Join Me

Please

    สองคำข้างบนเป็นคำที่ติดอยู่ในใจตั้งแต่ได้ดู Star Wars : The Last Jedi จบ หนังที่เป็นเรื่องราวสงครามกาแลคซี่อันไกลโพ้นที่เดินทางมาถึงภาค 8 แล้ว ภาคล่าสุดที่เต็มไปด้วยเรื่องราวที่เราไม่คาดหวังว่าจะได้เจอ ไม่น่าจะมีคำสองคำนี้โผล่เข้ามาได้ และเมื่อมีแล้ว ก็ทำให้เราถอนตัวออกจากด้านมืดนี้ไม่ได้อีกต่อไปแล้ว

     การกลับมาของ Star Wars เริ่มต้นด้วยภาค 7 The Force Awaken ที่แนะนำให้เรารู้จักกับตัวละครใหม่หลายตัว แต่ที่เราเริ่มสะดุดก็คือฝั่ง First Order หรือปฐมภาคี ที่น่าจับตามองว่า จะร้ายหรือเหี้ยมโหดได้ขนาดไหน จะสูสีพอกับ Darth Vader ที่แค่ได้ยินเสียงหายใจฟืดฟาดก็ขนลุกไปทั้งกาแลคซี่หรือเปล่า และที่ดิสนีย์นำเสนอมาก็คือ Kyro Ren ผู้มาพร้อมกับไลท์เซเบอร์สีแดง คล้ายกางเขน มีช่องให้แสงออกทั้งสองข้าง ซึ่งก็เริ่มประหลาดในใจเราแล้ว แต่ผู้สร้างท่านก็มีข้อมูล พื้นหลัง อะไรยังไงมาให้เราเข้าใจว่า อ้อ ตัวร้าย (ก็ชุดดำทั้งชุด ใส่หน้ากาก มีไลท์เซเบอร์สีแดงประหลาด เป็นผู้บังคับบัญชาฝั่ง First Order ใครมันจะคิดว่าพี่เป็นอย่างอื่นไปได้อ่าาา) เราก็เอาล่ะ ตัวร้ายในไตรภาคใหม่นี้คงน่ากลัวพอควร

    และพอเราได้ดูแล้ว ไอ้น่ากลัวก็กลัวแหละ พลังอะไรต่างๆ ก็ถือว่าไม่ไก่กา แต่ที่ทำให้เราเอ็นดูพี่เค้าก็คือ พี่จะติ่งท่านตาอะไรขนาดน้านนนน เอาหน้ากากท่านตามาบูชา ไหนจะสานต่อสิ่งที่ท่านตาสร้างมาอีก นี่มันสุดยอดหลานดีเด่นแห่งกาแลคซี่จริงๆ ดู ๆ ไป ชักยังไงแหะ ทำไมตัวร้ายภาคนี้ถึงมีรังสีเท่แปลกๆ ก็ยังไม่เอะใจ โดนหลอกล่อด้วยการกลับมาของลุงลุค และการปรากฏตัวของฟินน์ เรย์ และโพอยู่ แถมแต่ละฉากที่พี่ออกมาน้านนนน รุนแรงเหลือเกินพี่เอ๊ยยยย ไหนจะฟาดไลท์เซเบอร์ไปทั่ว หัวร้อนได้ตลอดเวลา เอะอะก็สั่งยิง สั่งฆ่า ภาค 7 ที่เราสัมผัสได้จาก Kyro Ren คือ ความโกรธแค้น เกลียด เจ็บปวด เหมือนพร้อมจะระเบิดความโกรรธออกมาตลอดเวลา ไม่รู้พี่ไปโมโหอะไรมาจากไหน มันก็ทำให้เราอึดอัดนะ เวลาเห็นพี่ในแต่ละฉาก เพราะไม่รู้ว่าพี่จะไปฆ่าใครที่ไหนยังไงบ้าง 

   จนมาถึงฉากห้องสืบสวนในตำนาน (55555555) ด้วยความสองมาตรฐานที่พี่แสดงออก เราเลยได้เห็นอีกมุมของพี่ขึ้นมา ตอนต้นเรื่องนั้น พี่นี่แทบขยี้พี่โพ โดเรมอนซะพี่เค้าเกือบตาย แต่ทำไมเวลาพี่ถามน้องเรย์ พี่ถึงได้ตะมุตะมิเบอร์นี้คะ แล้วพอสัมผัสได้ว่าน้องก็มีพลังเด้อออ เสียหลักไปฟ้องอาจารย์อย่างไวเลยจ้าาาาา โอ๊ยยยยย นี่มันตัวร้ายอะไรกัน แล้วพอถอดหน้ากากออก โอ้โหหหห ผ่องแผ้วแบ๊วใสมากเลยพี่เอ๊ยยย ไม่ได้มีรังสีรัศมีคุกคามอะไรอย่างที่ตัวร้ายควรจะมีเลย นี่มันอะไรกันนนนน 

