คืนวันเสาร์ไม่แปลกที่ที่จอดรถในสถานบันเทิงจะหายากเป็นพิเศษ ธนภพวนรถมาเกือบๆสิบนาทีแล้วแต่มันไม่ได้ทำให้เขาหงุดหงิดใจมากนัก

เขาไม่ได้รีบไปไหน

กว่าจะได้ที่จอดก็เกือบๆสิบห้านาที เขาเหลือบมองนาฬิกาก่อนจะตัดสินใจลดกระจกลง

อีกตั้งครึ่งชั่วโมง

มือเขาหยิบซองบุหรี่ยี่ห้อที่ซื้อประจำขึ้นมาก่อนจะจุดไฟมันเป็นมวนแรกของวันนี้

ผ่านไปไม่นานมากนักเขาหยิบเครื่องมือสื่อสารมาส่งข้อความให้ใครซักคนที่เขาคิดว่าน่าจะอยู่ในร้าน ไม่แน่ใจนักว่าตอนนี้อีกคนจะเมา หรือจะกิน ไม่ก็อาจจะกำลังเต้นอยู่กลางฟลอร์ก็ได้

‘อยู่ที่ลานจอดรถนะ’

‘เสร็จแล้วค่อยมาหาก็ได้ ผมสูบอยู่’

ก่อนเขาจะวางมันไว้ตรงข้างหน้าคอนโซล เปลี่ยนไปเป็นการกดเครื่องเล่นเพลงในรถคลอตามเบาๆ หมุนเพื่อหาคลื่นที่อยากฟัง

มวนที่สองหมดไปพร้อมๆกับประตูด้านข้างที่ถูกเปิดและปิดในเวลาไล่เลี่ยกัน คนข้างๆอยู่ในเสื้อยืดสีดำโอเวอร์ไซต์และหมวกแคป กลิ่นน้ำหอมของเจ้าตัวผสมกับกลิ่นแอลกอฮอล์จากในร้านอบอวลแข่งกับกลิ่นบุหรี่ของเขาเอง

ไม่ได้ชอบใจนักแต่ยอมรับว่าติดใจมันไม่น้อย

“เพื่อนคุณก็มานะ” เจ้าตัวบอกเขาก่อนจะจัดแจงของตัวเองให้เรียบร้อย ชลธรไม่ได้ขึ้นรถคันนี้เป็นครั้งแรก

“อยากให้ผมลงไปหาพวกมันหรอ” ชลธรไหวไหล่ให้ แต่ไม่ตอบอะไรกลับมา ธนภพหัวเราะให้กับท่าทางของอีกคน

ท่าทางที่ทำเหมือนกับจะหวงเขา

“ซักมวนมั้ย” คนข้างๆส่ายหัวก่อนจะถอดหมวกออก เอนเบาะข้างตัวเขาเล็กน้อยแล้วเปิดกระจกข้างตัวเองลงนิดนึง

“คุณก็รู้ผมไม่สูบ” เขาไหวไหล่ให้ก่อนจะตั้งท่าสูบอีกมวน

“พอแล้วมั้งคุณ”

“ทำไมละ”

“มันไม่ดีนี่หน่า” อีกฝ่ายพูดได้ไม่เต็มปากนักแต่เขาก็ยอมที่จะหยุดมัน แล้วปล่อยให้เวลาผ่านไปเริ่มๆพร้อมกับกลิ่นบุหรี่ที่เริ่มหายไป

“แต่ผมชอบนะ”

“ชอบอะไรละ” ธนภพถามกลับทันที

“ชอบจูบ” เขาไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาเพียงแค่อยากรู้ว่าชลธรชอบจูบกับเขาตอนไหน

“จูบตอนที่ในปากคุณยังมีกลิ่นมันอยู่” มือของเขาจับคางอีกคนด้วยแรงที่ไม่มากนักให้หันมาทางเขาเองก่อนจะประทับปากหยักของตัวเองลงกับปากอีกคน เขาเพียงแค่กดประทับกับปากที่เผยอให้เขาก่อนจะกดจูบปากล่าง ละเลียดไปทีละน้อยก่อนจะครอบครองริมฝีปากนั้นโดยสมบูรณ์

มือเรียวที่เขาชอบนักชอบหนา กุมทับมือของเขาที่อยู่ค้างตรงคาง

พวกเขาไม่ได้จูบกันนานมาก ผละกันออกก่อนจะได้กลิ่นของกันและกัน

กลิ่นบุหรี่จากธนภพและกลิ่นแอลกอฮอล์จากชลธร

“เฝื่อนแบบนี้อ่ะนะชอบ”

“ไม่ได้หรอ” กวน ชลธรกำลังกวนอารมณ์เขาด้วยสีหน้าท้าทาย

เหมือนแมวที่กำลังกวนเจ้าของอยู่มากกว่า

“ชอบเพลงนี้จัง” เพลง Dancing With A Stranger ดังขึ้นในจังหวะที่พอดี เขาเงียบฟังตามที่อีกคนตั้งใจฟัง

“เพราะ?”

“เหมือนกับเราสองคนมั้ง”

ย้นนกลับไปเมื่อเดือนที่แล้วพวกเขายังเป็นคนแปลกหน้าของกันและกันอยู่

ธนภพที่กำลังทะเลาะกับคนรักของเขา และชลธรที่เพิ่งเลิกกับคนรักของตัวเองเช่นกัน

ไม่ใช่ท่าทางของอีกคนที่ล่อลวงเขาให้เขาไปใกล้กับอีกคนทั้งๆที่เป็นคนแปลกหน้ากัน แต่เป็นเพราะรอยยิ้มพร้อมสายตา ที่เหมือนกับเขาจนต้องลุกขึ้นไปเบียดเสียดคนมากมาย เพื่อให้ได้ใกล้กับอีกคน

เพื่อให้ได้เต้นใกล้ๆกับคนแปลกหน้าคนนั้น

ทุกวันเสาร์เป็นวันที่คนแปลกหน้าอย่างพวกเขามักจะออกมาเจอกัน

“สนใจเต้นกับคนแปลกหน้าอีกซักคืนมั้ยครับ” ธนภพผายมือไปด้านหน้าเพื่อรอคอยมือของอีกฝ่ายที่วางบนฝ่ามือเขาเพื่อตอบรับคำชวน

“ไม่ปฏิเสธนี่ครับ”

เพลงที่พวกเขาเลือกไม่ใช่เพลงรัก ไม่ได้ใกล้เคียงกันเลยแม้แต่น้อยแต่พวกเขาก็เลือกเพลงนี้ที่จะเต้นด้วยกัน