะส่งปาท่องโก๋ตัวพอดีคำให้

          “ อืม ไม่ล่ะ หรือนายอยากไปล่ะ บาร์ต “ คนโดนถามกลับยิ้มๆ

          “ อย่างไงก็ได้ครับ ผมโอเคหมด ถ้าคุณอยากไปผมก็จะพาไป วันนี้วันคริสต์มาศ เพื่อคุณอยากจะหาอะไรทานข้างนอก หรือไม่ก็อยากไปถ่ายรูป “ ทารคาชั่งใจอยู่ครู่นึง

          “ ไม่ดีกว่า แถวนี้คนเยอะ วันหยุดทั้งทีฉันอยากอยู่บ้าน “

          “ ตกลงครับ ดีเลย วันนี้ผมก็อยากอยู่บ้าน จะเก็บของจัดบ้านซะหน่อย ลานหน้าบ้านก็ตะไคร่ขึ้นเขียวแล้ว กลัวลงรถมาลื่น ขัดซะหน่อยก็คงจะดี “ คนผมแดงพยักหน้า

          “ เดี๋ยวฉันช่วย “

          “ ไม่ต้องหรอกครับ ผมซื้อเครื่องฉีดน้ำแรงดันสูงมาแล้ว ฉีดเอา ถ้าตรงไหนออกยากค่อยขัด คุณไปนอนพักสบายๆเถอะ “ บาร์ตบอก หยิบถ้วยชามพร้อมทั้งแก้วชาร้อนของตัวเองและคนรักไปที่อ่างล้างจาน จัดการถอดแหวนออกเก็บใส่กระเป๋าแล้วลงมือล้างพร้อมกับฮัมเพลง อีกฝ่ายที่ช่วยเก็บโต๊ะเดินมาวางจานข้างๆ ก่อนจะกอดเอวเอาไว้

          “ อ้อนเหรอครับ? “

          “ งั้นมั้ง “ คนอายุมากกว่าหน่อยตอบ เอนหัวลงกับหลังกว้าง

          “ นายอยากออกไปข้างนอกนายก็ไปนะ ฉันอยู่บ้านได้ เพื่อนายอยากจะพาเจ้าลูกรักลูกจ๋าไปถ่ายรูป “ สกุณเหราเหมือนได้ยินว่าโดนเรียกก็รีบบินมาเกาะไหล่บาร์ตทันที

          “ พาหนูไปด้วยนะพ่อจ๋า “

          “ แหม หมั่นไส้ “ ทารคาว่า มองเจ้านกที่กำลังถูไถหัวอ้อนพ่อมันอยู่ บาร์ตหัวเราะ

          “ ไม่ไปหรอกครับ วันนี้คนเยอะ พวกไฟกับต้นคริสต์มาสน่ะ เขายังประดับกันอยู่จนถึงปีใหม่โน่นแน่ะ มีเวลาว่างไปอีกเยอะ เอาล่ะ ล้างจานเสร็จแล้ว ผมไปเตรียมทำงานก่อนนะ คุณจะทำอะไรก็ได้นะ “ ทารคาผละออกมา

          “ ฉันไปช่วยนายแล้วกัน ช่วยๆกันทำจะได้เสร็จไวๆ “ อีกฝ่ายหรี่ตา

          “ แต่งานบ้านผมบอกแล้วผมทำเอง คุณไม่ต้องหรอก “

          “ เออน่า อยากจะช่วย ทำอะไรก่อนดีล่ะ “ ชายหนุ่มทำท่านึกขณะพาลูกจ๋าขนสีเขียวแดงไปเกาะที่คอนพัก เทขนมกับน้ำไว้ให้

          “ เริ่มจากเก็บห้อง แล้วค่อยไปทำโซนหน้าบ้านก็ได้ครับ “

          “ โอเค “ ทารคาตอบตกลงก่อนที่ทั้งคู่จะพากันขึ้นไปบนบ้าน เปิดห้องให้อากาศถ่ายเท ดูดฝุ่นถูพื้นเก็บกวาดข้าวของที่ไม่ใช่ ชายหนุ่มผมแดงอาสาเอาขยะลงมาทิ้ง ก็บังเอิญเห็นต้นพอยเซนเทียเต็มสวน ดูเหมือนจะยังไม่ลงดิน คำตอบตามพอดีในตอนที่บาร์ตเอาหมอนกับผ้าห่มออกมาตาก

          “ พอยเซนเทีย ผมซื้อมาจากตลาดเช้า ว่าจะเอาลงกระบะหน้าบ้านแทนดอกกล็อกซิเนียที่โดนเจ้าต๋งลงไปนอนคลุกจนตายหมดกระบะน่ะ “ ทารคาหัวเราะ

