- พิมพ์ไว้นานแล้ว ตอนพิมพ์คืออารมณ์พลุ่งพล่านสุดๆ พอกลับมาอ่านอีกครั้งก็ตลกดีนะ ตอนนั้นคิดอะไรอยู่ -

.

.

.

อีกแล้ว

แต่ก็นั้นแหละ เพราะรู้ว่าวันนี้ไม่ไปโรงเรียนไง

ก็เลยนอนตื่นสายได้

ไม่ได้ขี้เกียจนะ

แต่วันนี้เพื่อนๆเกินครึ่งเขาไปสัมภาษณ์กัน

แล้วก็เลยนัดกันไม่มา 

หรือเปล่า ?

ไม่รู้อ่ะ แนนว่าคงจะอย่างงั้นแหละ

ดูได้จากการมาสี่คนเมื่อวาน

แล้วแนนไม่ไปหรอ ?

ไม่อ่ะ คณะที่แนนได้มันไม่ใช่ที่แนนชอบ

ถึงจะเป็นมหาลัยที่ชอบก็เถอะ

อีกอย่างแนนก็มีที่เรียนแล้วด้วย เป็นคณะที่ใช่ ส่วนมหาลัยนั้น ก็ไม่ได้แย่นะ แค่ไม่ใช่ที่หวัง แต่ก็นั้นแหละ 

วันนี้ว่างมาก

ก็เลยฟุ้งซ่าน คิดไปเรื่อยๆ

แม่เคยถามว่าโอเคกับสิ่งที่เลือกหรือยัง จะซิ่วหรือเปล่า

แนนบอกว่าไม่อ่ะ แนนไม่ซิ่วนะ ซิ่วไปแนนก็อยากเรียนคณะเดิม ให้ซิ่วไปมหาลัยใหม่ ยังไงก็คณะเดิมนี้แหละ

เรียนคณะเดิมจบออกมายังไงก็ต้องทำงานเหมือนๆก้นไม่ว่ามหาลัยไหน แนนรู้นะว่าแต่ล่ะมหาลัยมันไม่เหมือนกัน แต่ล่ะคนถึงได้มีมหาลัยในฝันยังไงล่ะ

แนนมีมหาลัยในฝันนะ แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรขอแค่ที่ได้ไม่แย่ก็พอ ดูเหมือนเป็นคนยอมแพ้อะไรง่ายๆเนอะ 

จริงๆแล้วคือเป็นคนอารมณ์แปรปรวนมาก และไม่แน่นอนสุดๆ เปลี่ยนไปเรื่อยๆ 

ยังเคยคิดว่าแนนชอบคณะนี้จริงๆหรอ ?

แต่พอลองทบทวนอะไรหลายๆอย่าง 

แนนก็คิดว่าคณะนี้แหละใช่

เพราะอย่างอื่นคงเรียนไม่ได้แล้ว 

เมื่อก่อนเคยอยากเป็นหมอ 

แต่พอลองนึกภาพตัวเองเป็นหมอ

ไปดูในโรงพยาบาล

นึกภาพการเรียนการทำงาน

ลองสอบถามรุ่นพี่

ก็คิดว่ามันไม่ใช่

แนนไม่ใช่คนที่ทนการเรียนหนักแบบนั้นได้

ไม่ได้ขยันพอจะเป็นหมอ

เคยมีคนบอกว่าเดี๋ยวพอเรียนๆไปมันก็ขยันเอง

เรียนๆไปเดี๋ยวก็ชอบเอง

ไม่อ่ะ มันไม่ใช่สำหรับแนน

แนนกลัวเลือด แนนกลัวเข็ม

ตัดภาพไปที่ครู

พอถามแม่ว่าเป็นครูดีไหม ?

แม่ถามว่าจะสอนได้ไหม ? อธิบายคนอื่นได้หรือเปล่า ?

พอคิดๆดู แนนไม่ชอบสอนและแนนสอนไม่เข้าใจ (อ้าว)

พอคิดไปเรื่อยๆหลายอาชีพ หลายๆวิชา

ก็เลยคิดว่า หรือว่าจะเป็นอาชีพนั้น

แนนคิดว่ามันใช่ที่สุดแล้ว

ลองถามรุ่นพี่เกี่ยวกับการเรียนการทำงาน

ก็คิดว่านี้แหละ น่าจะเป็นอาชีพที่แนนชอบ

แต่มันจะเป็นอย่างที่แนนคิดหรือเปล่า

ก็คงต้องลุ้นในอนาคตล่ะนะ

02.02.60