นิยายแนวบำเพ็ญเพียรที่ัเข้าไปลองอ่านตัวอย่างเพราะปกสวย555 ทีแรกไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลย ความเห็นชื่อเรื่องแล้วนึกว่ามันต้องเป็นแนวเครียดๆ ต่อสู้จับกระบี่ฟาดศัตรูแถมยังเป็นแนวฝึกเซียนอีก เครียดx2แน่ๆ

ปรากฏว่าเข้าไปอ่านตัวอย่างจบกดซื้อเลยค่ะ เนื้อเรื่องปูมาน่าสนใจตั้งแต่เริ่มเรื่อง ตัวละครมีความตบมุกโบ๊ะบ๊ะกันเองหลายตอนมาก นายเอกก็น้วยนุบนิบใจมาก แล้วก็ชอบวิธีแปลของเรื่องนี้ด้วย เป็นแนวฝึกเซียนที่ไม่ได้ทำความเข้าใจยากเกิน แปลลื่นไหล เลือกคำแปลดี อ่านแล้วแทบไม่มีสะดุดเลย

มาที่เรื่องย่อแบบมีสปอยล์เรื่องกันเลย

เรื่องเปิดมาที่นายเอก เมิ่งเสวี่ยหลี่ ลงจากยอดเขาฉางชุนเป็นครั้งแรกเพื่อไปเซ่นไหว้ป้ายวิญญาณของจี้เซียวคู่ร่วมบำเพ็ญของตัวเอง 

จี้เซียว(พระเอก)เป็นคนของสำนักกระบี่หานซาน จี้เซียวได้ชื่อว่าเป็นอริยะกระบี่ บำเพ็ญเพียรบรรลุปรมัตถ์ คือเหมือนเป็นลำดับขั้นบำเพ็ญเพียรสูงสุดแล้วในหมู่ผู้บำเพ็ญพรตด้วยกัน อีกแค่นิดเดียวก็จะขึ้นสวรรค์เป็นเซียน จี้เซียวเคยทำสงครามกับเผ่ามารปกป้องโลกมนุษย์ไว้ได้ ตอนนั้นหลายๆ สำนักร่วมกันหลอมกระบี่ให้จี้เซียวไปสู้ กระบี่ชื่ออุษาไร้เขตขัณฑ์ เป็นกระบี่ประจำกายของจี้เซียว

ที่อินโทรถึงกระบี่เพราะว่าหลังจี้เซียวตาย สำนักต่างๆ ที่มาพิธีเซ่นไหว้ก็จ้องจะแย่งชิงอุษาไร้เขตขัณฑ์กัน แต่อยู่ดีๆ เมิ่งเสวี่ยหลี่กลับบอกว่าจี้เซียวเคยบอกไว้ กระบี่นี้จะมอบให้คนที่ชนะการประลองแดนสนธยาฮั่นไห่ และตัวเองก็จะเข้าร่วมด้วยเพื่อปกป้องกระบี่ของสามี

แต่ทั้งหมดที่นายเอกพูดคือโกหก นายเอกแต่เดิมเป็นอสูรเพียงพอน เคยเป็นถึงจอมอสูรเขาเสวี่ยซานแต่พลาดท่า ตอนที่ใกล้ตายได้ขอให้จี้เซียวช่วยชีวิต จี้เซียวเลยช่วยให้นายเอกได้เปลี่ยนร่างเป็นคน นายเอกยอมรับปากจะไม่ทำร้ายใคร ขอแค่มีชีวิตต่อ

พอเป็นคนแล้วจี้เซียวก็รับเมิ่งเสวี่ยหลี่มาเป็นคู่ร่วมบำเพ็ญ นายเอกขี้หนาวขอเตาอุ่นมือเล็กๆ พระเอกก็เลยสร้างยอดเขาฉางชุนให้อยู่ ไม่มีหิมะตลอดปี แล้วใช้กระบี่อุษาไร้เขตขัณฑ์ลงค่ายเวทย์เอาไว้ กันคนนอกมาทำร้ายนายเอก แล้วก็กันนายเอกออกไปทำร้ายคนอื่นด้วย

เพิ่งเป็นคู่ร่วมบำเพ็ญกันแค่ 3 ปี เจอหน้ากันนับครั้งได้ สนิทสนมรู้ใจเป็น0 ความแนบชิดสามีภรรยาไม่มีเลย แต่นายเอกโกหกเพราะอยากทวงคืนความยุติธรรมให้จี้เซียว 

