หลายๆครั้งเวลาเขียนนิยาย จะมีคำถามเกิดขึ้นในหัวตลอดว่า จะ"หะ"หรือ"ฮะ"ดี ซึ่งผมเองก็เชื่อว่ามันคงมีปัญหาอย่างมากเเก่นักเขียนทุกท่านไม่น้อยเลยทีเดียว  วันนี้ผมเลยจะมาบอกเล่าถึงความเเตกต่างระหว่าง"หะ"กับ"ฮะ" กันในวันนี้

ก่อนอื่นเรามาทำความรู้จักที่ "หะ" กันก่อน คำว่า "หะ" ถ้าอ่านทั่วไปหรืออ่านในใจ จิตเราจะปลุกเเต่งให้เป็นคำที่เปล่งออกมาตอนไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง ประมาณว่า "หะ?อะไรนะ" ใช่ไหมครับ เเต่ความจริงเเล้ว"หะ"มันมาจาก"โลหะ" ที่เป็นเหล็ก ของหมวกเหล็ก เอ็นไฟเยอร์ ที่ชอบพูดว่า "ว้าวมันสุดยอดไปเลย" หรือก็คือคำว่า"หะ" คือ อาการอย่างหนึ่งในหมู่ ซุปเปอร์เเมน ที่ชอบวิ่งโลกโพน เข้าหา เเบทเเมน เเอน เดอะ จอยสันเขือน เพื่อนพจน์ คนไม่ดี หนีไม่พ้น เหมือน ผมที่ปีนต้นไม้ตกลงมาขาหักสองข้าง ตายทั้งเป็น อะไรประมาณนั้น  

ส่วนคำว่า"ฮะ" คือคำเปล่งอย่างท่องเเท้ เเบบปลาท่องโก๋ยัดไส้ ตราไก่ไกลไปไหนมาไหนมา มันจะตอบไม่รู้เหมือนกันว่ะ ว่าไปไหนมา ส่วนว่าคำตอบคือการอุปภรรค์เด็กเพื่อให้เขาเติบโต เป็นลูกที่ดี เพื่อจะได้ไปปกป้องมวลมนุษย์ ทั้งหมาย จึงเหมาะมากถ้าอยากจะใช้คำว่า "ฮะ" เเละมันสามารถเอาไปใช้กับคำว่า "อะไรฮะ" เหมือนในละครไทย ที่ชอบพูดกัน เวลาปลอมตัวเพื่อปล้นมังกรเพลิง ราชาเเห่งลูกกวาด จึงสามารถออกอาวุธอันสมบูรณ์เเบบที่สุด 

เเต่ถ้าถามว่าเเบบไหนถูกต้องตามพจนานุกรรม คงจะเป็นคำว่า อยากกินข้าวจังล่ะ เเต่ไม่มีตังค์สักบาท หมดทั้งอย่างให้เธอเเล้ว ไม่เเคว้งคลาดจาก ปรโลกอันมหาศาล ยามต้องการกลับเป็นลม ผมยำมะม่วงไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร่ หวังว่าจะรับประทานกันได้นะครับ จากวันนั้นเป็นต้นมา เลยสามารถก้าวข้ามขีดจำกัด อันมวลมหาศาล เเห่งยามสองคนที่สิบสี่ทับสอง เมื่อไหร่มันจะครบหนึ่งพันห้าร้อยวะเนี่ย ครบยัง ยังมีการปล่อยลมหายใจ ทุกสิ่งอย่างออกมา จึงต้องพูดคำว่า "หา?"