ถึงแม้เรื่องราวนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายเดือนที่แล้ว...สำหรับฉันมันยังคงเป็นความทรงจำที่น่ารักมากจริง ๆ :)
IG: Petchped FB: Petch Petchped
จากชื่อเรื่องและรูปถ่าย คงแทบไม่ต้องเดาว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเสื้อยืดตัวนี้ที่ฉันใส่
แต่!!เดี๋ยวก่อน สบายใจได้ฉันไม่ได้มาเพื่อขายเสื้อแค่เรื่องเกิดจากเสื้อที่ใส่ ??
จำได้ว่าตอนซื้อมันเริ่มมาจากความกวนเนี่ยแหละ อยากลองใส่ดูขำ ๆ
...แต่คิดอีกทีจะว่าสนับสนุนให้คนเราเงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์ได้สักเสี้ยววิมาอ่านข้อความบนเสื้อแทนก็น่ารักดีนี่นา?...
โอเค เข้าเรื่องกันเถอะ
.
.
.
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อหลายเดือนก่อนนู้นนนนน ฉันกับเพื่อน ๆ ไปเดินเที่ยวเล่นตลาดสามชุกที่สุพรรณบุรี (ถึงแม้ในรูปถ่ายจะไปโผล่อีกที่ก็เถอะ แต่ก็ยังถือว่าอยู่แถวนั้นในวันเดียวกันแหละนะ ._.) ในตอนนั้นฉันจำได้ดีว่าเราทุกคนล้วนพุ่งความสนใจไปที่ของกินเรียงยาวสองข้างทาง จนตัวฉันเองก็ไม่ทันได้นึกว่าวันนี้ใส่เสื้อตัวไหนมา แต่แล้วค่าเสื้อ100กว่าก็คุ้มค่า ? เมื่อกำลังจะเดินออกจากตลาดไปขึ้นรถ ก็มีพี่คนนึงตะโกนเรียกเสียงดังฟังชัดที่ทุกสายตาแถวนั้นต้องหันไปด้วยความสงสัยว่าอิหยังว่ะในใจ พร้อมกับเห็นใบหน้าพี่เขาจริงจังปานกลางแล้วพูดต่อว่า
“น้อง ๆ มาเปลี่ยนเสื้อก่อนได้มั้ย พี่หลงเสนห์ไปหมดแล้ว เสื้อมหาเสนห์น้องอ่ะ”
เท่านั่นแหละ ขำพรืดกันทั้งแถบตรงนั้น ? เอ้อออ!นั่งขายของมาทั้งวันมันก็ต้องเบื่ออยากยิงมุขกันบ้าง (แต่ก็แอบคิดนะ ว่าเมื่อก่อนที่เขาหยอดสาวกันแนวนี้ จริง ๆ แล้วสาวเขินหรือขำพรืดกันแน่...)
เอาจริงมันไม่ใช่เรื่องคุ้มอะไรหรอก แต่มากกว่านั้นมันทำให้นึกย้อนไปว่าหลายครั้งที่การเดินทางมักมีเรื่องให้ฉันมาเล่าต่อได้หลากหลายอารมณ์เสมอ บ่อยครั้งที่เล่าต่อให้เพื่อนฟัง บางครั้งก็จดลงไปเรื่อยให้ตัวเองในทุกช่วงได้ย้อนมาอ่านซ้ำ และหลายครั้งหนีไม่พ้นเล่าผ่านรูปถ่ายเหมือนเคย
ขอบคุณพี่ที่สร้างเสียงหัวเราะให้คนแถวนั้นนะคะ
เสียดายที่ไม่ทันได้เก็บภาพถ่ายบรรยากาศตอนนั้นไว้ เพราะมัวแต่งงและกินขนมที่มีอยู่เต็มปาก
อ่ออ ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่ได้ไปใช้ช่วงเวลานั้นด้วยกันและถ่ายภาพนี้ให้
ตอนนี้เสนห์ไม่ใช่ที่เสื้อหรือที่ใคร
แต่มันคือเสนห์ที่เพิ่มขึ้นของการเดินทางออกไปพบเจอเรื่องราวและผู้คนแล้วสิ ?
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in