อยู่กันมาสามปี นอกจากเขียนหนังสือมรรคาเบื้องต้นให้เล่มนึงจี้เซียวก็ไม่เคยสอนบำเพ็ญเพียรอะไรอีกเลย เพราะช่วงแรกๆ ที่เปลี่ยนเป็นคนนายเอกเลื่อนสภาวะตัวเองเร็วมากจนสังเกตว่าพระเอกเริ่มกังวล นายเอกก็เลยหยุดบำเพ็ญเพียรหันมาปลูกต้นไม้ เลี้ยงปลาไปวันๆ 

คนในหานซานก็เข้าใจว่าเมิ่งเสวี่ยหลี่ไม่มีฝีมืออะไรเลย ในสำนักช่วยกันหาวิธีให้นายเอกเอาชีวิตรอดจากการประลองได้ ให้ไปเริ่มเรียนในชั้นเรียนเบื้องต้น

แต่จริงๆ นายเอกมีทักษะการต่อสู้ดีมากติดตัวอยู่แล้ว(ก็เป็นถึงจอมอสูรมาก่อน..) แต่หานซานว่ายังไง เมิ่งเสวี่ยหลี่ก็ทำตาม มาเรียนก็เข้ากับเด็กคนอื่นๆได้ดี และเจออวี๋ฉี่ซู เพื่อนใหม่ที่เป็นแฟนคลับจี้เซียวเหมือนกัน ตอนมีเด็กใหม่ที่ลือกันว่าเก่งกาจจะเป็นจี้เซียวคนต่อไป สองแฟนคลับก็ร่วมใจกันตั้งพรรคปกป้องชื่อเสียงจี้เซียว 

ทางฝั่งจี้เซียว ตายไปดวงจิตก็หลุดไปเข้าร่างใหม่ และกลับเข้ามาสำนักกระบี่หานซานอีกครั้งในชื่อเซียวถิงอวิ๋น(เด็กใหม่ที่พูดถึงเมื่อกี๊)เข้าสำนักไปร่วมเรียนกับศิษย์นอกคนอื่นๆ

กลับมาเกิดรอบนี้พระเอกใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์ขึ้น รับฟังสังเกตรอบตัวมากขึ้น และพบว่าเรื่องที่ไม่ถูกต้องที่สุดก็คือคู่ร่วมบำเพ็ญของตัวเอง555  ทั้งที่ไม่เคยสนิทชิดใกล้กันมาก่อน แต่เมิ่งเสวี่ยหลี่กลับทำให้คนอื่นเข้าใจว่าทั้งคู่เป็นคู่รักกันจริงๆ ที่จะไปประลองก็เพราะอาลัยรักอยากแย่งกระบี่คืนมาเป็นของดูต่างหน้า จี้เซียวก็คืองงแล้ว1 แต่ก็คอยจับตาดูเมิ่งเสวี่ยหลี่ว่ามีแผนอะไร แล้วก็คอยระวังไม่ให้มีคนมาทำร้ายเมิ่งเสวี่ยหลี่ด้วยเหมือนกัน

สำนักหานซานพาเซียวถิงอวิ๋นไปให้หูซื่อช่วยทำนาย หูซื่อเป็นปรมัตถ์อีกคน และเป็นศิษย์พี่ของจี้เซียว ทำนายว่าเซียวถิงอวิ๋นต้องเลี่ยงหิมะ แต่ทั้งหานซานมีแต่หิมะ ตอนสอบเข้าสำนัก จี้เซียวเลยเลือกเป็นศิษย์ของเมิ่งเสวี่ยหลี่ที่ยอดเขาฉางชุน เจ้าสำนักก็เห็นด้วยเพราะเป็นยอดเขาเดียวที่ไม่มีหิมะ

ส่วนเมิ่งเสวี่ยหลี่ทีแรกก็ไม่ค่อยถูกชะตากับเซียวถิงอวิ๋น แต่ตอนกราบอาจารย์ดันเข้าใจไปว่าเซียวถิงอวิ๋นคือลูกของจี้เซียวก็เลยตั้งใจดูแลอย่างดี ส่วนจี้เซียวคืองงต่อไป เกิดอะไรขึ้น เขาปฏิบัติต่อข้าดีแต่ข้ากลับรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง5555 

นายเอกพาเซียวถิงอวิ๋นไปเปิดคลังส่วนตัวของจี้เซียว แล้วก็ยกหยกที่ใช้เปิดคลังสมบัติทั้งหมดให้เซียวถิงอวิ๋นเพราะคิดว่าเป็นลูกก็ควรได้ดูแลสมบัติของบิดา แต่พระเอกตะลึงอีกรอบ เหตุใดคู่ร่วมบำเพ็ญตัวน้อยถึงไว้ใจลูกศิษย์ขนาดนี้.. 