   แล้ว J.J. ก็ทุบหัวเราด้วยช่วงท้ายของเรื่องอีกรอบ ไอ้ฉากนั้นนั่นแหละ เราก็ภาวนาว่า อย่านะ อย่า อย๊าาาาา เพิ่งสัมผัสพลังความเท่ของพี่ได้เอง แต่ก็ไม่ทันแล้ว นี่ร้องเสียงสูงกว่าเรย์อีกจ้า สะเทือนใจมาก หลังจากนั้นเรื่องมันเดินเร็วมากเลยค่ะพี่ เราไม่ทันเก็บความรู้สึกอะไรในรอบแรกที่ดูเลย จนมาตั้งใจดูจริงๆ อีกรอบเมื่อไม่นานมานี้ เราก็สัมผัสได้ว่า นอกจากความโกรธแค้น เกลียด เจ็บปวดแล้ว ยังมีความเศร้าอย่างลึกซึ้งอยู่ เศร้ามากกกกก เศร้าแบบสิ้นหวังอะไรสักอย่าง แล้วฉากตอนไล่ล่ากันในป่าหิมะ ทำให้เราได้เห็นว่า เอ้อ ก็มีมุมอ่อนไหวอยู่นะ หลังจากทำเรื่องนั้นมาแล้ว พี่ก็เสียศูนย์ควบคุมจิตใจไม่ค่อยได้เหมือนเดิมแล้ว การที่ตัดสินใจทำสิ่งนั้นไป คงทำให้เจ็บปวดมากจริงๆ ถึงกับสติแตกไปแบบนั้น แต่นั่นก็ยังไม่เพียงพอที่จะย้ายพี่จากฝั่งตัวร้ายออกจากความคิดเราได้นะ ด้วยความที่ ด้านมืด = ตัวร้าย ด้านสว่าง = พระเอก มาตลอด 6 ภาคที่ผ่านมา ดังนั้นการเจอกันของเราในภาค 7 นี่พี่ยังอยู่ในข่ายตัวร้ายที่รักของเราอยู่ แม้จะมีฉากห้องสืบสวนในตำนานมาก็ตาม 

     การกลับมาเจอกันกับพี่ในภาค 8 Star Wars : The Last Jedi  นี่ผิดคาดไปเยอะมาก ด้วยความที่อยากดูให้สนุก จึงไม่ดูตัวอย่าง พยายามหลบสปอยล์ทุกอย่าง ด้วยชีวิตมันยุ่งด้วย ก็เลยทำได้สำเร็จ ไปเจอกันอีกทีในโรง IMAX คืนส่งท้ายปีทีเดียวเลย ขนาดหนังยาวกี่นาที นี่ยังไม่รู้เลยเอ้า แล้วก็สมใจนะ ทุกฉากของภาคนี้คือความแปลกใหม่สำหรับเรามาก ดูไปก็คิดไปว่า เอางี้เลยเรอะ แล้วจะไปไงต่อ แต่ที่หวีดมาก หวีดจนทำให้เราตกอยู่ในด้านมืดนี่คือ เรื่องมันมาโฟกัสที่พี่นี่แหละค่ะ อยู่ๆ ก็เกิด Force Bond มา Force Time กันขึ้น ตอนที่อยู่ในโรงนี่คือ โอ้โหหหหหหหหห มุกนี้เลยเหรออออ งั้นก็ไม่ใช่ตัวร้ายแล้วววววว บ้าแล้วววววววว แล้วไหนจะ I can't see surroundings, it's just you. ป๊าดดดดดดดด เรานี่จิกเบาะเลยจ้าาา ทำไมเรื่องพาเรามาถึงจุดนี้ ภาคที่แล้วยังคิดว่า เอ้อ คงเข้าข่ายประเภทตัวร้ายที่รักเธอ แต่นี่ไม่ใช่ละ ไม่ใช่แน่ๆ จากประสบการณ์ชิปเปอร์มายาวนาน นี่มันบทพระเอกอะ ยิ่งดูพี่ Force Time กันมากเท่าไหร่ นี่ยิ่งมั่นใจ แต่ฉากตีหัวลากน้องเข้าด้านมืดที่แท้คือ Join me, Please. โอ้โหหหหหหห มีศัตรูที่ไหนเขาขอร้องกันแบบนี้ ไม่มี๊ ไม่มีเด็ดๆ 

