"ฮะ อ่อๆ สบายดี"

"เป็นไงบ้าง"

"เอ่อ... ก็เรื่อยๆ เธอล่ะ"

"เหมือนกัน ไปก่อนนะ"

"อื้ม บาย"

.

.

.

...เมื่อกี้คุยกับใครวะ?

เคยมีอาการแบบนี้กันไหมครับ เวลามีคนทักเราและเขารู้จักเรา แต่เราจำไม่ได้ว่าเขาคือใคร ได้แต่ตอบตามน้ำไปเพราะนึกอะไรไม่ออก

อาการแบบนี้เกิดขึ้นกับผมบ่อยครั้ง (ประมาณปีละ2-3ครั้งนี่เรียกว่าบ่อยไหมครับ) อาจเป็นเพราะผมเป็นคนจำหน้าคนไม่ค่อยเก่ง หากเจอกันแค่ครั้งเดียว ผมจะนึกใบหน้าใครไม่ออกเลย แต่ถ้าได้เจอกันอีกครั้งก็จะจำได้ทันทีว่าเคยเจอกันแล้ว แต่ถ้าไม่ได้เจอกันเป็นเวลานาน แน่นอนครับ ผมลืมสนิทแน่นอน

บางทีผมก็สงสัยว่ามีกี่คนกันนะที่เราเผลอลืม หล่นหายไประหว่างทาง ระหว่างใช้ชีวิต ระหว่างที่ทำอะไรเพลินๆ พอเงยหน้ามาก็เหลือเท่าที่เห็น เพื่อนที่ไม่สนิท เพื่อนของเพื่อน รุ่นพี่รุ่นน้อง คนเคยรู้จัก ผู้คนเหล่านี้ที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิต พอให้คุ้นหน้าคุ้นตา แต่ไม่คุ้นเคย

เคยคิดไหมว่าถ้าย้อนเวลากลับไปเราอาจมีโอกาสสนิทกันคนเหล่านั้น ใครบางคนอาจกลายมาเป็นเพื่อนสนิท หรือคนรัก ใครบางคนอาจมีบทบาทในชีวิตเรามากกว่านี้

แต่ความจริงไม่เป็นแบบนั้นหรอกครับ ถ้าเราเลือกจะสนิทกับใครเราก็ต้องทุ่มเท ใช้เวลาด้วยกัน สร้างความผูกพัน ซึ่งเราทำทั้งหมดนั้นกับทุกคนไม่ได้ และเราก็คงไม่อยากใช้เวลากับคนที่ไม่ใช่ เราต้องเลือก

เราต้องลืมใครบางคนเพื่อจดจำใครบางคน ลบบางคนเพื่อเลือกบางคน ทิ้งบางคนเพื่อรักบางคน

เลือกให้ถูกคนนะครับ :)