jiwon / sunghoon
"พี่เตือนผมแล้วแท้ๆ ผมหัวรั้นเองนั่นแหละนะ"
"พี่ก็ผิดที่ยอมนาย"
อึนจีวอนหันไปมองคนที่นั่งอยู่ข้างๆ
วันนี้ตอนเช้า คังซองฮุนส่งข้อความมาหาเขาบอกให้ออกมาเจอกันที่สวนสาธารณะแห่งนี้
"แล้วมีอะไรถึงเรียกพี่มา"
"วันนี้วันอะไรจำได้มั้ย"
ซองฮุนถามเขา สายตายังมองตรงไปข้างหน้า รอยยิ้มยังปรากฎอยู่บนใบหน้าของซองฮุน แต่จีวอนรู้ดี ว่าซองฮุนไม่ได้หมายความตามรอยยิ้มนั้น
"จำได้" จีวอนตอบไป
มีข้อความแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ของจีวอนในตอนนั้น
"ถ้าผมไม่ดื้ออยากคบกับพี่ตั้งแต่แรก วันนี้ผมคงไม่ต้องกลายเป็นแค่แฟนเก่าของพี่"
จีวอนเก็บโทรศัพท์ใส่ไว้ในเสื้อโค้ทแล้วลุกขึ้นยืน
"ต้องไปแล้ว"
ซองฮุนพยักหน้า
จีวอนหันหลังกลับและเดินออกมา
อึนจีวอนเป็นคนใจร้าย นั่นไม่ใช่สิ่งที่ซองฮุนคิด แต่เป็นตัวเขาเองที่คิด
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in