          “ เจ้ารีทรีฟเวอร์ตัวแสบ เจออีกทีจะฟัดให้ขนกระเจิง ก็ดีนะพอยเซนเทียเข้ากับหน้าบ้านสีขาวของเราพอดี “

          “ ใช่ครับ ผมจะลงเอง คุณไม่ต้องนะ มันเลอะเทอะ ไม่ชอบไม่ใช่เหรอ? “

          “ ก็เดี๋ยวไปเปลี่ยนชุด ใส่ถุงมือก็พอแล้วน่า นายนี่ “

          “ ครับๆ งั้นเราไปเช็ดฝุ่นห้องพระกันก่อน ผมซื้อดอกไม้ กับพวงมาลัยมาไหว้พระแล้ว “ ทารคาพยักหน้าตามบาร์ตเข้าไปจัดการในตัวบ้านจนเสร็จ พอตกบ่ายงายในบ้านก็เรียบร้อยพวกเขาเลยจัดการเปลี่ยนชุดเปิดรั้วมาเตรียมจัดการสวนหน้าบ้าน ก่อนจะถึงคริสต์มาศ ทั้งคู่ต่างยุ่งกับงานของตัวเองกันจนไม่มีเวลาแม้แต่จะย้ายดอกไม้ที่นอนเฉาตายในกระถางออกเลย

          บาร์ตค่อยๆทยอยเอากล็อกซิเนียที่ตายแล้วออกใส่ถุง มีทารคาที่คอยช่วยโกยดินที่เลอะออกมากลับใส่ พลางช่วยทยอยยกถุงพอยเซนเทียมาตั้งวางเรียงให้ชายหนุ่มผมขาว  โชคดีที่ตกบ่ายแล้วไม่ค่อยมีแดด ทั้งสองคนเลยไม่ต้องทนร้อนกันมาก ลมหนาวพัดมาเบาๆ

          “ อากาศเย็นเหมือนกันนะ “ ทารคาว่า หยิบสายยางมาส่งให้บาร์ต

          “ อืม ดีนะครับ เย็นดี ทำสวนก็ไม่ร้อนด้วย เอาล่ะ เสร็จแล้ว “ ทั้งสองคนมองสวนกระบะหน้าบ้านที่ตอนนี้เต็มไปด้วยพอยเซนเทียสีแดงสดตัดกับรั้วขาวอย่างลงตัว ชายหนุ่มผมแดงมองแล้วก็เลยถามขึ้นมา

          “ ทำไมนายชอบพวกต้นไม้สีแดง ก่อนหน้านี้กล็อกซีเนียนายก็เอาสีออกแดงๆ ก่อนหน้านั้นก็เป็นเข็มแดง ...กุหลาบ...แล้วก็… “

          “ ชบากับต้นผีเสื้อครับ “ บาร์ตตอบให้แทนคนที่กำลังทำหน้านึก

          “ เออ นั่นล่ะ “

          “ ก็ผมชอบสีแดง เห็นสีแดงๆแล้วมีความสุข “ เขาบอก จ้องหน้าคู่ชีวิตที่ตอนนี้เหมือนจะเข้าใจความนัยอะไรบางอย่าง แก้มเลยขึ้นสีแดงจนจะเท่าผมแล้ว

          “ เลี่ยน “

          “ เขินน่ารักนะครับ มาเถอะ เข้าบ้านไปอาบน้ำล้างตัว แล้วหามื้อเย็นอร่อยๆกินกัน “

          “ อืม ออกแรงมากชักหิวอีกแล้ว มีอะไรกินรองท้องก่อนไปหาข้าวเย็นไหม “ ชายหนุ่มผมขาวชี้ถุงขนมปังงาดำกับถ้วยใส่ครีมหวานข้างๆ

          “ เจ้าโปรดของคุณ ไปล้างมือแล้วกินเลยครับ “

          “ โอเค นายจะไปอาบน้ำก่อนเหรอ? “

          “ ครับ ทานก่อนเลย เมื่อเช้าผมกินเยอะ “ ทารคาพยักหน้า รีบไปล้างมือแล้วจัดการหิ้วขนมปังกับครีมไปนั่งกินหน้าทีวีทันที บาร์ตยิ้มก่อนขอตัวไปอาบน้ำอาบท่าให้สบายตัว และพอออกมาคนที่ไม่ค่อยถนัดทำงานบ้านก็ม่อยหลับไปก่อนแล้ว ชายหนุ่มพอจะเข้าใจว่าอีกฝ่ายเหนื่อยจริงๆ ไม่งั้นคงไม่หลับทั้งๆที่ยังไม่อาบน้ำอาบท่าแน่ๆ ทีวีที่เปิดทิ้งเอาไว้มีรายการเพลงพอดี…

          “ อืม… หลับไปก่อนละกัน เดี๋ยวผมมา “ เขาว่า ก้มลงหอมแก้มก่อนจะหยิบกุญแจรถแล้วออกจากบ้านไป