ตอนไปเปิดคลังก็ได้ของขวัญที่จี้เซียวเคยเตรียมไว้ให้เมิ่งเสวี่ยหลี่นานแล้ว เป็นอาวุธวิเศษ พอดีกับที่นายเอกได้พกติดตัวเอาไปใช้ในการประลอง

นายเอกไปร่วมการประลองกับศิษย์หานซานคนอื่นๆ ส่วนจี้เซียวอยู่ที่สำนักบอกคนอื่นว่ากักตัวบำเพ็ญ แต่ความจริงแอบตามไป แดนสนธยาฮั่นไห่จี้เซียวเป็นคนสร้างขึ้น พระเอกก็ได้ไปรับพลังด้วยแล้วก็ไปหานายเอกด้วย

ปรากฏว่าสำนักใหญ่อื่นๆ รวมหัวกันทำลายการประลอง แต่พระเอกนายเอกรู้ทัน เลยช่วยเด็กๆ ที่เข้าประลองไว้ได้หมด ก่อนจะกลับออกมาเมิ่งเสวี่ยหลี่ก็รู้ความจริงว่าเซียวถิงอวิ๋นคือจี้เซียว

เมิ่งเสวี่ยหลี่มีเพื่อนที่เป็นอสูรนกยูง แต่เกิดทะเลาะกัน นายเอกเป็นห่วงว่าเพื่อนจะไปมีเรื่องในงานชุมนุมหมื่นอสูรเลยจะเข้าร่วมงานนี้ จี้เซียวก็เลยตามไปแดนอสูรด้วย เนื้อเรื่องก็จะเป็นนายเอกล้างแค้นหลิงซาน สหายอสูรเก่าอีกคนที่เป็นคนวางแผนฆ่าอสูรเพียงพอนเมื่อตอนนู้น แล้วเรื่องชุมนุมหมื่นอสูรก็โยงไปถึงคนในแดนมนุษย์ที่มีส่วนช่วยวางแผน แล้วก็อาจจะเกี่ยวกับการตายของจี้เซียวเมื่อ 3 ปีก่อนด้วย

สปอยล์เนื้อเรื่องไว้เท่านี้พอละกัน อยากชวนมาอ่านเรื่องนี้กันมากๆ จากตอนแรกที่เราอ่านแบบไม่ได้คาดหวังแต่เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องที่ชอบมากเรื่องนึงเลย จะมีเรื่องคู่นกยูงตอนท้ายๆ ที่อ่านรอบแรกแล้วแบบหงอยๆ หน่อย แต่พออ่านซ้ำอีกคิดไปคิดมาเราว่านักเขียนจบคู่นี้แบบนี้คงเหมาะที่สุดสำหรับสถานการณ์ในเรื่องแล้ว แต่คู่หลักจบดีนะ รักกันอยู่ด้วยกัน

อยากสารภาพอีกเรื่อง คู่เซิ่นโซ่วน้อย คือเข้าใจมาตลอดว่าเซิ่นโซ่วน้อยเห็นเฒ่าเซิ่นเก่งเลยอยากเป็นศิษย์ เพิ่งมาเก็ตตอนจะจบเล่มตอนจินซือเถาบนโลกมีนับหมื่นพัน ข้าเด็ดเพียงดอกเดียวมิชำเลืองอื่นใดอีก โอเค จะเป็นคู่ร่วมบำเพ็ญสินะ นี่เข้าใจผิดจนเกือบจะจบเรื่อง555

จริงๆ เรื่องนี้มี quote หลายอันที่อ่านแล้วชอบมาก เดี๋ยวรออ่านซ้ำอีกรอบนึงแล้วจะมาเปิดอีกโพสต์เอาไว้ลง quote ที่ชอบจากในเรื่อง