เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
#10daysByJmionejqsr96_
DAY4 : CHOCOLATE MINT
  •                        chocolate mint ??

                         dongho x kuanlin #holin





    “หอมเนอะว่าไหม”





    เสียงทุ้มพูดหยอกเย้าคนเด็กกว่าที่นั่งหน้าบึ้งอยู่ฝั่งตรงข้ามกัน คิ้วเรียวขมวดกันจนแทบจะเป็นปม ริมฝีปากอิ่มคว่ำลงจนน่าเข้าไปหยิก





    ช็อคโกแลตมิ้น ? มันเข้ากันตรงไหน





    “หอมกะผีน่ะสิ ผมเกลียดมันอ่ะ”





    เด็กน้อยจอมงอแงวาดฝ่ามือตีลงบนท่อนแขนหน้าข้อหาขัดใจ รู้ทั้งรู้ว่าเขาน่ะเกลียดกลิ่นของมัน แต่ก็ยังจะสั่งมาราวกับจะแกล้งกัน





    “หน้าบึ้ง เดี๋ยวไม่รักนะ”





    ควานลินปาก้อนทิชชู่ใส่ใบหน้าคมอย่างขัดเคือง ท้าวคางลงกับฝ่ามือ พลางรอเครื่องดื่มที่สั่งไว้มาเสิร์ฟ แกล้งหลบฝ่ามือหนาที่คอยเอาแต่ลูบหัวจนผมยุ่งไปหมด





    “ลูบอยู่ได้ ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะ”





    “โตแค่ไหนเราก็ยังเป็นเด็กน้อยของพี่อยู่ดี”





    ดงโฮขโมยจูบลงบนหลังมือขาว แกล้งขบเรียวนิ้วเบาๆด้วยความมันเขี้ยว เมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็พบใบหน้าหวานแดงเปล่งปลั่งยิ่งกว่าลูกมะเขือเทศ





    เด็กน้อยของเขาหน้าแดง





    ปากก็บอกว่าไม่ชอบสิ่งที่คนเป็นพี่ทำ แต่ปากก็ไม่ได้เอ่ยห้ามอีกคนเท่าไรนัก เหมือนบ่นแบบขอไปทีมากกว่า เพราะจริงๆแล้วเขาน่ะชอบแสนชอบกับสิ่งที่คังดงโฮทำ





    “ไม่อายคนหรือไงเล่า”





    “พี่หน้าหนา ไม่อายหรอก”





    ดงโฮเผยรอยยิ้มกว้าง ตาหยีลงทั้งสองข้าง แก้มบวมน่าหมั่นไส้จนควานลินต้องเอื้อมมือไปบีบเล่น





    ควานลินเป็นฝ่ายย้ายมานั่งฝั่งเดียวกันกับคนรัก สอดประสานฝ่ามือไว้ด้วยกันอย่างที่เคยทำ ฮัมเพลงเบาๆตามเพลงที่ถูกเปิดในคาเฟ่ โต๊ะเล็ก ๆ ที่มุมร้านยากเกินกว่าใครจะมาเห็นพวกเรา





    แน่นอนว่ามันเป็นมุมโปรด





    ใช้เวลาไม่นาน ช็อคโกแลตมิ้นท์เพียงแก้วเดียวก็ถูกตั้งวางไว้บนโต๊ะ ควานลินยู่หน้าหนีเพราะกลิ่นของมัน ส่วนดงโฮอ้าปากรับหลอดก่อนจะดูดเจ้าเครื่องดื่มที่เขาแสนเกลียดเข้าไป





    “ไม่สั่งอะไรหน่อยเหรอ” ดงโฮเอ่ยถาม





    “ฮื่อ ไม่เอาอ่ะ พี่กินไปเหอะน่า”





    ควานลินส่ายหน้าปฏิเสธ เขาจุกและอิ่มเกินกว่าจะรับอะไรเข้าไปได้แล้ว จึงได้แต่มองอีกฝ่ายเอร็ดอร่อยกับเมนูโปรดอย่างไม่เข้าใจนัก





    ช็อคโกแลตมิ้นท์มันอร่อยยังไง ?





    ควานลินได้คำตอบของคำถามที่ว่า ช็อคโกแลตมิ้นท์มันอร่อยยังไง ก็ตอนที่ดงโฮกดแนบริมฝีปากลงมา ขบเม้มเบา ๆ ให้เขาอ้ารับเครื่องดื่มสุดโปรดของตน 





    ช็อคโกแลตมิ้นท์ที่ควานลินแสนเกลียด ไหลผ่านเข้ามาสู่โพรงปากอุ่น เด็กหนุ่มกลืนมันลงไปอย่างที่ควรทำ แล้วดงโฮก็ผละออกไปพร้อมรอยยิ้ม แลบเลียริมฝีปากตนเองที่เปื้อนเครื่องดื่ม พร้อมก้มมากดจูบเบา ๆ ที่ริมฝีปากอิ่มอีกเช่นกัน





    “เห็นมั้ย พี่บอกแล้วช็อคโกแลตมิ้นท์มันไม่แย่เลย” 





    คนเจ้าเล่ห์




    ก็ไม่แย่จริง ๆ นั่นแหละ





    หมายถึง..จูบของพี่












Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in