   ด้านบนเมากาวชิปเปอร์พอแล้ว นอกเหนือจากการสัมผัสพลังความพระเอกของพี่ได้แล้ว อีกสิ่งที่ชอบมากคือ อดีตของพี่ในภาคนี้ ที่ทำให้เราเข้าใจสักทีว่าทำไมภาคที่แล้วพี่ถึงหัวร้อน ฟาดไลท์เซเบอร์ พร้อมกระทืบลูกน้องได้ตลอดเวลา เพราะผ่านความเจ็บปวดและผิดหวังรุนแรงมา พี่ที่เราเห็นในวันนี้ถึงเป็น Kyro Ren ไม่ใช่ Ben Solo แล้ว ภาคนี้ได้เห็นความเป็นมนุษย์จริงๆ ของพี่แล้ว เจ็บได้ ร้องไห้เป็น ท้อแท้ สิ้นหวัง ประชดประชัน ขอร้อง อ้อนวอน นั่งเป็นหมาหงอยอะไรแบบนี้ การได้คุยกับเรย์ก็เหมือนได้ระบายสิ่งที่อัดอยู่ในใจมานาน เหมือนตั้งแต่ต้นเลย อาจจะไม่เคยมีใครมานั่งถาม มานั่งสนใจพี่เลยก็ได้มั้ง ว่าสิ่งที่ทำอยู่เพราะอะไร ทำไม มีแต่น้องเรย์นี่แหละ ที่พยายามทำความเข้าใจ คนอื่นๆ ไม่กลัวก็ไม่อยากเข้าใกล้ 

   ภาคนี้พอมันโฟกัสที่พี่ปุ๊ป เราได้เห็นชีวิตพี่ ได้ทำความเข้าใจ จากความเท่และกลัวในภาคที่แล้ว มาภาคนี้ เรากระโดดเข้าด้านมืดทันทีเลยจ้า เรื่องราวของพี่เหมือนมันเชื่อมเราหลายอย่าง ไม่มีใครอยากเดินเข้าด้านมืดกันหรอก แต่ในเมื่อเราหมดศรัทธากับด้านสว่างแล้ว ด้านมืดก็คงไม่แย่ไปกว่าชีวิตที่ผ่านมาหรอก คนเรามันต้องมีบางสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจเอาไว้ แต่ถ้าสิ่งนั้นมันขาดผึงออกไป ชีวิตก็จะเสียหลักแรงๆ แบบนี้แหละเนอะพี่เนอะ น้องซึ้งใจเลย 

   ชอบแทบทุกฉากที่มีพี่นะ อันนี้ชอบจริงๆ ตั้งแต่ทุบหน้ากากทิ้งนั่น มันเจ็บปวดมาก แต่ก็ดีใจที่พี่เลือกกลับมาถามตัวเอง กลับมาเลือกเป็นตัวเอง ไม่ซ่อนตัวเองอยู่ในเงาท่านตาอีก แล้วการที่พี่ไม่กดปุ่มยิงตอนนั้น ทำให้เรามีความหวังขึ้นมาอีกนิดนะ ฉากที่ชอบมากที่สุด จากหลายๆ ฉากที่ชอบมาก คือฉากในห้องแดง พี่เอ๊ยยยย รักความทีมเวิร์คของเราสองมาก รักความสู้แบบมีสติของพี่ รักความเหล่ตาห่วงน้อง รักความนิ่งมีสติของพี่จริงๆ เนี่ย ถ้าไม่หัวร้อน พี่นี่เจิดจ้ามากเลยนะ แต่หลังจากนั้น เราก็เงิบตามเรย์เหมือนกันกับความเซ็ทศูนย์ของพี่ แต่ต่อมาก็เข้าใจพี่นะ มันเจ็บปวดเนอะ พยายามไปขนาดไหนก็ยังเจ็บปวด แถมยิ่งสูญเสีีย ยิ่งเจ็บปวดกว่าเดิมอีก ในเมื่ออดีตมันแก้ไขไม่ได้ เราก็เซ็ทศูนย์ เริ่มใหม่กันเลยเถอะ ซึ่งเรย์และเราที่มีสติและมองรอบด้าน (หราาาา) ก็รู้แหละว่า มันไม่มีทางเป็นไปได้หรอก ไม่มีใครเซ็ทศูนย์โลกนี้ได้หรอก ปัญหามันไม่ได้จบง่ายๆ อย่างง้านนนนน เราก็เห็นด้วยกับเรย์นะพี่นะ อดีตมันแก้ไขไม่ได้ แต่อนาคตเราสร้างด้วยกันได้นะ  

   ดังนั้นในภาคหน้า เรามาสร้างอนาคตด้วยกันนะพี่นะ หาสมดุลของพลังให้เจอ อย่าให้น้องห่อเหี่ยวหัวใจ แต่ไม่ว่าพี่จะเลือกทางไหน เราก็พร้อมไปกับพี่จนสุดทาง เราเอาใจช่วยพี่เต็มที่ (แต่ถ้าจบไม่สวย ไม่รู้ว่า J.J. หรือ Rian จะโดนถล่มหนักกว่ากัน) พี่เป็นด้านมืดที่ละมุนละไมสำหรับเรามาก ก็หวังว่าพี่จะมีวันที่สดใสกับใครเขาบ้าง อาจจะไม่หวังให้พี่สว่างเจิดจ้า แค่สดใสขึ้นมาบ้างก็ดีมากแล้ว