สวัสดีคุณ เรามีเรื่องไม่สบายใจมาเล่าให้คุณฟัง ถ้าหากวันนี้คุณอาจจะเจออะไรแย่ๆมาแล้วต้องมารับฟังเรื่องไม่สบายใจของเรา หรือวันนี้คุณรู้สึกดีแต่พอมีเรื่องของเราเป็นเรื่องไม่ดีในชีวิตวันนี้ของคุณเราขอโทษด้วยนะ

              เราเป็นเด็กผู้หญิงคนนึง ถ้ามองจากภายนอกตามหลักสากลถ้านับความเป็นผู้ใหญ่จากอายุตอนนี้เราควรเรียกตัวเองว่า หญิงสาว เราอายุยี่สิบสามปีแล้ว แต่เรายังเด็กในความรู้สึกของตัวเอง

              เรื่องที่ทำให้เราไม่สบายใจในวันนี้ก็คือเราจะซื้อแหวนวงนึง ราคาประมาณหกพันกว่าบาท เป็นแหวนที่ตัวเรือนทำมาจากทองขาว มีเพชรศูนย์จุดศูนย์หกกะรัตอยู่บนหัวแหวนเราไม่เคยซื้อทองหรือเพชรเลย มีพี่ที่ทำงานของเราสองคนรู้สึกไม่เห็นด้วยกับการซื้อแหวนครั้งนี้ของเรา

              พี่คนแรกต้องการให้เราไปเรียนขับรถเพื่อให้ได้ใบขับขี่รถยนต์ในราคาห้าพันบาทพี่เขาบอกว่าเอาเงินหกพันไปเรียนขับรถดีกว่าไหม ดีกว่ามาซื้อของแบบนี้คำถามคือเราจะเรียนขับรถเพื่อให้ได้ใบขับขี่ไปทำไมในเมื่อเราไม่อยากจะซื้อรถเราไม่มีรถยนต์ ไม่ได้อยากได้ใบขับขี่ เราขับรถยนต์ไม่เป็น แต่เราขับมอเตอร์ไซต์ได้นะ

              พี่คนที่สองเป็นผู้หญิงวัยกลางคนที่ซื้อเพชรที่ร้านเพชรในราคาสามหมื่นกว่าบาททำท่าทางไม่ชอบใจนักที่เราจะซื้อเพชรในราคาหกพันกว่าบาทเขาอาจจะกลัวว่าเราจะโดนหลอกแต่ว่าเขาไม่ได้ฟังเลยว่า เงื่อนไขในราคาของเพชรนั่นจะขึ้นตรงกับอะไรบ้างเขารู้แค่เพียงเพชรราคาหกพันมันไม่ได้ดีหรอก

              ที่จริงเราแค่อยากได้เหตุผลที่สนับสนุนตัวเราว่าซื้อเถอะเพราะถึงแม้มันจะไม่สามารถขายได้หรือมันจะเป็นของปลอมหรือไม่แต่นี่คือสิ่งที่เราต้องการ

              หรือเราอยากให้คุณห้ามเราว่าอย่าซื้อเลยถึงแม้ว่าแหวนวงนี้จะเป็นแหวนที่เราอยากได้และเป็นแหวนที่ทำให้เราต้องงดค่าหนังสือหกพันบาทแต่มันทำให้เรามีความสุขคุณช่วยหาเหตุผลมาห้ามเราหน่อยได้ไหมว่าเพราะเหตุใดเราจึงไม่สมควรซื้อ  เพราะอะไร

              เงื่อนไขในการเป็นผู้ใหญ่นี่มันยากจริงๆตอนเป็นเด็กไม่เห็นต้องหาเหตุผลในการซื้อของเล่นเลย

ปล เราทำงานหาเงินแล้ว ส่งเสียที่บ้านเป็นประจำไม่ขาด เงินที่เราจะใช้ซื้อเพชรนั่นเป็นเงินเก็บเราเอง