สวัสดีค่า กลับมาอีกแล้ว ช่วงชีวิตหลังปีใหม่นี่ก็ค่อนข้างจะพีคนิดนึง เราได้ถูกประเมินว่าไม่ผ่านทดลองงานจากบริษัทที่เราเคยเมนชั่นไว้ ที่บอกว่าค่อนข้างมีปัญหาในเรื่องคน และระบบการทำงาน ถามว่ารู้สึกยังไง คือมันรู้สึกทั้งดีและไม่ดี ความรู้สึกมันเหมือนทุกอย่างมันครื่นลงมาหมดเลย เพราะในสัญญาที่ให้เราเซนต์ก็คือ บอกเราล่วงหน้าเพียงแค่1วันเท่านั้น ซึ่งโอเค ไม่เป็นไร เพราะว่าเราทำอะไรไม่ได้อยู่แล้ว ที่นี้ก็เป็นหน้าที่ของเราแล้วว่าจะจัดการกับความผิดหวังนี้ยังไง ...
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยนะคะ ว่าเราเป็นคนที่ค่อนข้างจริงจังในการทำงานมาก แต่ก็นั้นหละเพราะความจริงจัง รักความถูกต้องที่มากเกินไปของเรา ก็ทำให้เราตกงานได้ เราจะไม่ขอลงรายละเอียดมาก เพราะว่ามันผ่านไปแล้ว เราก็แค่ลุกขึ้นแล้วก็หาที่ใหม่ที่เหมาะและเห็นคุณค่าในสิ่งที่เราทำดีกว่าเนอะ
ถ้าถามว่าในชีวิตนี้มีเรื่องผิดหวังผ่านมาบ้างไหม ตอบได้เลยว่ามี และมีค่อนข้างเยอะ วันนี้พอจะมีเวลาเลยลองมานั่งนึกๆอยู่ว่า ที่ผ่านมานี่เราจัดการกับความผิดหวังเหล่านี้ไปได้ยังไงบ้างนะที่ช่วงชีวิตที่ผ่านมา ก็จะมีคร่าวๆประมาณนี้ค่าาา
หนึ่งเลยคือปลงและยอมรับความจริง ทบทวนในสิ่งที่เกิดขึ้นว่าเพราะอะไร ซึ่งข้อนี้จะยากหน่อย ถ้าเกิดว่าเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิด และมีในเรื่องของอารมณ์เข้ามาเพิ่มเติม เราเองก็ไม่ใช่คนที่ควบคุมอารมณ์เก่งอะไรเท่าไหร่ แต่ว่าแต่ละเหตุการณ์ก็ค่อยๆสอนเราให้เป็นคนที่ใจเย็นมากขึ้น ค่อยๆสอนให้เราโตขึ้น ยิ่งเรายอมรับความจริงที่เกิดขึ้นได้เร็วมากเท่าไหร่ เราก็จะเริ่มใช้ชีวิตต่อได้เร็วเท่านั้น
สองคือไปต่อ ก่อนที่เราจะไปต่อได้นี่ มันก็ต้องผ่านกระบวนการการคิดอะไรหลายๆอย่าง เพื่อให้เกิดการตกตะกอนของความคิด และเริ่มวางแผนให้ชีวิตไปต่อ แผนหนึ่ง แผนสอง บลาๆ ซึ่งนี่หละ การวางแผนจะช่วยให้เราไปต่อได้แบบไม่เสียหลัก ดีกว่าไม่มีแผนอะไรและล่องลอย
ซึ่งเราคิดว่า ทุกปัญหามันมีทางออกของมันเสมอนะ แต่อยู่ที่ว่าเราอยากจะออกทางนั้นจริงๆรึเปล่า
การวางแผนที่ดีก็จะช่วยซับพอร์ทเราไปอีก ไม่ให้เราเจ็บหนักไปกว่าเดิมนั้นเอง
สามอันนี้คือคือกำลังใจ กำลังใจจริงๆเราสามารถหาให้รอบตัวเลยนะ อันนี้เราไม่ได้โม้ ไม่ว่าจะเป็น ครอบครัว เพื่อนสนิท คนรัก หรือใครๆก็ตาม พวกนี้จะเป็นแหล่งพลังงานบวกที่ดีมากๆเลย ที่ทำให้เรามีแรงที่จะฮึดสู้กับปัญหาต่างๆ เราพยายามมองโลกให้บวกอยู่เสมอ แม้ว่าในใจจะทุกข์แค่ไหน เดี๋ยวมันก็ผ่านไป แล้วพอมันผ่านไป ลองย้อนกลับมานึกคิด ก็จะไม่ลืมเลยที่จะขอบคุณตัวเองทุกครั้งที่ผ่านเรื่องราวต่างๆมาได้แม้ว่ามันยากลำบากขนาดไหนก็ตาม
สิ่งสุดท้ายที่เราจะพูดถึงก็คือ การรักตัวเอง การรักตัวเองไม่ใช่เรื่องผิดนะ ดีซะอีก เราเกิดมาตัวคนเดียว คนที่จะอยู่กับเราไปตลอดชีวิตก็คือตัวเราเอง อย่าลืมที่จะขอบคุณตัวเองและรักตัวเองทุกวันนะคะ อย่าลืมเรียนรู้ที่จะรักตัวเองก่อนที่จะไปรักใครนะคะ ประโยคนี้ใช้ได้จริงในทุกๆเรื่องเลย
เราขอให้ทุกคนยอมรับและจัดการกับความผิดหวังความเสียใจต่างๆในชีวิตให้ได้นะคะ ผ่านมันไปด้วยกันนะคะ เราเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะ รัก.
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in