เกริ่นก่อนเลยละกันนาจา งานเขียนนี้เป็นงานเขียนที่จริงจังเรื่องที่สองในชีวิตโดยก่อนหน้านั้นเคยเขียนจริงจังตอนเรียนอยู่ชั้น ม.5 ก็เนื่องด้วยตอนนั้นอาจารย์บังคับเขียน “หนังสือเล่มเดียวในโลก” และก็เป็นเล่มเดียวจริงๆ หลังจากเล่มนั้นก็ไม่มีงานเขียนอีกเลย555+ 

หลังจากที่ว่างเว้นงานเขียนมานาน(นานขนาดที่ว่าจำชื่อเรื่องที่แล้วไม่ได้) ก็อยากจะรังสรรค์งานเขียนขึ้นมาอีกครั้งเพื่อครั่นเวลาช่วงชีวิตที่เวลานี้ต้องสวมบทบาทเป็นคนเรียบร้อย  ภายใต้หน้ากากนั้นเราแอบมีความไม่เต็มตึงอยู่บ้างจึงอยากจะหาโอกาสปลดปล่อยความเป็นตัวเองออกมาสาธยายเรื่องในชีวิตประจำวันดูบ้าง

เอาล่ะ !! เข้าเรื่องซะที …. วันนี้เสนอตอน Cola เรียกสั้นๆว่า“ล่า” บอกแค่นี้คงงงว่าเอ๊ะ !! เจ๊คนนี้จะสื่ออะไรกัน  โคล่าเป็นชื่อสุนัขที่เราเลี้ยงเอง นางเป็นพันธุ์ทางไทยลาบราดอร์เพศผู้ที่ได้รับการทำหมันแล้วเรียกได้ว่าตอนนี้ถ้ามีสุนัขเพศเมียมาเดินผ่าน นางจะไม่ชายตามองอีก  จริงๆแล้วนางเป็นสุนัขของตำรวจใกล้ๆบ้าน (มีแฟลตตำรวจอยู่ใกล้บ้าน) นางมาอยู่บ้านเราเพราะว่าเราและปู่มักจะให้ข้าวนางกินบ่อยๆ  นางจึงเสียสละตนเองมาเฝ้าบ้านให้เรา (นางทรยศเจ้าของตัวเอง) แต่เจ้าของเขาก็ไม่ว่าหรอกเพราะว่าเขารู้ว่าเรารักสุนัข

โคล่าเป็นสุนัขที่กินเก่งมากเรียกว่าสูบก็คงพอได้ เพราะไม่ว่าจะเป็นอาหารชนิดคาว หวานก็กินได้หมดล่าสุดมีไอเท็มหนึ่งที่ดูแล้วจะโปรดปรานมากในตอนนี้ก็คือ “นมเย็น” เพราะตอนนั้นย่าเราซื้อน้ำหวานมาถ้าจำไม่ผิดคงเป็นชาเย็นมั้ง และด้วยความที่กินไม่หมด ก็เลยให้โคล่านางใช้ปากคาบแก้วไปวางที่สนามหญ้าแล้วก็เลียจนหมดแก้ว ย่าบอกให้เราซื้อมาอีกแต่แหม !! แก้วละ 45 บาทต่อให้เงินเดือนเยอะแค่ไหนก็เลี้ยงๆไม่ไหวนาจา เลยจัดการซื้อนมเย็นร้าน “ยายทอง” ร้านนี้เป็นร้านเก่าแก่ในจังหวัดนอกจากบรรยากาศภายในร้านจะดูเก่าแก่ไสตล์วินเทจแล้ว ราคาก็ยังเก่าแก่ด้วยเชื่อไหมว่าราคานมเย็นที่เราซื้อคือเท่าไหร่ ……. คำตอบคือ15 บาทจ้า อุ๊ต๊ะ !! แก้วเท่าโอ่ง ราคา 15 บาทแบ่งกินได้3 คนเลยทีเดียวเมนูนี้ก็เลยตกเป็นของโคล่าไปโดยปริยาย อิอิ

ปล.เกริ่นเยอะกว่าเนื้อหาอีก